Ilse DEWEVER schreef 22 februari 2007 in de Gazet van Antwerpen


Van Veen, de schilder


OOSTENDE - Sinds twee jaar schildert Herman Van Veen ook. Enkele van zijn monochrome doeken uit de reeks Herfsthandschrift presenteert hij vanavond in het Casino van Oostende. Wie de Nederlandse kleinkunstenaar liever bezig hoort, kan een kaartje reserveren voor een van de voorstellingen van Theatertournee Vlaanderen 2007.

Reeks doeken voor het eerst in Vlaanderen te zien


Hij weet niet hoe het er plots van gekomen is. Zingen en cabaret doet Herman Van Veen zijn hele leven al, maar voor zijn jongste passie hanteert de Nederlander het penseel. "Het lijkt alsof ze zichzelf schilderen", zegt Van Veen over de grote kleurvlakken op zijn monumentale doeken. "Alsof ik enkel het licht opvang. Zoals bij alles wat ik doe, wil ik de dingen loslaten. Werken zonder plan. En ja, misschien is schilderen voor mij een therapie."
Klagend over de hectiek van het touren komt Van Veen terecht bij het overlijden van zijn ouders, vijf jaar geleden. "Voor mij een zware klap", zegt hij. "Onbewust ging ik op zoek naar dingen die mijn vader eigen waren. Als letterzetter bij de Nederlandse krant Het Parool was hij buitengewoon 'handig'. Dus besloot ik ook iets te doen met mijn handen."

De werken die vanavond in het Casino van Oostende gepresenteerd worden maken deel uit van de collectie Herfsthandschrift. Een reeks van 61 abstracte werken, niet toevallig ook de leeftijd van de kunstenaar. "Het grote thema van de collectie is imperfectie", zegt de kunstenaar. "De kleurvlakken, al dan niet fel of getemperd, spelen een spel van licht en schaduw. Voor mij zijn ze een veruiterlijking van mensen die het gevoel hebben te wíllen leven, en zij die denken te moéten leven. De doeken reizen nu van plekje naar plekje", zegt Van Veen over deze eerste Vlaamse stop. "Ik zie wel wat er van de collectie overblijft."


Kleinkinderen


Natuurlijk heeft Van Veen de voorbije jaren meer gedaan dan schilderen. Met Woorden op mijn zang droeg hij een cd op aan de vorig jaar overleden Franka Daels "vol liedjes waar zij wat mee had." De Antwerpse, werkzaam bij Studio Herman Teirlinck, was jarenlang zijn persoonlijke assistente. Van Veen schrijft nog aan een oratorium over een joods meisje in een concentratiekamp, en nu is er ook weer een Vlaamse theatertournee met overwegend nieuw materiaal.
"Elke voorstellingenreeks hangt samen met wat er op mijn pad gebeurt", zegt Van Veen. "Na het overlijden van de ouders, is dat nu het verschijnen van de kleinkinderen. Met hen omgaan is volstrekt anders dan met je eigen kinderen. Die kan je, eens ze volwassen zijn, toch niet meer sturen." Herman Van Veen heeft twee zonen en twee dochters, en sinds kort ook twee kleinkinderen. "Silvijn is een soort spoetnik en Bastiaan kent wel 32 soorten dinosaurussen. Als ze langs komen, staat het hele huis op stelten. Dan willen ze plots een ruimtetuig bouwen, haal je zolder en kelder overhoop, om ze even later weer vrolijk uit te wuiven. En dan zit jij daar met die raket."