Dedemvaartse Courant Herman van Veen |
Vrij en onverveerd |
24 mrt 2004 |
Herman van Veen, die vanavond en morgenavond optreedt in Schouwburg Ogterop, maakte zaterdag na het overlijden van prinses Juliana een gedicht, een ode die hij opdroeg aan 'de moeder van het vaderland.' Onze oude koningin is dood Vanmorgen is ze op paleis Soestdijk, voor het kraaien van de haan, in vrede overleden. Elfjaar ouder werd ze dan mijn moeder, die een beetje op haar leek, hetzelfde permanent, dezelfde mantelpakjes, bloemenjurken. Juliana, Juliana, moeder van het vaderland. Ik zie u Zimpe, Zampe, Zompe ' op hakjes bij de Staten Generaal in laarzen bij de watersnood. In Staphorst op uw klompen. Juliana, Juliana, moeder van ons Nederland. Ik zie u in de ringelrij Verdrietig, woedend en heel blij in tranen bij de trouwerij van uw geliefde dochters. Onze oude Koningin is dood. Vanmorgen is ze op paleis Soestdijk voor het rijzen van de zon in haar droom gebleven. Ik heb haar leren kennen eerst als schoolkind schuifelend langs het bordes later als de lieve moeder van Irene. Nu bent u Hare Majesteit in de tijd verdwenen. Wens u op uw lange reis, vrede, vrijheid en de tijd om met uw moeder en uw vader met Wim Kan en Willem Drees te wandelen en te keuvelen langs hemelse rivieren, langs goddelijke heuvelen thee te drinken in het gras op een bonte deken. Vrij van alle protocol. Eindelijk alleen en onbekeken Herman van Veen |