Algemeen Dagblad
Stefan Raatgever

Claudia de Breij sliep slecht: ‘We voelen ons nu allemaal een soort Famke Louise’

10 okt 2020

INTERVIEW Ze was onrustig, sliep slecht, piekerde. Maar sinds Claudia de Breij terug is op het podium is ze weer in vorm. Vanavond begint ze in Carré aan een serie voorstellingen over het leven van comebackkoningin Heintje Davids.


Zeker, ze heeft getwijfeld na het ingaan van de jongste coronamaatregelen. Kon ze haar voorstelling in Carré nog spelen voor 250 bezoekers in plaats van de geplande, en verkochte, 450 plaatsen? Even overwoog ze alles af te zeggen. Maar Claudia de Breij (45) begint vanavond gewoon aan haar serie shows van Hier ben ik.

Er is veel discussie geweest over de regels die theaters zijn opgelegd en de ontheffingen die daarop volgden. Wat zijn jouw gedachten daarover?

,,We voelen ons momenteel allemaal een soort Famke Louise die hoopt door Diederik Gommers te worden gebeld om even uitgelegd te krijgen waarom er nou precies voor 250 mensen is gekozen. Het lijkt een willekeurig getal, maar betekent voor veel artiesten precies het verschil tussen een beetje of helemaal niets verdienen. Ik moest denken aan hoe ik als moeder soms even niet weet te beargumenteren waarom mijn kinderen iets niet mogen. ‘Waarom niet? Nou, daarom niet.’
,,Er is een raar soort ongelijkheid ontstaan. Ik kijk jaloers naar wat er nog mag in de luchtvaart. Maar op hun beurt kijken voetbalclubs misschien weer jaloers naar ons. Bij ons mogen er tenminste nog 250 mensen naar binnen. Dat soort verdeeldheid is nu net wat niet nodig hebben in deze omstandigheden.’’

U speelt in Carré tot en met 22 oktober. De ontheffing van de veiligheidsregio loopt tot de 19de. Wat gebeurt er daarna?

,,Dat vind ik het mentaal het zwaarste aan de situatie: er is nauwelijks toekomstperspectief. Theoretisch zouden we na de 19de terug kunnen naar 450 mensen, maar een algehele lockdown ligt meer voor de hand. We weten het gewoon niet.’’
Aan de koffie in de artiestenfoyer van het theater in Drachten, voor aanvang van een van haar try-outs, vertelt ze over haar afgelopen half jaar. ,,In moeilijke omstandigheden ben ik meestal vrij sterk om de moed erin te houden, maar toen ik half april die banier met ‘Zorg goed voor elkaar’ aan de gevel van Carré zag, op de plek waar normaal de voorstellingen worden aangekondigd, moest ik zo huilen.
,,We zaten nog middenin de tournee van Nu, zouden hem eind mei afsluiten en opnemen in Carré. Zo sla je een voorstelling op voor het nageslacht. Dat te moeten schrappen was heel verdrietig. Die voorstelling is nu gewoon verloren gegaan, want we gaan hem – met een grote band, fanfare en op het eind het publiek op het toneel – nooit meer spelen.

,,Ik heb er echt slecht van geslapen. Maar sinds ik weer optreed, is het piekeren over de toekomst even gestopt. Het was niet het applaus dat ik miste, het was echt het contact met het publiek, het uitwisselen van ideeën met je muzikanten. Er is zo’n verschil tussen gewoon doorhobbelen of echt bij je geluk kunnen. Dat gevoel heb ik pas terug sinds ik weer op het podium sta.’’

In Hier ben ik vertelt De Breij het levensverhaal van variétéartiest Heintje Davids (1888-1975). Ze ontdekte haar verhaal toen ze zich verdiepte in de oorsprong van de Louis Davids Ring, waarvan ze drager is nadat Herman van Veen die aan haar doorgaf.
,,Het is een relaas over er mogen zijn of niet. Helaas nog steeds een heel relevant thema in deze tijd. Als klein meisje kreeg Heintje van haar vader te horen te dik en te lelijk te zijn om in de familierevue op kermissen mee te spelen. Haar conclusie was: ‘O ja? Dat zullen we nog wel eens zien!’ En ze kwam er. Een theatraal fantastisch gegeven. Het was een leven van vechten, want vanaf 1942 was ze niet te dik, maar te Joods om op een podium te staan.’’ Een familievoorstelling is het, zegt De Breij. Geschikt voor iedereen vanaf 8 jaar. ,,Vaak zeiden ouders na een voorstelling tegen me: ‘Onze kinderen wilden graag mee, maar we vinden dit iets te moeilijk voor ze.’ Jammer, want ik ging zelf al vroeg met mijn ouders naar Herman van Veen en nam twee jaar terug mijn toen 10-jarige zoon mee naar Jochem Myjer. De magie van het theater kun je niet jong genoeg meekrijgen, vind ik. Hier ben ik is een volwassen voorstelling, waarvoor je de krant niet hoeft te hebben gelezen. Je kunt op alle niveaus instappen. Als kinderen er alleen de boodschap ‘Heintje mocht er eerst niet zijn, maar ze kwam er toch en dat kan ik dus ook’ uithalen, is dat al prachtig.’’

We kennen haar vooral van het Heintje Davids-effect. Ze nam afscheid en kwam weer terug. En zo ging het talloze keren.

,,Ze wilde niet accepteren dat dingen echt voorbij gaan. Ook dat is een universele strijd. Maar in het geval van corona ook wel weer geruststellend: alles gaat voorbij.’’

Bent u eigenlijk jaloers op collega Youp van ’t Hek die straks de Oudejaarsconference over dit bewogen jaar mag doen?

,,Nee. Nee. Helemaal niet. Het leuke van een oudejaars is mensen te laten zien waar het jaar volgens jou eígenlijk over ging, het verhaal achter de nieuwsberichten. Maar dit jaar gaat over één ding, het hele jaar lang! Misschien is er best een goede oplossing voor te bedenken, hoor. Maar ik benijd Youp niet."

,,En dan mogen de zalen met dank aan corona ook nog eens niet vol. Begrijp me goed, ik ben nog nooit zo blij geweest met een halfvolle zaal als nu, maar de lach rolt er niet. Voor puur cabaret en zeker voor de getrapte grappen van Youp is dat wel een uitdaging. Hij zal het best flikken, hoor. Maar ik ben voor mezelf heel blij met de vorm die ik nu heb gekozen. Even weg van de actualiteit naar een verhaal dat troost kan bieden. Dat hebben we even nodig, denk ik.’’

Heeft u wel weer ingetekend voor een volgende oudejaars?

Korte stilte. ,,Er staat nog niets in de agenda. Maar Youp heeft hem altijd om de drie jaar gedaan. Dat vind ik ook een heel mooie frequentie.’’

U bent pas 45. Maar zou u eigenlijk vatbaar zijn voor het Heintje Davids-effect?

,,Ik denk dat het een illusie is dat heel stellig uit te sluiten. Ik hoor zo vaak zeggen: ‘Als ik zus of zo word, moet je het tegen me zeggen.’ Inmiddels heb ik dat bij die mensen al vaak subtiel geprobeerd, maar ze willen het niet meer horen. Ik denk er goed zicht op te hebben wanneer ik zou moeten stoppen. Als presentator bij 3FM is me dat bijvoorbeeld goed gelukt. Maar nu ik tijdens de lockdown heb gevoeld hoe ontzettend ik mijn werk miste, snap ik Freek de Jonge, die zo lang doorspeelt als hij maar kan, ook een stuk beter. We hebben gewoon het mooiste vak dat er is.’’


Claudia de Breij – Hier ben ik. Tot en met 22 oktober. Carré. Meerdere tijdstippen.



Stefan Raatgever