| de Telegraaf Bob Sinkeler |
Herman van Veen heeft stijve bries in de zeilen |
15 mei 1971 |
|
ROTTERDAM „EN ik ben Herman van Veen (geboren 14-3-'45), 1.82 lang; 72 kilo, licht blond, doorschijnend, vlassig haar, helblauwe ogen, ietwat domme neus en een vreselijk sensuele mond." Bravo. Applaus. Gelach en onbewogen gezichten (enkele). Ja, Herman van Veen maakt het zo gezegd in Theater Carré. Heeft het vaderlandse cabaretleven toch al een gunstige wind pal in de zeilen, Herman van Veen maakte er een bries van. Met spel en licht, muziek en dolle toeren, omvat hij de zaal en lijkt blij met het publiek te mogen spelen. Maar goed. Na de voorstelling snel een afspraak in de agenda, in Rotterdam. Het decor is daar drastisch anders, alhoewel het theatrale niet ontbreekt. Herman opent de nieuwe boetiek van zijn vriend, de couturier.Henk Wichers. Lagen pasta verhullen de huid van magere modellen bij wie ieder sprankje leven meegenomen lijkt. Gelaten zit Herman op de grond, met een gitaar en zingt een lied, boordevol leven. Even later poseert hij geduldig, met gitaar en tussen twee eerder omschreven modellen. En dan hoeps, naar het Italiaanse restaurant aan de overkant. |