?? schreef 18 april 1996 voor de Brabant Pers (Eindhovens Dagblad en Brabants Dagblad)
De tederheid en melancholie van Herman van Veen
Herman van Veen in concert. Met begeleiding van Erik van der Wurff (vleugel,
contrabas) en Nard Reijnders (saxofoon, klarinet, accordeon). In de Eindhovense
Stadsschouwburg, op woensdag 24, donderdag 25, vrijdag 26 en zaterdag 27 april,
aanvang 20.15 uur. Er is nog een beperkt aantal toegangskaarten te koop.
Herman van Veen is in een groot deel van Europa een graag geziene gast. En
zelfs in Amerika heeft hij, na een teleurstellende ervaring in 1982, nu voet
aan de grond. Dit voorjaar maakt Herman van Veen een tournee langs de
Miste zijn vorige show glans door een gebrek aan verrassingen en een
routineus teruggrijpen op bekende hoogtepunten, ditmaal graait Van Veen niet
opnieuw willekeurig in zijn schatkist om het publiek te paaien. Pas in de
toegift laat hij de teugels vieren en zingt hij flarden van hits als 'Hilversum
III', 'Opzij, Opzij', 'Spetter Pieter Pater', het lijflied van Alfred Jodocus
Kwak. Voor dierbare herinneringen is Van Veen niet gekomen. Er is opvallend
veel nieuw materiaal, waaronder mooie bijdragen van Willem Wilmink en een
welgemeende ode van eigen hand aan 'meneer Jacques Brel'.
Toverballen
Ooit verweet een onwelwillende columnist Herman van Veen diepzinnigheden als
het slijten van goedkope toverballen aan labiele pubers. Ook voor collega's was
hij af en toe een dankbaar onderwerp voor spot. Zo merkte Freek de Jonge eens
op: "Geniaal is hij die de cirkel vierkant maakt. Maar aan één Herman van Veen
hebben we meer dan genoeg."
Maar bewonderaars zijn er ook altijd geweest. Wim Kan noemde Van Veen een
talentvolle uitschieter toen hij hem, twintig jaar geleden, de Louis Davidsring
mocht overhandigen en Toon Hermans vond hem ooit de grootste
theaterpersoonlijkheid van Nederland.
Van Veens productie is enorm: hij heeft meer dan zestig cd's in vier talen
uitgebracht, waarvan er acht zijn bekroond met een Edison. Onlangs verscheen
zijn nieuwste cd 'Sarah', waarvan enkele nummers ook in de show te horen zijn.
Ook voor kinderen is hij zeer actief, wat onder meer blijkt uit de
wereldberoemde tekenfilmserie Alfred Jodocus Kwak.
Herman van Veen, geboren op 14 maart 1945 in Utrecht, debuteerde in 1967 in
het theater. De pers sprak over een 'fenomeen' en een 'theater-Cruijff'. Van
Veen is meer dan een zanger; hij is ook dichter, cabaretier, clown en
mimespeler. Een theaterkunstenaar met een eigen stijl. "Ik hussel met de
verschillende werkelijkheden", vertelde Van Veen in een interview. "Ik ben geen
cynicus, ik ben een realistische pessimist. Ik ben niet zweverig, zoals soms
wordt beweerd. Als je zingt zoals ik, lijkt het misschien zoet, maar in die
koesteringen zitten heel felle accenten die absoluut functioneel zijn, waardoor
een andere dimensie wordt bereikt."
Van Veen combineert tederheid en melancholie met vrolijkheid en
onbevangenheid. Hij heeft het evenwicht gevonden tussen de 'Domme August'
- naïef, lomp, kinderlijk en irrationeel - en de 'Pierrot' - moralistisch, soms
onuitstaanbaar rationeel en wijs -, zo stelt cabaretkenner Kick van der Veer.
terug naar de index