|
Holland Cote d'Azur Magazine Michelle van Houtem |
| april 2022 |
|
Wat ben ik fier deze buitengewoon getalenteerde artiest hier in het zuiden onder de onzen te mogen rekenen. Herman van Veen komt geregeld naar Tourettes-sur-Loup, vooral in de zomer, om van een welverdiende rust te genieten. Ik heb hem leren kennen doordat ik een vertaling in het Frans heb gemaakt van 'Opzij, opzij, opzij’. Wat in de Franse versie ’Pousse-toi, pousse-toi, pousse-toi’ is geworden, is een heerlijk energiek nummer om op het podium te brengen. Ik was blij verrast dat Herman de tijd heeft kunnen maken voor een interview, ook ai zit hij middenin zijn Duitse tournee. Met Herman isnu de cirkel rond, want in de vorige editie interviewde ik zijn goede vriend, de regisseur-chansonnier Nico Knapper en daarvoor hun gemeenschappelijke collega, de actrice Liz Snoijink. Het is ook mijn afscheidscadeautje voor Cor Glorie, onze eindredacteur, die het stokje doorgeeft aan Eddy van der List. Mooie mensen, geniet van ‘Direction Ie Nord’ met zanger, schrijver, muzikant, schilder, performer en Frankrijkliefhebber Herman van Veen! Beste Herman, wanneer/hoe ben je in Tourrettes-sur-Loup beland? Geniet je ook zo van de heldere sterrenhemel en het licht waardoor menig schilder wordt aangetrokken? Mijn moeder hield veel van Edith Piaf. Heb haar waarschijnlijk al in de buik horen zingen. Dat was wellicfit het begin van mijn Franse fascinatie. In mijn studietijd reden wij met een Simca elke zomer wel dwars door dat grote, zo aan natuurschoon rijke land, op zoekstaar de sporen van de grote Franse componisten als Debussy, Satie, Ravel, M«senet en ook Chopin, geen Fransman maar toch. Mijn favoriete films in mijn jonge jaren waren die van Fernandel, Eddie Constantine, natuurlijk ook Brigitte Bardot in de pubertijd en de films waarin Jeanne Moreau speelde. Op onze nachtkastjes lagen Camus, De Beauvoir en meneer Sartre. Niet verwonderlijk’ dus dat wij nu al zo’n klein veertig jaar3e vaak als we kunnen in La Douce France verblijven. We vonden een vakantiehuis aan de voet van de Alpes-Maritimes. Kunnen daardoor door de dennen- en eikenbomen een stukje van de zee zien. Ons ‘vossenhol’, zo heet het huis in het Nederlands, ligt tussen Vence en Grasse, daar waar de viooltjes bloeien, wilde zwijnen onder hekken door kruipen, buren met bosmaaiers in de weer zijn, en joggers bovenlangs rennen. We zijn er vooral om het licht, de lucht en de warmte. Heb je een goede klik met de Fransen, maak je graag een praatje, heb je hier veel vrienden? Heb het geluk getrouwd te zijn met een Franstalige vrouw, Gaëtane van Mons. Thuis keuvelen we Frans. Komt er visite, wordt het Nederlands. Met de buren daar hebben we op een afstandje vriendelijk contact, De Fransen, zoals wij ze hebben leren kennen, zijn wat afstandelijker ten opzichte van wij anderen. Ook de klokken lopen anders. In ons vak zijn de verschillen er nauwelijks. Speel alle twee, drie jaar in Frankrijk een reeks voorstellingen, vooral in Parijs. In zalen als l’Olympia, Salie Gaveau, Théêtre de la Ville, Espace Pierre Cardin, misschien wel mijn favoriete zaal, misschien wel om de laatste keer dat we er speelden. Hadden ze de hele voorgevel ter viering van onze aanwezigheid in de Nederlandse rozen gezet. Parijs is zo groot, je kunt er als het ware op tournee gaan. Van alle landen waar we spelen vind ik Frankrijk het lichtste. Mensen komen vooral om te genieten, veel minder om iets te vinden, Nergens verdien je zo weinig met zoveel plezier. De Fransen zijn gul met schouderklopjes. Mocht en daar ben ik reuze fier op, ooit uit handen van mijn vriend Georges Moustaki Le Grand Prix de l’Acadéthie Charles Cros de Littérature Musicale, voor onze theatervoorstelling ontvangen. En Le Prix de l’Organisation Internationale de la Francophonie voor onze cd ’Chapeau’. Hoe passeer je het liefste je tijd wanneer je In je ‘grote gele huls’ bent? Sta met de zon op, ga dan naar de bakker voor mijn choco-ladebroodjes, haal de kranten, de hele meute Frans, Duits, Engels en Nederlands, lees die bij voorkeur op het terras met ongezond veel koffie. Ga schrijven of in de tuin werken, lunch met een voorzichtige rosé, waarna ik wel ergens móet gaan liggen. Word dan gewekt door de noodzaak van de sport: volg al sinds mijn vroegste jeugd de Tour de France. Mis geen col, geen sprint, Voor het eten mag ik graag met vrouw, vrienden of kinderen gaan wandelen. Na het lange avondeten ’s avonds lezen of een serie zien, kletsen, naar de sterren kijken. Doe je hier inspiratie op? Zijn er stukjes C6te d’Azur terug te vinden In je shows, je schrijven of je schilderijen? Heb een klein schildershuisje en daar al heel wat afgeverfd, Ons huis hangt vol met de resultaten. Veel klein werk neem ik mee naar Nederland voor aan de muren van anderen. Ook schrijf ik er veel, Vooral notities om thuis later uit te werken. Wat mis je van Nederland wanneer je hier bent? En wat mis Je van Frankrijk eens je terug bent in het noorden? De dieren. In Nederland wonen we op een boerderij. En in Nederland dat verbluffende licht, die zo vaak blauwe hemel. Als laatste vraag: Heb je nog tips voor Nederlanders hier aan de Cóte d’Azur? Ga vooral het water op. Daar ontmoet je een andere wereld. Weg van de drukte aan de kust. Of verlies je in het achterland. Daar is stilte, Kun je de wereld ruiken in al zijn schoonheid. • Micheline van Houtwm |