?? schreef 18 april 1996 voor de Brabant Pers (Eindhovens Dagblad en Brabants Dagblad)

De tederheid en melancholie van Herman van Veen


Herman van Veen in concert. Met begeleiding van Erik van der Wurff (vleugel, contrabas) en Nard Reijnders (saxofoon, klarinet, accordeon). In de Eindhovense Stadsschouwburg, op woensdag 24, donderdag 25, vrijdag 26 en zaterdag 27 april, aanvang 20.15 uur. Er is nog een beperkt aantal toegangskaarten te koop.
Herman van Veen is in een groot deel van Europa een graag geziene gast. En zelfs in Amerika heeft hij, na een teleurstellende ervaring in 1982, nu voet aan de grond. Dit voorjaar maakt Herman van Veen een tournee langs de
foto: chris janssen 1997 Miste zijn vorige show glans door een gebrek aan verrassingen en een routineus teruggrijpen op bekende hoogtepunten, ditmaal graait Van Veen niet opnieuw willekeurig in zijn schatkist om het publiek te paaien. Pas in de toegift laat hij de teugels vieren en zingt hij flarden van hits als 'Hilversum III', 'Opzij, Opzij', 'Spetter Pieter Pater', het lijflied van Alfred Jodocus Kwak. Voor dierbare herinneringen is Van Veen niet gekomen. Er is opvallend veel nieuw materiaal, waaronder mooie bijdragen van Willem Wilmink en een welgemeende ode van eigen hand aan 'meneer Jacques Brel'.

Toverballen
Ooit verweet een onwelwillende columnist Herman van Veen diepzinnigheden als het slijten van goedkope toverballen aan labiele pubers. Ook voor collega's was hij af en toe een dankbaar onderwerp voor spot. Zo merkte Freek de Jonge eens op: "Geniaal is hij die de cirkel vierkant maakt. Maar aan één Herman van Veen hebben we meer dan genoeg."
Maar bewonderaars zijn er ook altijd geweest. Wim Kan noemde Van Veen een talentvolle uitschieter toen hij hem, twintig jaar geleden, de Louis Davidsring mocht overhandigen en Toon Hermans vond hem ooit de grootste theaterpersoonlijkheid van Nederland.
Van Veens productie is enorm: hij heeft meer dan zestig cd's in vier talen uitgebracht, waarvan er acht zijn bekroond met een Edison. Onlangs verscheen zijn nieuwste cd 'Sarah', waarvan enkele nummers ook in de show te horen zijn. Ook voor kinderen is hij zeer actief, wat onder meer blijkt uit de wereldberoemde tekenfilmserie Alfred Jodocus Kwak.
Herman van Veen, geboren op 14 maart 1945 in Utrecht, debuteerde in 1967 in het theater. De pers sprak over een 'fenomeen' en een 'theater-Cruijff'. Van Veen is meer dan een zanger; hij is ook dichter, cabaretier, clown en mimespeler. Een theaterkunstenaar met een eigen stijl. "Ik hussel met de verschillende werkelijkheden", vertelde Van Veen in een interview. "Ik ben geen cynicus, ik ben een realistische pessimist. Ik ben niet zweverig, zoals soms wordt beweerd. Als je zingt zoals ik, lijkt het misschien zoet, maar in die koesteringen zitten heel felle accenten die absoluut functioneel zijn, waardoor een andere dimensie wordt bereikt."
Van Veen combineert tederheid en melancholie met vrolijkheid en onbevangenheid. Hij heeft het evenwicht gevonden tussen de 'Domme August' - naïef, lomp, kinderlijk en irrationeel - en de 'Pierrot' - moralistisch, soms onuitstaanbaar rationeel en wijs -, zo stelt cabaretkenner Kick van der Veer.



terug naar de index