Samengaan
Op zaterdag 12 april 2008 waren we door Marion Korenromp uitgenodigd voor een bezinningsdag ter gelegenheid van haar 121/2 jarig jubileum als pastor.
Er waren 120 gasten uit het werkveld catechese van de parochies in 3Rivierenland én van de parochies in de Achterhoek, waar Marion voorheen gewerkt heeft, naar de Ontmoetingskerk in IJsselstein gekomen.
Per iedere parochie van 3Rivierenland had iemand zitting in de voorbereidings- / jubileumcommissie genomen. De commissie had voor deze dag een mooi programma samengesteld.
Marion schreef in de uitnodiging: Soms weef de tom-tom het niet meer. Dan zoek je ineens weer op eigen kracht een onbekend huis in een onbekende straat. Wie weet geeft een toevallige voorbijganger antwoord op de vraag: 'ben ik al in de buurt?' Of je vindt met behulp van je mobiele telefoon de plek van bestemming. De deur zwaait open. 'Heb je het kunnen vinden?' klinkt het. Een overbodige vraag, want je staat al voor de deur. En toch klinkt er een uitnodiging in door te vertellen van je zoektocht . Op de vraag: 'heb je het kunnen vinden?' heb ik vele keren antwoord gegeven. Verhalen genoeg over onvindbare boerderijen in een donker buitengebied of gemiste straatnaambordjes in dicht opeen gebouwde wijken. 'Heb je het kunnen vinden?' met die vraag begon menige ontmoeting.
'Heb je het kunnen vinden?' Nu ik feest vier, stellen mensen me weer die vraag. Ze bedoelen te vragen of ik mijn plek gevonden heb en of er geluk is in dit vak, in deze kerk. Ik kan die vraag niet beantwoorden met 'ja' of 'nee'. Ik heb wel verhalen. Daarmee vertel ik van de vreugde en ook van de teleurstellende grenzen van dit vak. Daarmee vertel ik van wonderlijke, grappige, gewone, (on)gelovige grote en kleine mensen wier paden het mijne kruisten.
Daarmee vertel ik ook waar mijn innerlijke tom-tom op gericht -staat: op het openleggen van iemands levensverhaal én op het openleggen van het Grote Verhaal dat ons vanuit de christelijke traditie wordt aangereikt. Het grootste cadeau is dat we gaandeweg ontdekken dat ons kleine levensverhaal is opgenomen in het Grote Verhaal van bevrijding, hoop, genezing. De vreugde van dat heilige gebeuren is me in de 12V2 jaar die achter me liggen ruim ten deel gevallen.
Nadat Pastor Heuver Marion gefeliciteerd had namens de vele geledingen binnen het parochie-verband 3Rivierenland met haar jubileum werd het woord gegeven aan Herman van Veen. Hij sprak over zijn boek Goeie genade. Hij vertelde dat hij bij zijn huwelijk van zijn vader de staten-bijbel van zijn opa had gekregen. Deze bijbel had een plek in zijn huis bij de portretten van zijn ouders. Nu zijn zoon heeft aangekondigd te gaan trouwen vond hij dat de tijd kwam om de
Statenbijbel weer een generatie door te geven. Hij realiseerde zich dat het afstand doen van deze bijbel veel voor hem betekende.
Een confrontatie met ouder worden en sterfelijkheid. In dat proces heeft hij het boekje 'Goeie Genade' geschreven, een
reflectie op de levensweg. Hij vertelde daarbij uitgebreid over zijn jeugd in Harmelen. Herman van Veen las enkele delen voor en eindigde met zijn zorgen over de groeiende kloof tussen de Moslim- en Christelijke wereld.
Hij hield ons een woord van Jezus voor: Maar Ik zeg jullie:
heb je vijanden lief en bid voor wie je vervolgen. Doe dat niet omwille van je vijand maar omwille van jezelf.
We zochten verder onze weg in een van de zeven workshops: zingend, schrijvend, (labyrint)lopend, schat zoekend, lezend etc.
Tijdens de gezellige lunch was er de gelegenheid om oude contacten aan te halen en nieuwe contacten te leggen binnen het parochieverband.
In de afsluitende viering werd gelezen uit het dagboek van Etty Hillesum over het gevoel dat men God soms moet opgraven uit een put in de ziel. De evangelielezing ging over de gelijkenis van de schat in de akker. Naar zaken van echte waarde moet men zoeken, en dat gaat het beste met elkaar.
Paul Nieuwenhuis
'Goeie genade', (Kok Kampen, 2007, ISBN 978 90 435 1457 6) http://www.tinekegiesbers.nl/MarionKorenromp/index.html