?? schreef 25 april 1986 in de Telegraaf
Succes voor Herman van Veen in Wenen
Wenen, Raimund Theater, Herman van Veen, uitverkocht!
Hollands beste ambassadeur van de kleinkunst mag niet klagen.
In Duitsland, Zwitserland en zelfs Liechtenstein was het niet anders.
Herman van Veen opgelucht: "we waren met 300.000 bezoekers in
deze vier landen,
gemiddeld 98 % vol. In mei zijn we in België en vanaf augustus
vijf weken in Carré.
Dit keer deden we alles omgekeerd: eerst met het programma
naar het buitenland en dan volledig getraind en ingespeeld weer naar
huis."
De Weense kritiek was erg scherp. De liedjes ontbraken, de typische
Herman van Veen-poëzie
kwam kennelijk te kort: "Jammer, Herman!" schreef het grote dagblad
Kurier vol liefde:
te weinig pastelkleuren, te veel grappenmakerij. Dat doet niet goed.
Van Veen is en blijft een groot entertainer, muzikant en humanist,
die niet opdringerig
moraliseert, maar zijn eigentijdse metier, liedjes maken, steekt
een beetje in
de crisis. Hij is soms te hard en te schril, zijn sketches trekt hij
onnodig
in de lengte."
Van Veen gelaten: "Gek hè, in Duitsland vond men minder
liedjes en meer spel
in en met de ruimte juist een doorbraak. Ik zit tenslotte ook met
het taalprobleem,
daarom was het dit keer meer visueel theater."
De ruimte: het woord is gevallen. Van Veen werkt aan een film, getiteld:
"De clowns keren terug". Waar vandaan? Uit de ruimte! Heinz Rühmann, de grote Duitse
komiek, haalt hij persoonlijk terug naar de aarde. De Franse
zanger Moustaki is ook van de partij. De opnames beginnen nog deze
zomer in Oostenrijk.
Van Veen stralend: "Het wordt een futuristische of science
fiction-film ,
maar alles speelt zich af in de ruimte. De relatie ruimte-aarde:
dat is op het ogenblik mijn lievelingsthema."
Terug naar de aarde, naar Wenen: vijf uitverkochte voorstellingen
in een operettetheater aan de periferie van de stad, dat het
normaliter met een half lege zaal moet doen. De Weners, uiteraard
veel jeugd, zijn door het dolle heen. Zij kennen hem van de plaat
en hij was hier trouwens al een paar keer.
Herman komt, ziet en overwint, ook als hij onverwacht toeslaat, zoals
op 19 april: "Morgen is een grote Oostenrijker jarig: een zekere
mijnheer Adolf Schickelgruber."
Enkele oudere jaargangen lachen nerveus. "Waarom lacht u,
of weet u zelf waarom?"
En dan krijgen die lieve Weners, die nooit iets hebben "gewusst",
even keihard van die zingende clown uit Holland te horen, wat er
allemaal niet zou zijn als Hitler de oorlog
had gewonnen: geen zigeuners meer aan de deur, geen joden om de hoek. Lege zieknhuizen, veel autobahnen
en geen bomen, wapens en geen speelgoed, en dus ook geen kinderen ...
Voor zo'n veeg uit de pan is in Wenen nog nooit geklapt.
Onze Herman van Veen krijgt het spelend klaar.
terug naar de index