Els boer schreef 19 aug 2006 in Gooi en Eemlander


Duizend man en een eend voor Unicef

De weersvoorspellingen beloofden niet veel goeds: het zou onweren, hagelen en er werden harde windstoten verwacht. Letterlijk hingen er dus donkere wolken over het concert dat zich op donderdag-en vrijdagavond zou afspelen in Soest. Maar de weergoden waren Unicef Nederland en Herman van Veen goed gezind want in ieder geval de donderdagavond bleek een uitgelezen avond voor een openluchtvoorstelling in het mooie amfitheater Cabrio.

Bijna duizend bezoekers genoten van het door Herman van Veen speciaal voor het 6o-jarige Unicef geschreven avontuur van Alfred Jodocus Kwak. Sinds 1976 al weet Van Veen de jeugd te boeien met de avonturen van deze kleine eend. Niet verwonderlijk dus dat het publiek bestond uit oma's, opa's, vaders, moeders en vele kinderen die bekende nummers als 'Ik ben zo vrolijk' en 'Als ik kon tove-ren' van harte meezongen. Van Veen, voorzien van een lange rode sjaal, geel petje, blauwe blouse en witte broek, begint zijn verhaal traditiege-trouw met 'er was eens.' Hij brengt de kleine eend tot leven en laat hem langs verschillende tv-kanalen zappen totdat hij op hetjournaal hoort dat er in arme landen tien miljoen kinderen zullen doodgaan als ze niet snel eten en medi-cijnen krijgen. Eike minuut gaat er er-gens op de wereld een kindje dood.
Kwak is zo aangedaan dat hij de Koningin een brief schrijft, maar zij is in vergadering met 'de bazen van de wereld". Kwak wil dan zelf ook naar deze bijeenkomst; onderweg maakt hij van alles mee, een storm, hij verdrinkt bijna, wordt gered door een Oosterse Keizer, gaat met het luchtschip van de Koning van de Zon naar het heelal op weg naar de Grote en de Kleine Beer, valt weer naar beneden en komt bij de Indianen terecht. Tot slot brengt een vlinder hem naar 'De grote Beer' die hem het hulp-woord "Unicef " aanreikt. Het onderwerp is weliswaar zwaar maar werd luchtig gebracht. Met simpele middelen kun je veel effect bereiken. Een zwabber werd tot pruik omgetoverd en een grashark diende als kroon van de koning.

Dankzij een muzikale hoofdrol van gitarist Edith Leerkes kregen alle nummers een ideale ondersteuning. Ook het Soester Mannenkoor Apollo deed vrolijk mee met verschillende nummers en de danseresjes van Theaterdans Bilthoven huppelden als kleine 'kwakjes' met zichtbaar plezier over het toneel. Het Hariekijn Danstheater ten slotte zorgde voor opmerkelijke momenten met onder meer de aanstekelijke regendans van de Indianen.



Els Boer