| Arnhemse Courant Rijk van Rotterdam |
Theaterfenomeen Herman van Veen triester dan ooit. |
11 januari 1975 |
|
ARNHEM — Als je een theaterfenomeen bent, dan gaat het publiek er vanzelfsprekend mee akkoord, dat je steeds opnieuw begint, steeds verder gaat en nooit volledig beantwoordt aan het verwachtingspatroon. Dat bewees het Nederlandse theaterfenorneen-bij-uitstek Herman van Veen gisteravond in de Arnhemse schouwburg. Arnhem was (en is vanavond nog) de derde stad, waarin Herman van Veen zijn nieuwe programma „En nooit weerom" voor het voetlicht brengt. Voor gisteravond was en voor vanavond is de zaal uitverkocht. En dat na een seizoen afwezigheid (voor „het publiek" was het toneelstuk „De spinss" niet Herman van Veen') en na een steeds verder doorgevoerde verstilling in de seizoenen daarvoor. Gisteravond gaf het publiek (en vanavond zal 't dat ongetwijfeld weer doen) Herman van Veen een overweldigende ovatie. En toch was er gisteravond in Arnhem een heel andere Herman bezig dan een jaar of vier geleden. Ondanks het feit dat „de bokser Hurmen ven Vien" nu als (uitstekend vertraagde) voetballer weer voor een perfecte mimische parodie zorgt. ; Van de pure pret is meer van het pure dan van de pret overgebleven. De show is van tevoren onterecht gepresenteerd als „vrolijker dan het vorige theatergebeuren"; met daaraan toegevoegd de opmerking wan Herman van Veen: „'k Weet de dingen nu duidelijkeer". Of het nu aan de schouwburgstaf of aan de Van Veen-staf' ligt. „En nooit weerom" toont Herman van Veen triester dan hij ooit geweest is — ook in alle geestige intro's van de pessimistische liedjes — en nog nooit heeft hij zo duidelijk en open op het podium blijk gegeven van zijn overtuiging, dat het fout gaat. Fout, nu, elke dag, met de Derde Wereld. En des te meer fout, nu, elke dag, met de ..Eerste Wereld", „Jij, ik en de hofnar zingen zachtjes voor de vrede", schreef Herman van Veen. En hierin schuilt, de grote tegenspraak. Want Hofnar van Veen zingt, in feite over de onvrede, de onvrijheid, waarmee als met een onvergaanbaar onkruid rekening gehouden moet worden, „En nooit weerom" is dus Herman van Veen zoals hij is en niet zoals hij wellicht verkocht moet worden. „En nooit weerom" is geen pretentieloos avondje-uit, maar welbestede vrije tijd, met naast boodschap fascinerende beweging, boeiend licht, een lach en fijne muziek van Erik van der Wurff, Gerard Jongerius, Rob Chrispijn, Hans van; der Linden en Sjaak Gollenbeek. RIJK VAN ROTTERDAM |