Het was vrijdag en het nieuws meldde dat Louis van Gaal trainer van AZ wordt. De eerste regels van Herman van Veens Cirkels
schoten me door het hoofd.
'Rond als de wijnvlek van eergister Op het vuile tafelblad...' Voor Louis is er in Alkmaar weer eens een cirkel rond.
Ooit (1987) weggestuurd uit De Hout, nu weer als grote roerganger binnengehaald.
En omdat hij wel vaker zijn emoties bij zo'n
heuglijk feit met een rijmpje heeft willen opluisteren, zong ik maar meteen over die cirkels. Er worden wel meer cirkels getrokken,
dezer dagen. Jorien van den Herik, bijvoorbeeld. De preses van Feyenoord heeft z'n gal weer eens gespuwd tijdens de nieuwjaarsreceptie
van z'n club over KNVB, justitie en de rest van de wereld buiten Rotterdam, waarna iedereen de schouders maar weer optrekt.
Zo. Dat hebben we ook weer gehad. Of de dodelijke cirkels in het zand, die jaarlijks tijdens Dakar Rally wor
den getrokken. Hoe bestaat het toch dat we steevast met de rug naar de ellende op het Afrikaanse continent staan, om er
eens per jaar heel hard ' doorheen te jagen met snelle auto's en motoren? Hoe kan het toch dat we elk jaar horen hoe
verschrikkelijk het wel niet was, waarna de hele ralley-wereld een jaar later weer even vrolijk aan de start verschijnt.
Terug naar Van Gaal en zijn cirkels, zo grillig van vorm. Twee keer coach bij Barcelona, twee keer weggestuurd.
Niet geslaagd bij Oranje en toch echt een vakman. Zegt iedereen. In november 2003 keerde hij terug bij
Ajax, als technisch directeur. Hij haalde bij die gelegenheid een papier uit de binnenzak en las voor uit eigen werk:
'En daarom klinkt het vol overgave uit mijn mond, vandaag is de cirkel écht weer rond'.
Een jaar later was hij weer weg.
En nu AZ.
Van Gaal terug in de eredivisie, dat lijkt mooi nieuws. Al was het maar omdat hij met zijn aanpak en uitspraken de
wekelijkse stroom van voetbalpraatprogramma's op tv van onderwerpen kan voorzien. Al heeft hij al tegen AZ-voorzitter Scheringa
gezegd dat hij het 'een uitdaging' vindt en is
er geen grotere dooddoener denkbaar, het lijkt me echt prachtig dat hij met AZ de titel grijpt en op het Waagplein roept
dat 'we' de besten zijn van Eindhoven, van Amsterdam...
Toch zijn het vooral die laatste regels van Cirkels die ik steeds
weer hoor.
'De rimpels in de vijver
De webben van een spin
Zomaar cirkels in de ruimte
Zonder einde of begin
In een eindeloos refrein
' Er bestaat geen medicijn Tegen oud of eenzaam zijn'
Pim van Esschoten