AD / UN
Louis du Moulin

Harry Sacksioni: "Nog steeds dat knulletje"

25 feb 2015

Gitaarveteraan Harry Sacksioni (nog even 64) bestijgt al "sinds mensenheugenis de podia". En nog steeds, ook bij zijn jubileum tournee lopen overal de zalen vol. "Het innerlijk vuur bij mij is dat van een 16 of 17-jarige. 65 is voor mij een volkomen fictief getal".


Een mooie gelegenheid om 'de meest muzikale en begaafde man die ik in mijn persoonlijk leven heb gekend' in het zonnetje te zet- ten.
Zo grijpt Harry Sacksioni zijn jubileumtournee aan om zijn maatje Erik van der Wurff, de vorig jaar overleden pianist en componist achter Herman van Veen postuum te eren. "In mijn beginperiode bij Herman is hij bijna een soort mentor voor me geweest," bekent de veelzijdige snarenvirtuoos uit Lienden. "Nooit zo opzichtig, maar toch heel duidelijk wees Erik mij, als verlegen jongen in een volledig nieuwe wereld, op allerlei kleine dingen die belangrijk waren. Alleen daarvoor al ben ik hem altijd dankbaar gebleven.

Als eerbetoon spelen we nu ook mijn 21 minuten durende compositie Vensters in zijn arrangement."

Hommage

Sacksioni viert deze maanden zijn 65-jarig bestaan met zijn fans. Het is een ander feestje dan 5 jaar geleden, toen in Carré tal van vakvrienden (als Raymond van het Groenewoud, Freek de Jonge en Leoni Jansen) een onvergetelijke hommage in petto hadden. Ditmaal duikt Sacksioni zelf in zijn rijke archief dat onder meer dertig albums telt en hem bij het selecteren keer op keer doet verwonderen. "Ongelooflijk, zo veel als ik overhoop blijk te hebben gehaald, haha. Dat terwijl ik zelf in mijn hoofd nog steeds dat knulletje ben dat alles wil ontdekken. Ik wil nog zo graag het podium op. De liefde voor het spel, het innerlijke vuur bij mij is dat van een 16- of 17-jarige. 65, wat ik dan in oktober zal worden, is een volkomen fictief getal." Die aanhoudende passie, zijn positieve levensinstelling plus natuurlijk zijn artistiek talent hebben hem heel ver gebracht. In de kleine halve eeuw als broodmuzikant die achter hem ligt, heeft Sacksioni eigenlijk maar twee echte tegenslagen gekend. Allereerst een financiële klap halverwege zijn loopbaan, nadat hij in zakelijk verband te goed van vertrouwen was geweest. En, ruim 3 jaar geleden, de nog grotere schrik toen artrose in zijn rechterduimgewricht werd geconstateerd. "De dokter zei: 'Sorry Harry, dit is helaas einde oefening.' Ik wist even niet waar ik het zoeken moest. Uit mezelf ben ik begonnen met het slikken van pilletjes van Dr. Vogel, 4 maanden later had ik helemaal nergens last meer van. Tot op de dag van vandaag, bijna een wonder."

Hij ontwikkelde een eigen gitaartechniek, waarin hij de melodie, de baslijn en het ritme tegelijkertijd naar voren brengt. De 'Sacksioni Methode' was niet alleen een publiek succes, maar behoort inmiddels ook tot de vaste studiekost op conservatoria. Volgende maand zal het blad Gitarist hem voor de derde keer uitroepen tot 'beste gitarist van de Benelux' en bekijk je zijn 'collegiale speellijst' dan heeft hij samengewerkt met zo'n beetje iedereen die ertoe doet.

Stevie Wonder

Zijn er dan nog hartenwensen? "Ik heb nooit ergens achteraan gezeten in de trant van: Nou moet ik dit. Ik zou het natuurlijk grandioos vinden om iets te doen met pakweg Ry Cooder of Stevie Wonder, maar ik kan er best mee leven als het er niet van komt." Als tiener moest hij ooit kiezen tussen doorgaan met voetballen bij Ajax en de gitaar. Het gejongleer met de vingers op de snaren kreeg uiteindelijk de voorkeur boven zijn kansen als behendige linkspoot. Maar zijn liefde voor het balspel, en met name voor de Amsterdamse club, is nog altijd enorm. Daarom ook zijn trots op zijn andere eretitel: Johan Cruijff van de gitaar. "Zoals zovelen was ik weg van zijn briljante speelstijl. Dat men mijn naam daaraan heeft gekoppeld, beschouw ik dan ook als een geweldige weelde."


Tournee
Jubileumtournee '65. Met Harry Sacksioni (gitaren), Marten Scheffer (mandoline/gitaar/viool/percussie), Digmon Roovers (bas/gitaar), Michel Pagie (toetsen/percussie), Janneke van Heeswijk (percussie). T/m eind april.



Louis du Moulin