[BRON: Kamper Nieuwsblad 18 oktober 1979]


Harry Sacksioni: 'Ze vergeten dat ik de meeste Herman van Veenliedjes schreef'




Door: B. Schrijver

KAMPEN - UTRECHT - „Om elf uur in Graaf Floris aan de leestafel. Hij zal proberen om op tijd te zijn. Als hij erom elf uur niet is, zou ik maar even wachten", aldus de mevrouw van het theaterbureau. Maandagmorgen even na elf uur. Harry Sacksioni zit tegenover me. Een vriendelijk gezicht, haar tot op de schouders, grote trui en de nagels aan de rechterhand zorgvuldig gevijld. Harry Sacksioni, autodidakt, is begonnen als studiogitarist bij Phonogram. Omdat hij dat te onpersoonlijk vond, heeft hij daarna een jaar met Sito Hoving, een politiek zanger, gewerkt. Hij kreeg kontakt met Herman van Veen en is daar toen naar toe gegaan. Na het derde jaar verscheen zijn eerste solo-lp („Harry Sacksioni gitaar"). Dat werd een enorm succes en er werd een rekordverkoop gehaald. Andere platen volgden ( „Om de hoek" en „Vensters"). Tussen het werk met Herman van Veen door had hij nog een paar toernees.

Dat bevredigde helemaal niet, want naast ander werk kun je je daar niet honderd procent voor inzetten. Dit jaar besloot hij om na negen jaar voor zichzelf te gaan werken en maakt nu een toernee door Nederland, België, Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland.


UNIEK


Terugkijkend op de samenwerking met Herman van Veen zegt Harry: „Die was goed, beter kan het niet. Het was een unieke samenwerking. Niet alleen op artistiek gebied, maar ook persoonlijk. Nog steeds."
Over de invloed van die tijd op de stijl van zijn muziek: „Dat heeft zeker invloed gehad, hoewel het wel zo is, als mensen naar mij toekomen, ze zeggen: „Dat is Herman van Veen". Ze vergeten dat ik het grootste gedeelte van de Herman van Veen-liedjes schreef, dus dat het gewoon mijn stijl is. Waarmee ik niet wil ontkennen dat er niet een bepaalde invloed van Herman inzit. Maar zo zit er in Herman een invloed van mij.


KREATIEF


Begin dit jaar besloot Harry Sacksioni om na negen jaar bij Herman van Veen weg te gaan. „Dat was in zoverre een moeilijke stap. Elk uit elkaar gaan is moeilijk, maar als je de reden nuchter bekijkt dan is het heel logisch, voor Herman ook. Ik zei begin dit jaar: „Nu weet ik dat voor mij het moment is aangebroken dat ik me artistiek meer zal ontwikkelen als ik nu alleen doorga. Dat was voor Herman ook de meest logische reden, hij heeft dat meteen geaccepteerd. Wel hebben we er op menselijk gebied wat moeite mee gehad, maar het was ontzettend noodzakelijk."
„Kijk ik ben ontzettend kreatief, in de zin ik schrijf veel en als kreatief persoon kun je niet altijd alleen maar voor anderen schrijven. Ik geloof dat je jezelf daarmee absoluut te kort doet. Ik vind veel meer bevrediging in mijn verhalen vertellen. Als ik muziek schrijf, dan zijn dat dingen die me interesseren, waar ik een affiniteit mee heb. Dat houdt in dat je het prettiger vindt om je eigen dingen ook te gaan spelen. En niet drie solootjes, daar kun je niet honderd procent in uitkomen."


THEMA'S


Hoe de thema's ontstaan is volgens Harry niet te zeggen. De onderwerpen haalt hij uit dingen die hem interesseren, aanspreken, ergeren. Naar aanleiding van het gelijknamige boek van Orwell ontstond bijvoorbeeld „1984". „Grote Broer die dan de mensen tot robots verandert, die bijna niet meer weten dat ze leven. Dat spreekt mij aan". „Vensters" ontstond naar aanleiding van een treinkaping. „Dat nekschot dat die kondukteur kreeg. Die foto en dat verhaal er omheen. Dat zegt me dan zoveel dat ik behoefte krijg aan dat gevoel uitdrukking te geven. En dat wordt dan een thema".
Op mijn vraag of hij zijn emoties kwijt kan in de muziek zegt Harry dat er bepaalde emoties zijn die hij in de muziek kan verwerken Een heleboel emoties kan hij ook kwijt „puur met woorden, puur met daden".


KARAKTER


Harry Sacksioni maakt nu een toernee door diverse Europese landen. Hij treedt niet alleen op maar heeft een groep gevormd, bestaande uit violiste Lenneke Willems, basgitarist Rob Zeelenberg, Jerrie Gout, die banjo en mandoline speelt en de Engelsman Graham Sheperd, die fluit, saxofoon en fibrafoon speelt. Harry zelf speelt verschillende gitaren. „Iedere gitaar heeft een ander karakter, en bij mij ook vaak een andere stemming. Als ik dat op één gitaar zou doen, zou het programma vijf uur duren, en dan is het alweer ochtend." Ook speelt hij nog piano.


INTERPRETATIE


Enigszins geďrriteerd zegt hij de vraag of het niet kreativiteitdodend is om iedere voorstelling hetzelfde te spelen vaker te moeten beantwoorden. „Als je zelf schrijft, dan houdt je er ook van omdat punt weer te herinterpreteren, dat is een feit. Als ik alleen maar nummers van anderen zou spelen, ofwel dingen waar ik niet bij betrokken zou zijn, dan is dat op zich kreatief-dodend. Maar als je zelf schrijft dan heb je niets anders dan de behoefte om dat te laten horen.
In het nummer zelf veranderen wei dingen in de loop van de tijd, in de interpretatie. Als ik bepaalde nummers hoor van de laatste plaat en ik weet hoe ik ze !in speel, dan is dat echt een groot verschil. Het is alleen beter geworden, in die zin, ik heb meer affiniteit met het nummer gekregen. Je kan het gewoon niet uitleggen."
„Als je twee maanden neemt dan verandert een stuk op een bepaalde manier. Misschien kan een ander niet horen wat er veranderd is, als ik dat maar weet. Ik kan dat wel konstateren omdat ik natuurlijk weet hoe mijn interpretatie was toen ik het bijvoorbeeld op de plaat zette. Het hoeft niet zo te zijn dat je zegt: „Dat is volkomen veranderd." Helemaal niet. Je bent dichter bij het nummer komen te staan."


GROEP


Bij nummers die hij komponeert voor de groep weet hij al bij voorbaat welke instrumenten er in mee zullen gaan spelen en wat die zullen gaan doen. „Het pakt bijna altijd anders uit. Dat vind ik alleen maar goed." De groepsleden hebben wel een zekere inbreng (lachend): „Meestal vinden ze het wel tof wat ik zeg. Er zijn ook momenten geweest dat ze zeiden die en die stem zou ik liever zo en zo spelen." Het spelen in groepsverband zegt hij niet speciaal leuker, fijner te vinden. „Sommige dingen kun je met de groep beter uitdrukken. Andere beter op de gitaar. Het ligt eraan wat voor het nummer het beste is."
Harry voelt een duidelijk verschil tussen het spelen bij Herman van Veen en het hebben van een eigen programma. „Alles heb je bedacht, dus je hebt een ongelooflijke verantwoordelijkheid. Ten opzichte van de mensen die met mij meespelen én tegenover jezelf én tegenover je publiek. Het moet van goede huize komen wat je doet. Het mag niet beneden de maat zijn. Dat brengt al zo'n ontzettende verantwoordelijkheid met zich mee. Daar komt nog bij dat je fysiek 20.000 keer zoveel gedaan hebt dan in een andere vorm. Kijk, als begeleider heb je de taak aanwezig te zijn.. Je hoeft niet de draad te zijn die ik nu wel ben. Ik moet nu konstant honderd procent zijn."


VIERDE LP


Volgende week wordt de vierde lp opgenomen. Het belangrijkste verschil met de vorige platen is dat de nieuwe lp minder solistisch zal zijn. De nummers zijn meer op de groep gericht dan alleen op gitaar. „Meer in de trant van „Vensters". Harry Sacksioni gaat veel dingen doen met Herman van Veen. Er is een nieuwe kinderserie gemaakt. waar Harry Sacksioni de muziek voor heeft geschreven. Ook gaan ze samen een musical schrijven. Over verdere plannen wilde hij nog niets loslaten.


TOEKOMSTPLANNEN


Zijn toekomstplannen? „Die heb ik niet (peinzend). Gewoon eh, m'n ogen open houden en m'n oren open houden en ontzettend gezondblijven. En eh, gewoon dat doen wat ik wil. Fijn muziek maken, komponeren, en een fijn privéleven." Harry Sacksioni is zaterdag 20 oktober in de Stadsgehoorzaal in Kampen te zien en 25 oktober in de schouwburg in Lelystad.