TROSKompas
Herman van Veen

75 jaar Herman van Veen

Zijn eigen foto's en anekdotes

14 mrt 2020

ZATERDAG WORDT HERMAN VAN VEEN 75 JAAR, HIJ IS TE GAST IN 'VOLLE ZALEN' EN BLIKT MET CORNALD MAAS TERUG OP O.A, ZIJN JEUGD EN CARRIÈRE, VOOR TROSKOMPAS DOOK HERMAN ALVAST IN ZIJN PRIVÉFOTOALBUM.




Foto 1
OVERGROOTMOEDER

“Deze foto moet genomen zijn ergens halverwege de negentiende eeuw, ongeveer tien jaar nadat de fotografie werd uitgevonden. Het was de tijd van de eerste gloeilamp, de fiets met het hoge voor- en kleine achterwiel en de eerste zeppelins. De ernstig kijkende dame op de foto zou mijn overgrootmoeder zijn. Het is best bijzonder dat het plaatje gelukt is. Om een foto scherp te krijgen, moest het onderwerp namelijk wel vijftien minuten star en roerloos voor zich uit kijken en lachen was strikt verboden. En dat is te zien ook!’’

Foto 2
PAPS EN MAMS

“Het stevig gearmde stel op deze foto zijn mijn vader Jan en moeder Dien. Zo lagen ze overigens ook in bed, ik heb zelden mensen gezien die zoveel van elkaar hielden als zij. Daarom heb ik voor hen keer op keer ‘Liefde van later’van Jacques Brei gezongen. Op 6 juni 1944 om kwart over drie deden zij hun inspiratie op, wat tot mijn geboorte heeft geleid. Ze luisterden toen naar Radio Oranje en hoorden daar voor het eerst over Operatie Overlord. Op de | codenaam D-Day waren geallieerde strijdkrachten geland op de kusten van Normandië. In de hoop op vrede mocht er eindelijk weer onveilig worden gevreeën.”

Foto 3
OUDERLIJK HUIS

“Op deze foto ziet u de Kievitdwarsstraat nr. 52, het huis links van de winkel. Het is het huis uit mijn kinderjaren, in de nog voor de Tweede Wereldoorlog gebouwde Utrechtse Vogelenbuurt. In onze straat woonden ooit veel Duitse Joden die in de jaren dertig hun heil zochten in het Utrechtse. Het huis had een voordeur met drie ruitjes, met daaronder het handgeschilderde ‘Van Veen’, een koperen opdraai-bel en een brievenbus. Die laatste twee glommen altijd als ik weet niet wat omdat ze elke week door mijn moeder werden gepoetst met weerbestendig Erdal-extract (‘Minder poetsen, langer glans’). Hieraan denkend kan ik het goedje nog bijna ruiken.”



Foto 4
ZWEMBROEK

“Hier ziet u mij op het strand van het Soester Natuurbad in mijn gebreide zwembroek (die het halve zwembad opzoog). Aan het rokje van de voorbijlopende mevrouw kunt u zien dat het 1949 is. - Ik zie mijzelf weer met een schepje en een emmertje door het zand sjokken, want ik was mijn moeder kwijt.
En tegen mijn vader, die bij de hoge duikplank een sigaretje stond te roken, riep ik: ‘Papa, we zijn mama kwijt. We hebben haar in het zand begraven, maar kunnen haar nergens meer vinden!'. Mijn vader heeft toen vliegensvlug de onderbroek van mijn moeder aan de herdershond van de badmeester laten ruiken.
We vonden haar gelukkig net voordat de zon onderging.”

Foto 5
GEDISKWALIFICEERD

“Een foto van ons voetbalelftal, dat bestond uit slechts negen voetballertjes en dat tijdens het paas-voetbaltoernooi net de finale niet haalde. We zouden niet eerlijk spelen, want volgens spionnen was één van ons, de beste van allemaal, een meisje. ‘Die gozer is een mokkel!’ en daarom konden we de beker niet winnen. Er werd overlegd, gediscussieerd, geijsbeerd, besloten en gediskwalificeerd. Die onrechtvaardigheid inspireerde mij om samen met Eva Schuurman het boek ‘Gedonder in de wolken’ te schrijven, over een gozer die een mokkel bleek te zijn.”

Foto 6
EEUWIGE SNEEUW

“Naar boven ging het nog wel, naar beneden een stuk lastiger, zoals deze foto laat zien. We mochten mee naar Oostenrijk met onze mentor Maarten van Duinen. Om te wandelen in de bergen en te klimmen naar de eeuwige sneeuw en eenzame kruizen. We sliepen in berghutten van de Oostenrijkse Alpenvereniging, keurig jongens bij jongens en meisjes bij meisjes. Op een avond, ik had niet eens gemerkt dat er iemand naast me was gaan zitten, was daar Boukje. Blond als vlas, ogen als korenbloemen en borsten toevallig zo groot als mijn handen. Ineens drukte ik mijn lippen op haar mond, zij die van haar op de mijne. Ik wilde dat het nooit meer op zou houden, dat het net als de sneeuw boven ons voor eeuwig was."

Foto 7


HARLEKIJN

“Ik begon aan mijn loopbaan en debuteerde in 1965 met mijn soloprogramma ‘Harlekijn' (Niemands knecht, niemands baas).
Ik reis sindsdien de wereld rond, maakte zo’n 180 cd’s en 500 schilderijen, schreef een tachtigtal boeken en pak ’m beet twintig toneelstukken. Voor mijn artistieke werk en inzet voor projecten ten behoeve van vrede, veiligheid en verbondenheid kreeg ik talloze veren in de bips. Zo ben ik onder meer drager van het Verdienst-kreuz am Band des Verdienst-ordens der Bundesrepublik Deutschland, Ridder in de Orde van Oranje Nassau én de Orde van de Nederlandse Leeuw en heb ik een eredoctoraat aan de Vrije Universiteit van Brussel.”

Foto 8:
PIANOKAMERAAD



“Op deze foto kus ik de schedel van mijn in 2014 overleden pianokameraad Erik van der Wurff, met wie ik 52 jaar lang heb samengespeeld. Voor zijn dood zei hij: ‘Herman, als mensen vragen waarom ik niet achter de piano zit, vertel hen dan dat ik op reis ben’.”

Foto 9
ALFRED

“Natuurlijk mag Alfred Jodocus Kwak, sprookjes-eend in een van onze familievoorstellingen, niet ontbreken. Het is een variatie op een oeroud sprookje en werd voor het eerst uitgevoerd in 1978 met het Residentie Orkest onder leiding van Erik van der Wurff in Den Haag. Een voorstelling die mede gepresenteerd werd door Unicef Nederland. Alfred Jodocus Kwak werd ook de naam van een 52-delige internationale televisieserie met tekeningen van Harald Siebermann en Hans Bacher.
Ik mag graag voor kinderen schrijven en na Alfred volgden onder anderen Benjamin de Ijsbeer, konijntje Colombine en kabouter Paltz. Veel verhalen laten wij zien in muziektheatervorm in ons Landgoedtheater op De Paltz in Soest.”

Foto 10
NU

“Zo zie ik er nu uit, in 2020. Op deze foto ziet u een man die nog leest zonder bril, loopt zonder stok, eet wat hij wil, slaapt als een roos J en die een speld nog kan horen vallen. Vader van vier kinderen en opa van drie kleinkinderen. Kortom: een man met mazzel.”


VOLLE ZALEN
ZATERDAG 14 maart 2020, NPO 2, 20.35 UUR