Dorthe Boerwinkd schreef 29 juni 2007 in het Antilliaans Dagblad


"Goed voor een glimlach"


WILLEMSTAD - Herman van Veen is weer op Curacao. En wel om vier redenen, zoals hij zelf zegt. "Om te schilderen, om op te treden, voor een aids-awarenessprogramma en de onderwijssituatie. En ook om vrienden op te zoeken die ik tijdens mijn vorige verblijf heb gekregen."

Van Veen had enkele mensen beloofd dit jaar terug te komen voor een voorstelling omdat zij die vorig jaar in Brakkeput Mei Mei gemist hadden. Vanavond en morgenavond treedt hij op in de zaal van Teatro Luna Blou met de voorstelling 'Onder vier ogen'. "Bij deze voorstelling ontmoet je een man en een vrouw", knikt hij naar gitariste Edith Leerkes die hem op het podium begeleidt. "Die man en die vrouw zingen en vertellen over wat hen aan hun hart gaat. Dat zijn levenslustige gebeurtenissen met een hang naar de grappige kant. Waarbij we de ogen niet sluiten voor de realistische aspecten."
De voorstelling is volgens Van Veen 'goed voor een glimlach', "en wat links en rechts in de extremen kantelt. Dat is individueel." Hij denkt dat sommigen op het ene moment een zakdoek zullen moeten grijpen, en op het andere moment dubbel zullen liggen van het lachen. "De voorstelling is letterlijk 'onder vier ogen'."
"Vanavond en morgen ziet het publiek een man en een vrouw in een gelijkwaardigheid. Zij is alle vrouwen en hij is alle mannen." "Soms is het ook. andersom", voegt Leerkes toe. De onderwerpen die aan bod komen, omschrijft Leerkes als "herinneringen, die soms lichtgebogen zijn." "Niets is autobiografisch", vult Van Veen haar aan. "Het zijni geen rechtstreekse herinneringen " omschrijft de gitariste het.

De tweede artistieke onderneming waar Van Veen voor komt, is een expositie in de Mon Art Gallery in het Riffort Otrobanda. In de periode die hij op Curaçao verblijft zal hij twintig werken maken voor de tentoonstelling. Na drie dagen op Curaçao staan er in zijn appartement van het Lions Dive Beach Resort verschillende werken. Grote linnen doeken met acrylverf. "Ze zijn nog niet helemaal af, zegt Van Veen voor hij de werken toont. Hij heeft ook nog een paar dagen de tijd om het karwei te klaren. De expositie opent woensdag.
"Ik schilder nu zeven jaar. Het begon na de dood van mijn ouders. Mijn vader liet me een kistje na niet zijn dierbaarste bezittingen, zoals zijn horloge, rijbewijs, verzetsbanden", somt hij op. "Een kistje om te koesteren." Een paar maanden na de dood van zijn vader zat Van Veen naar het kistje te kijken. "Ik had mijn handen zo: met de duimen in de binnenkant van mijn vingers", zegt hij terwijl hij het voordoet. "Een houding, zoals mijn vader altijd zat. En ik dacht 'als dit de handen van mijn vader zouden zijn, wat zouden die dan nu doen'." Van Veen voegt toe dat hij als twee druppels water op zijn vader lijkt. "Als ik naar mezelf in de spiegel kijk als ik me scheer, kan ik net zo goed het gezicht van mijn vader staan te scheren", verduidelijkt hij.
"Mijn vader was typograafbij het Parool", zegt hij verder. Ook maakte hij houtsnijwerken en had hij graag willen schilderen. "Maar dat was voor hem te kostbaar, maar hij had het graag gewild." Zodoende wist Van Veen wat die handen zouden willen doen.
"Het begon op papier met lijnen, eigenlijk wat hij met hout deed. Ik begon met plakken en maakte mozaïeken. Daarna kocht ik linnen om op te werken. 'En zo is het gekomen', zou Wim Sonneveld zeggen", glimlacht hij. "Ik had zeven of acht werken gemaakt toen een vriend van me zei dat ik het moest laten zien." "Vervolgens wordt het je uit handen genomen en gaat men dat voor je regelen", voegt Leerkes toe.
"Wat ik maak is abstract", omschrijft Van Veen zijn schilderijen. "Ik schilder het wezen, niet het uiterlijk. Ik peur uit de zee, het water. Ik was hier vorig jaar en ik wist: dat ga ik vastleggen." Van Veen kijkt dromerig naar de zee. "Ik heb hier veel gezeten en gepraat. Ik heb schetsen gemaakt en de beelden bewaard in mijn gedachten. Nu kan ik ze gaan vastleggen."
"Het woord blauw is het afgelopen jaar veel gevallen", glimlacht Leerkes. "Blauw kon alleen hier. In Nederland is blauw grijs. Het gaat ook niet om mooi of lelijk", zegt hij verder over het werk, "het gaat over waar of niet waar. Het is het eiland."

Van Veen is om nog twee redenen op Curaçao. "Het Aids Awarenessprogramma opzetten", zegt hij er kort over. "Door de overzichtelijkheid van het aantal bewoners op het eiland zou een prototype situatie kunnen worden neergezet. Waarmee andere landen zich kunnen vergelijken. Wat weten we eigenlijk, en vooral ook wat weten we niet. We willen een campagne opzetten om fondsen te werven, om met dat geld wetenschappelijk onderzoek mogelijk te maken."

Als laatst te noemen is Van Veen, zelf oud-onderwijzer, zich gaan verdiepen in de onderwijssituatie op Curaçao. "Ik vroeg me af hoe het op dit eiland, dat onder meer leeft van toerisme, gesteld staat met het onderwijs in onder meer talen en toerisme." Hij wil de studies en richtingen in kaart brengen en daarvan een soort wegwijzer maken, zodat aankomende studenten weten waar ze terecht kunnen en wat de mogelijkheden zijn.
Vanavond en morgenavond staat de Nederlandse artiest in Teatro Luna Blou. Hij speelt de voorstelling 'Onder vier ogen', waarvan de opbrengsten geheel naar de AIDS Stichting Nederlandse Antillen zullen gaan.
Vorig jaar nodigde Fundastion Bon Intenshon de internationaal bekende Herman van Veen uit om naar Curaçao te komen en 'Herman van Veen in Concert' te presenteren. De opbrengsten kwamen ten goede aan de AIDS Stichting Nederlandse Antillen. De voorstellingen beginnen om half negen 's avonds in Teatro Luna Blou. Kaarten kosten 55 gulden en zijn verkrijgbaar bij Mensing's Caminada, Intermezzo en Teatro Luna Blou.

Herman van Veen exposeert
van 4 tot en met 26 juli schilderijen in Mon
Art Gallery in Riffort VUlage.


Door Dorthe Boerwinkd


Herman van Veen omschrijft zijn kunstwerken als:

In een adem
meer nog dan de dingen
kijk ik naar hun schaduw
die nooit stilstaat
of blijft

in die schaduw
zie ik niets verblind
het kleinste scherp

vertaal de echo
in mijn hoofd
in een ogenblik
op linnen

fossielen van een oogopslag

Herman van Veen