naandag 4 december 2006 DAGBLAD VAN HET NOORDEN door Martin Groenewold


" Ik ben nu in de herfst van mijn leven"


Veertig jaar lang schilderde Herman van Veen uitsluitend met woorden. Totdat hij vorig jaar, op zijn zestigste, op een dag thuiskwam met tubes acryl, spuitbussen. kwasten en doeken. Gisteren opende Van Veen zingend zijn eerste kunstexpositie in De Fabriek aan de Ermerweg 88 in Emmen.

EMMEN
"Herman van Veen, zanger en schrijver van liedjes, sprookjes en vertellingen'. Op de viertalige website van de 61-jari-ge duizendpoot wordt voorals-nog in alle talen gezwegen over diens nieuwste creatieve werk. Als kunstschilder is Herman van Veen dan ook nog maar pas begonnen. Gistermiddag opende hij in Emmen zijn eerste expositie.
"Dat ik ben gaan schilderen heeft niet in de laatste plaats mezelf verrast", zegt Van Veen, kauwend op een brok speculaas. "Van de ene op de andere dag was het er. In een zucht maakte ik mijn eerste twaalf werken. Zo betoverend vond ik het om mijn gevoelens vorm te geven zonder het gebruik van muziek of taal."
Zijn debuutexpositie kreeg de titel Signature d'Automne. "Slecht vertaald betekent dat 'herfst-handschrift'. Beter vind ik: handtekening van de herfst. Die titel slaat op de kleuren die ik gebruik, maar ook op het beschouwelijke karakter van mijn schilderijen. Ik ben nu 61 en dus in de herfst van mijn leven. Mijn toekomst zal minder lang zijn dan mijn verleden. Dat is niet erg, maar wel een gegeven."

Zijn schilderpassie begon kort na het overlijden van zijn beide ouders. "Ze stierven vlak na elkaar, waardoor ik plotseling in een soort vacuüm terechtkwam. Mijn vader, trouwens geboren in Meppel, is zijn leven lang letter zetter geweest. Zijn handen hadden een typische houding: de duimen hield hij tegen zijn wijs-en middelvingers geklemd. Op een onbewaakt moment betrapte ik me erop dat ik hetzelfde deed. Het was daarna alsof ik met zijn handen schilderde."
De grote linnendoeken bevatten veelal afbeeldingen van vioolbladen. "1k speel al ruim vijftigjaar viool; een fascinerend instrument", verklaart Van Veen. "Daarnaast beschouw ik mijn schilderijen als fossielen, omdat het in wezen opgestapelde herinneringen zijn. In mijn tot atelier verbouwde paardenstal probeer ik het licht te vangen." De zestien doeken hangen tot en met 3 januari in De Fabriek in Emmen. Waarom daar? "Omdat ik bevriend ben met Geert Hoving, de directeur van het reintegratiebureau Cvites", verklaart Van Veen. "Voor mij is dit een mooie manier om te ontdekken hoe zoiets gaat, exposeren."

In Emmen hangen ook bewerkte foto's (onder meer van de voorstelling Mata Hari die Van Veen schreef) en tekstfragmenten, waarmee de zanger aandacht vraagt voor de universele rechten van het kind. "Deze expositie heeft nu al geleid tot contacten met andere galeries en zelfs musea", zegt Van Veen. "Volgend jaar wil een museum in Hamburg werk van mij ten-toonstellen."

Voor wie bang is dat Van Veen daardoor niet meer aan zingen toe zal komen, is er goed nieuws: samen met gitariste Edith Leerkes probeerde hij gistermiddag alvast een aantal nieuwe liedjes uit. Het is de bedoeling dat die in 2007 terechtkomen op zijn 139ste (!) album.


De expositie 'Signature d'Automne' is geopend voor publiek van 6 december tot en met 3 Januari. Open: wo, za en zo 14-17 uur. Op 24/12 en 31/12 van 13.30-16 uur.



Door Martin Groenewold