het Vrije Volk
Louis Du Moulin

'Jij zult nooit gitaar leren spelen"

Harry Sacksioni: een ster ondanks Hilversum

10 oktober 1981

Harry Sacksioni en Herman van Veen ze hoorden bij elkaar, als peper en zout, als pianist Ru van Veen en Wim Kan. Toch viel de twee-eenheid uit elkaar, tot groot verdriet van een heleboel fans. De ene held, zo werd gevreesd, zou zonder de andere de held van vroeger niet meer zijn, en vooral Harry Sacksioni zou het zwaar krijgen. Nu, twee jaar later, kan worden vastgesteld dat die sombere voorspelling niet uitgekomen is.

Spijt van zijn vertrek bij Herman van Veen, met wie hij overigens op de plaat nog steeds samenwerkt, heeft Harry Sacksioni dan ook allesbehalve. "Kijk, 't warme bed, waarin ik bij Herman van Veen lag, daar ben ik uit gesprongen omdat ik niet meer op m'n toppen hoefde te spelen. Tijdens de show kon ik de blits maken, verder geen zorgen, ik verdiende toch wel m'n geld.
Makkelijk in wezen, maar in zo'n situatie worden op den duur de impulsen van buitenaf steeds zwakker. Wil je weer nieuwe opdoen, dan is het, net als in een huwelijk dikwijls de beste oplossing om uit elkaar te gaan. Voor Herman was het ook beter niet langer te rusten op mijn muzikale inbreng.
Dat gebeurde' zonder meer, al kwam het niet zozeer naar buiten toe tot uiting. Samen hebben we een grandioze tijd gehad. Tussen ons is ook niets aan de hand, wat wel eens wordt gesuggereerd.
Ik zal alleen nooit meer tien jaar lang met iemand gaan samenwerken.': Ik ben daar "uitgegroeid. Het is goed om steeds te voelen wat 't is om in je eentje overal voor te staan. Tot aan 't financiële toe, al is dat niet altijd even plezierig, " aldus de voormalige muzikale steunpilaar van Nederlands enige "harlekijn.

Harry Sacksioni op het conservatorium wilden ze hem niet, maar gitarist werd hij toch: Hoezeer hij ook "vergroeid" lijkt met zijn instrument,voor Harry Sacksioni, blijft een gitaar een hulpmiddel, "iets dat je uit een koffer moet pakken".