???? schreef 30 augustus 1976 in Het Parool

HERMAN VAN VEEN KRIJGT DAVIDSRING

Wim Kan viert jubileum en geeft beroemde cabaretprijs door


Gisteravond vierde Wim Kan met Corry aan zijn zijde in de Koninklijke Schouwburg in Den Haag het 40-jarig bestaan van het ABC-cabaret dat op de vijftiende augustus 1936 zijn activiteiten begon. Doelend op de vertraging die deze jubileumvoorstelling had ondervonden, noemde Wim Kan dit het jubileum van 40 jaar en twee weken, waarbij hij er toch nog in slaagde voor een verrassing te zorgen.corrie vonk, wim kan, herman van veen

Het programma liep namelijk niet uit op een huldiging van Wim Kan, maar van Herman van Veen aan wie de veelbesproken Davidsring werd doorgegeven, de befaamde cabaret-onderscheiding die Kan in 1954 van Heintje Davids kreeg. Na Wim Kans verzoek "wil de echte ringkrijger nu opstaan" verscheen Herman van Veen op het toneel, waar hem onder daverend applaus de ring aan de duim werd geschoven.

Traditie doorbreken Wim Kan motiveerde zijn keuze door te verklaren dat de traditie volgend Paul van Vliet misschien in aanmerking zou zijn gekomen, "wiens werk in het verlengde ligt van het mijne." "Maar", zo zei hij, "ik wil die traditie doorbreken door hem uit te reiken aan iemand die ons vak een extra dimensie heeft gegeven." Een ontroerde Herman van Veen kon geen woorden vinden en kuste Corry Vonk en Wim Kan op beide wangen. Dat was het einde van een historische avond die was begonnen met de verzuchting "'t Was me het weekje wel." En een actuele versie van Corry Vonks beroemde lied uit 1966 "Met me vlaggetje, me hoedje en me toeter."

Ook de gewetensconflicten van minister Van Agt werden uitgebreid onder de loep genomen, waarbij bovendien diens geloofsgenoten menige pil kregen te slikken.

Hoogtepunt
Het wekelijkse tv-interview met de minister-president vormde een hoogtepunt in deze voorstelling, die overigens voor de pauze nog niet helemaal uit de verf is gekomen. Maar het was weer kenmerkend voor Wim Kans nationale cabaretstatus dat een uitverkochte schouwburg ademloos zat te wachten op zijn commentaar op de gebeurtenissen van de afgelopen dagen. Hij betreurde het dat het Donner-rapport gelijk op de markt was verschenen met zijn eigen koffertje, maar toch durfde hij deze competitie aan "want bij het Donnerrapport zitten geen grammofoonplaten".


Het Parool, 30 augustus 1976


terug naar de index