Herman van Veen in de Pers

Algemeen Dagblad
Thijs Tomassen

Abke (35) zong en toen stroomden de tranen.

Nu beseft ze: theater ís en blijft haar eerste en grootste liefde

21 juli 2021

De zon is terug, buitenspelen kan weer. Welke Amersfoortse zomergezichten kunnen vol overgave doen wat ze het liefste doen? En hoe voelt dat? Vandaag in aflevering 2: Abke Bruins (35), actrice (theater) en zangeres.


Begrijp haar niet verkeerd, ze is niet in een zwart gat getuimeld. ,,Daar was ik echt heel bang voor. Ik zag afgelopen maart een reminder op Instagram van een jaar geleden, dat ik had gepost: jongens, komende maand zit ik zonder werk, als jullie mensen nodig hebben laat het me weten. Ik voelde: het kan twee kanten op. Ga ik die Tozo (overbruggingsregeling, red.) plukken of een switch maken en een andere baan nemen? Maar ja, als ik dat ga doen wordt het heel moeilijk om terug te komen. Ik wilde het wereldje niet helemaal vaarwel zeggen. Dus ben ik de uitdaging aangegaan - en ik ben heel blij dat dat gelukt is.”

Regelmatige optredens

En hoe. De theaters en podia waren dicht, maar Abke, die als twintiger faam verwierf met haar hoofdrol in de musical over Anne Frank, kreeg het voor elkaar om toch regelmatig op te treden. Was het niet als zangeres of actrice, dan wel als model of presentator. ,,Jaren geleden heb ik commerciële fotografie-opdrachten gedaan. Ik dacht: ik wil zichtbaar blijven, dus laat ik ook mijn portfolio oppimpen en naar castingbureaus sturen. Daar kwamen nog wat leuke commercials uit.”

Toen wij voor senioren optraden zag je ze opbloeien. Ze zongen mee en dansten op hun balkon, er gebeurde iets

Maar echt warm werd ze van de theater- en zangklussen die toch bleven komen. Zo was er in de eerste lockdown al een twintigtal hart-onder-de-riemconcerten voor senioren bij zorginstellingen door het hele land, die ze in opdracht van de Alliantie verzorgde met haar broer en pianist Bouwe.

,,Dat was zo mooi om te doen. Die senioren waren eenzaam, want ze mochten geen bezoek ontvangen. Toen wij voor ze optraden zag je ze opbloeien. Ze zongen mee en dansten op hun balkon, er gebeurde iets. Zo’n succes, dat we er in september weer twintig gaan doen.”

‘Ik heb geprobeerd alles eruit te halen’

De Amersfoortse zangeres Abke Bruins en haar broer Bouwe gaven april vorig jaar op initiatief van de Alliantie twee hart-onder-de-riem-concerten bij de senioren van Euterpestede en de bewoners van de Ganskuijl in Amersfoort.

Abke noemt ook Een ketting van goud, een poppenspel geschreven door Herman van Veen. ,,In juni en juli vorig jaar hebben we dertig speelbeurten gehad op landgoed De Paltz in Soest. Het was fijn dat er in die tijd buiten van alles mocht. Ook heb ik Chansons ‘d Abba gedaan samen met mijn broer, een diner en sing-a-long met liedjes van Abba die wij vertolkten. Ik heb televisiedingetjes gedaan, zoals de Boterhamshow. Met theatergezelschap De Luie Honden heb ik opgetreden met een show rond een toilet, ik heb Quiz on Tour gepresenteerd bij Het Nieuwe Stadsterras en met de Amersfoortse vocalgroup Hof Ladies hebben we op het bruggetje bij de Koppelpoort gespeeld bij Rondje van de Stad. Heel leuk allemaal. Er kon dus toch wel wat en ik heb geprobeerd alles eruit te halen.”

Je vraagt je af: wat komt er wel niet op Abke af nu er weer meer kan? Op deze Hollandse zomerdag in juni kan ze erom lachen, maar een maand geleden zat ze er anders bij, opgejaagd door alle aanvragen en verzoeken. ,,Ik had heel veel stress om alles qua planning rond te krijgen. Hoe wil ik het invullen? Waar doe ik goed aan? In coronatijd zei ik overal ja op, maar nu heb ik mijn nee’s moeten verkopen. Het is moeilijk om mensen teleur te stellen, zeker opdrachtgevers die in de afgelopen periode de vibe hadden: laten we toffe dingen doen, let’s go. Maar ik moet voor mezelf kiezen, voelen waar mijn hart ligt en wat ik het liefste doe.”

Of je nu wel of niet kan zingen, please, start ’s ochtends vroeg met geluid maken

Theater

En dan blijkt: theater is en blijft haar eerste en grootste liefde. ,,Ik ben zo gretig om weer de planken op te gaan. We gaan in samenwerking met het Willem Wilmink Theater een te gekke theatertour doen die Vreemde Vogels heet; een locatievoorstelling midden in de natuur die we gaan spelen bij zonsondergang. Ik ben zo blij dat ik gewoon weer het ding kan doen waar ik zo veel van hou.”

Het gemis van theater en livemuziek woog zwaar, en niet alleen bij haar. ,,Ik zong laatst in een zorgcentrum in Bussum. Een vrouw van een dementerende meneer was erbij, ze raakten allebei ontroerd. Mevrouw moest huilen en schaamde zich daarvoor, maar die man huilde gewoon. Hij kon het beter laten stromen en legde zijn hand op die van zijn vrouw: het is goed, meissie. Dat is wat theater en muziek doen. Voor mij stroomt het dan ook. Als ik zing, merk ik dat ik rustiger word. Of je nu wel of niet kan zingen, please, start ’s ochtends vroeg met geluid maken.”

Diepere laag

Toch heeft de afgelopen periode ook haar ogen geopend. ,,Het was ook goed om even niet te hebben wat ik normaal heb. Daardoor kom je in een diepere laag bij jezelf, waar ik al jaren niet meer was geweest omdat ik altijd aan het werk was. Dat is iets wat ik meeneem. Nu is het tot 1 oktober echt knallen, heel veel spelen en centjes verdienen voor als er eventueel een derde lockdown komt. Dan kan ik die relaxt in. Vanaf oktober wil ik een gezonde balans creëren tussen rust en werk, met het vertrouwen dat het altijd wel goedkomt, want dat heb ik door corona mogen ervaren. Ik zat altijd heel erg op mijn wilskracht, soms iets te krampachtig, ik wilde te graag. Maar juist als je dat kunt loslaten, ontstaat er superveel. Dus we gaan het meemaken, go with the flow en zien wat er komt.”

Mensen vragen haar weleens: wat is je droom? Maar wat valt er te dromen als je gelukkig bent met het werkzame leven dat je leeft? ,,Misschien heb ik makkelijk praten omdat ik een grote rol heb gehad, waarvoor ik ook nog een Musical Award voor beste vrouwelijke hoofdrol kreeg. Daardoor heb ik de waardering gehad dat ik thuishoor in deze scene en kan ik daarin iets meer ontspannen. Dus mijn antwoord op die vraag is gewoonweg blijven doen wat ik doe. Als ik mag blijven zingen, acteren en creëren, ben ik op mijn gelukkigst.”



Thijs Thomassen