Pim van Esschoten schreef 17 januari 2005 in zijn column in het Utrechts Nieuwsblad

Rond



Het was vrijdag en het nieuws meldde dat Louis van Gaal trainer van AZ wordt. De eerste regels van Herman van Veens Cirkels schoten me door het hoofd.
'Rond als de wijnvlek van eergister Op het vuile tafelblad...'
Voor Louis is er in Alkmaar weer eens een cirkel rond. Ooit (1987) weggestuurd uit De Hout, nu weer als grote roerganger binnengehaald. En omdat hij wel vaker zijn emoties bij zo'n heuglijk feit met een rijmpje heeft willen opluisteren, zong ik maar meteen over die cirkels. Er worden wel meer cirkels getrokken, dezer dagen. Jorien van den Herik, bijvoorbeeld. De preses van Fey-enoord heeft z'n gal weer eens gespuwd tijdens de nieuwjaarsreceptie van z'n club over KNVB, justitie en de rest van de wereld buiten Rotterdam, waarna iedereen de schouders maar weer optrekt.

Zo. Dat hebben we ook weer gehad. Of de dodelijke cirkels in het zand, die jaarlijks tijdens Dakar Rally worden getrokken. Hoe bestaat het toch dat we steevast met de rug naar de ellende op het Afrikaanse continent staan, om er eens per jaar heel hard doorheen te jagen met snelle auto's en motoren? Hoe kan het toch dat we elk jaar horen hoe verschrikkelijk het wel niet was, waarna de hele ralley-wereld een jaar later weer even vrolijk aan de start verschijnt.

Terug naar Van Gaal en zijn cirkels, zo grillig van vorm. Twee keer coach bij Barcelona, twee keer weggestuurd. Niet geslaagd bij Oranje en toch echt een vakman. Zegt iedereen. In november 2003 keerde hij terug bij Ajax, als technisch directeur. Hij haalde bij die gelegenheid een papier uit de binnenzak en las voor uit eigen werk: 'En daarom klinkt het vol overgave uit mijn mond, vandaag is de cirkel écht weer rond'.
Een jaar later was hij weer weg.
En nu AZ.
Van Gaal terug in de eredivisie, dat lijkt mooi nieuws. Al was het maar omdat hij met zijn aanpak en uitspraken de wekelijkse stroom van voetbal -praatprogramma's op tv van onderwerpen kan voorzien. Al heeft hij al tegen AZ-voorzitter Scheringa gezegd dat hij het 'een uitdaging' vindt en is er geen grotere dooddoener denkbaar, het lijkt me echt prachtig dat hij met AZ de titel grijpt en op het Waagplein roept dat 'we' de besten zijn van Eindhoven, van Amsterdam... Toch zijn het vooral die laatste regels van Cirkels die ik steeds weer hoor.

'De rimpels in de vijver.
De webben van een spin.
Zomaar cirkels in de ruimte.
Zonder einde of begin.
In een eindeloos refrein.
Er bestaat geen medicijn.
Tegen oud of eenzaam zijn'


Pim van Esschoten