Cobra.be
Zaki

Herman van Veen 70 & Herman Selleslags

Herman van Veen werd zeventig op 14 maart. Zaki stuurt hem verjaardagswensen.

12 mrt 2015

Herman van Veen stond op 18 maart in de Arenbergschouwburg in Antwerpen om ook met het Belgische publiek zijn 70ste verjaardag te vieren. "Ik heb nog steeds het wonderlijke paradoxale gevoel dat het allemaal nog moet beginnen." Hij werd onder andere gevierd met een boek van Herman Selleslags, die Van Veens carrière in foto's vastlegde (zie hieronder).

Gelukkige verjaardag, Herman


Herman Van Veen ziet zeventig jaar geleden het levenslicht in Utrecht (in een arbeidersgezin). Als kind ontpopt hij zich meteen tot een vioolvirtuoos, een talent dat hij in zijn theatershows gebruikt om de meest vastgeroeste zielen los te weken en ze door zijn ijzersterke verhalen te laten wandelen. Hij noemt zichzelf wel eens clown, of troubadour, maar wat iedereen mee naar huis neemt, is zijn onbegrensde charme.
Als hij eind jaren zestig zingt "Suzanne neemt je mee naar een bank aan het water. Duizend schepen gaan voorbij en toch wordt het maar niet later", is dat precies wat hij doet: hij wandelt met ons door de poëtische wereld van Leonard Cohen, de singer songwriter die veel mensen dankzij hem hebben leren kennen. En op een of andere manier blijven we er heel lang samen kamperen, want hij heeft het vuur al aangestoken. Misschien wel omdat hij ook zo’n mooie, uitnodigende stem heeft.

Of is het omdat hij het verlangen naar een eenvoudiger leven zo mooi weet te bevatten in ‘Hilversum III’ (de popradio) ? "Hilversum III bestond nog niet, maar ieder had zijn eigen stem. Op elke steiger klonk een lied van Paljas of Jeruzalem" - Hier ook weer : de paljas, de clown.

In zijn boek ‘Zeventig strepen : de soundtrack van mijn leven’ heeft de Nederlandse deejay Fred Spits het over ‘Liefde Van Later’, de vertaling die Lennaert Nijgh maakte van ‘La chanson des vieux amants’ van Jacques Brel. Dat Van Veen dat zo mooi zingt in die eerste versie uit ‘73, maar dat Herman het later een beetje anders gaat brengen. Dat hij erin geslaagd is om het lied de gedaante te laten aannemen van degene die ernaar luistert. Zegt Spits : Het is een lied dat samen met me optrekt. Mijn versie is even oud als ik.

En misschien is dat wel de essentie van Van Veen. Hij zingt zo’n 3.000 liedjes, is razend populair in de Lage Landen, Duitsland en Zuid Afrika, maar toch herinneren de meesten van ons zich vooral een paar van zijn songs die de gangen van ons leven hebben behangen. Zoals dat fietsje :

Hé kleine meid op je kinderfiets,
Je lacht en je zwaait naar een zwaan
En de vijver weerspiegelt je witte jurk,
En het riet fluistert je naam



(Op het einde doet hij een dansje, en vraagt dan aan het publiek : ‘Lijk ik zo op een elfje?’)

We schrijven 1976, als Herman Van Veen de wereld een stukje gelukkiger maakt met de kindermusical Alfred Jodocus Kwak. Alfred J. Kwak is een eend die vlak na zijn geboorte zijn ouders en zijn broertjes en zusjes verliest. Henk de Mol, een goede vriend van de familie Kwak, ontfermt zich over hem, en Alfred beleeft spannende avonturen. Wie herinnert zich niet 'Opzij, opzij, opzij', waar hij zo’n 'ongelofelijke haast' heeft?

Ik moet rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan.
Ik kan nu niet blijven, ik kan nu niet langer blijven staan.



Daarin huilt Van Veen niet mee met de meute die de lof van de gelijkmatige volgzaamheid zingt, maar bij hem is die ‘ongelofelijke haast’ een positieve en vrolijke ervaring. Een heerlijke gebeurtenis in het leven van het immer bruisend kind. Het mag ons dan ook niet verwonderen dat Herman Van Veen zich volop inzet voor de kinderen via de organisatie Unicef. Of dat hij graag eens zijn eigen versie van ‘Alors On Dance’ van Stromae maakt.

Als er een tekenfilmserie van Alfred Jodocus Kwak geproduceerd wordt, brengt dat internationaal succes voor Van Veen. Een tijdje geleden was het gelukkig opnieuw op Ketnet te genieten.

Zo om het jaar of vier gaat Herman Van Veen op tour en laat hij in Nederland en Vlaanderen de zalen vollopen met een nieuwe show. Sinds de jaren zestig heeft hij hier bij ons een paar trouwe vrienden en heel veel fans.
Wie het allemaal heeft weten gebeuren en er bovendien prachtige foto’s van gemaakt heeft, is onze Vlaamse Fotografische Trots : Herman Selleslags. Om u mee te laten genieten van Van Veens zeventigste verjaardag hebben de twee Hermannen een heerlijk boek gemaakt. Selleslags hier ook weer met beelden die meer van de menselijke ziel laten zien. Van Veen met korte teksten die naar het geluk ruiken en ons de vrijheid van gevoelens en gedachten schenken :

In je gedachten
kun je snappen
wat je niet begrijpt
doen waarvan je dacht
dat je dat niet kon



Een gelukkige verjaardag Herman,



zaki