|
Style 020 Linda Huijsmans |
Kans voor jong talent |
zomer 2017 |
|
Herman van Veen treedt jaarlijks zo'n 140 keer per jaar op en is bekend bij jong en oud. Maar ook hij weet nog goed dat dit niet altijd zo was; als artiest moetje onderop beginnen en hard aan de weg timmeren. In het Herman van Veen Arts Center biedt Van Veen samen met zijn zakelijk leider en soulmate Edith Leerkes jonge talent een kans. "Als jonge kunstenaar heb je iemand nodig die jou ziet staan. Diegene willen wij graag zijn." Het is een van de eerste lentedagen van het jaar en de witte villa op landgoed De Paltz is in een lichtgroene waas gehuld. Bovenop een kleine verhoging straalt het statige pand een tijdloze rust uit. Maar schijn bedriegt. Binnen wordt de laatste hand gelegd aan een grote verbouwing. "Dit wordt onze expositieruimte", wijst Edith Leerkes. Hier zal werk van Herman van Veen worden geëxposeerd en er zullen wisselexposities van jonge kunstenaars te zien zijn. Het landgoed vormt de thuisbasis van het Herman van Veen Arts Center. Behalve het kantoor van Harlekijn Holland, dat de tours van Herman organiseert, bevinden zich hier ook grote en kleinere gebouwen waar jonge kunstenaars hun werk laten zien. We lopen naar het kleine boshuisje, dat bijna helemaal in beslag wordt genomen door een grote tafel. Ernaast staat een poffertjespan. "Die zetten we aan als er kinderen zijn." Buiten biedt een bescheiden terras uitzicht op een heuse 'berg'; het resultaat van een fikse zandafgraving decennia geleden. LANDGOED Edith Leerkes en Herman van Veen zijn al 25 jaar zowel artistiek als zakelijk aan elkaar verknocht. Een deel van het landgoed hebben ze samen gekocht om de jonge kunstenaars die ze begeleiden de ruimte te kunnen bieden. Edith vertelt: "Herman heeft de visie, het vogelperspectief. Ik ben de manager. Als het woord euro valt, kijkt iedereen al snel naar mij. Ik ben een zakelijk leider met artistiek bloed. Als alles gestroomlijnd verloopt, kan ik daar erg van genieten, maar ik speel ook nog steeds gitaar, mijn eerste en grote liefde." Toen een van de vaste mensen in de begeleidingsgroep van Herman van Veen ziek werd, ontstond het idee om vier van de jonge muzikanten van het Art Center op te nemen. Tussen alle hectiek, nieuwe en oude ideeën, tourprogramma's en verbouwingen, vormen Herman en Edith het anker. "Wij vormen al 25 jaar de vaste kern van de groep." Ze zijn soulmates en hebben, zoals Edith het verwoordt, 'wortels in dezelfde grond.' Ze delen hetzelfde gevoel van rechtvaardigheid, sociale bewogenheid en bovenal loyaliteit. Muzikaal en persoonlijk voelen ze zoveel verwantschap dat ze al lang niet meer zonder elkaar willen en kunnen. ZIEL Edith maakte furore als gitarist en terwijl ze met haar Amsterdams Gitaar Trio een cd aan het opnemen was, kwam ze Van Veen tegen: "Hij zat bij de studio op een trapje, alsof hij op mij zat te wachten." Het klikte, hij luisterde naar haar muziek en improviseerde een stukje op zijn viool. "Ik hoorde zijn ziel in die muziek en die herkende ik. Zoals ik de ziel van Tata Mirando (oprichter van het zigeunerorkest, red.) herken. Wij hebben allebei zigeunerbloed." Dat botst ook weleens. Edith: "Ik zie ons als twee cirkels die elkaar overlappen. Soms komen we in eikaars vaarwater, maar we kunnen geen van twee ijzig of cynisch zijn. Het is een samenwerking en een vriendschap die ik iedereen zou wensen." Het Herman van Veen Arts Center organiseert voorstellingen met, voor en door jonge kunstenaars. Sommigen zijn nog erg jong, anderen zijn al door 'de teleurstelfase' heen gegaan. "Artiesten wiens carrière na hun opleiding niet op gang komt, maar bij wie hier de juiste snaar wél wordt geraakt. Als jonge kunstenaar heb je iemand nodig die jou ziet staan. Diegene willen wij graag zijn." CARRÉ Creatievelingen uit de omgeving van het landgoed organiseren sinds kort ieder jaar het kleinschalige popfestival A Day in the Forest. Ze nodigen creatieve vrienden uit om samen muziek te maken. Optredens vinden plaats in het boshuisje, waar maximaal een tien mensen in passen, de kapschuur, waar er zo'n 140 in passen, of in een van de tenten op het terrein. Eten en drinken zijn gratis. Bezoekers nemen zelf iets mee, of laten een donatie achter. "Onvoorstelbaar houtje-touwtje, maar geweldig." Een groter contrast met de 35 concerten die dit najaar in Carré op het programma staan, lijkt bijna niet denkbaar. Wie een voorstelling op het landgoed bezoekt, maakt eerst een wandeling door het bos en voelt de stilte op zich neerdalen, terwijl de toeschouwers in Carré tussen bijna tweeduizend anderen zitten. Toch heeft een muzikant beide nodig, weet Edith. "Een zaal als Carré kan net dat beetje extra in je bovenhalen. Zoals een tennisser bij een Grand Slam de bal net iets scherper in de hoek plaatst. Maar alleen in de stilte en intimiteit van een klein theater kun je op de derde rij iemand heel zachtjes 'brava' horen fluisteren na een gevoelig, Napolitaans lied." ? Linda Huijsmans |