Linda Nap schreef 15 juni 2006 in het AD/UN
Herman wil meer
dan alleen het WK
Al heel vroeg geïnfecteerd met voetbal
Na de opname van zijn WK show in de kantine van de Soester voetbalclub VVZ '49 nestelt Herman van Veen zich buiten op een klapstoel.
Aan de rand van het voetbalveld heeft hij zijn blauwe broek tot aan zijn knieën opgestroopt. "Het is een heel bescheiden programma,
een aardigheidje," zegt hij over zijn nieuwste project waarin hij zijn presenteer-debuut maakt. Het is een programma voor de hele familie.
Met twee kinderen in de rol van de figuren uit Van Veens voetbalstrip Jan de Man.
Er zijn gesprekjes met bekende Nederlanders, grapjes, prijsvragen, optredens van jeugdbandjes en items over kinderrechten. "Dingen die me
aan het hart gaan," zo vat hij samen.
Dat betekent dat er over meer wordt gepraat dan alleen het WK. De Herman van Veen Foundation, voor kinderrechten, krijgt de nodige aandacht.
Het WK als kapstok voor het goede doel? Van Veen: "Ik zie dat niet als 'het goede doel', ik zie het als een verantwoordelijkheid. Er zijn
een miljard kinderen zonder toekomst op deze wereld. Een miljard.
Dan wil ik de foundation niet 'een goed doel' noemen. Eerder een noodzakelijkheid. Want gaat het de kinderen goed dan gaat het de wereld
goed."
Voetbal en Herman van Veen is geen vreemde combinatie. Menigeen herinnert de artiest in de rol van DOS (Opgegaan in FC Utrecht) supporter
in één van zijn bekende sketches. "Ik hou van voetbal. Ik heb mijn hele leven gevoetbald," vertelt Van Veen. "Dat is niet zo gek: ik ben
in de jaren vijftig opgegroeid in de Kievitdwarsstraat in Utrecht. Daar woonde drie voetballers. Echte professionals. Lammers, Van den Bogert
en op de hoek Sparendam. En Frans de Munck de keeper van DOS, die had verkering met onze overbuurvrouw. DOS was toen de beste club van
Nederland. Als die voetballers dan bij jou in de straat wonen, ben je voor de rest van je leven geïnfecteerd. Dat was mijn jeugd."
Van Veen noemt de DOS-periode 'één groot avontuur'. "Omdat we geen geld hadden moesten we altijd een andere manier vinden om het stadion
binnen te komen. Dat deden we dus met een nijptang. We knipten een gat in het gaas en gingen er met een man of dertig doorheen. Dat kon
toen."
"Ja, er liep af en toe een man met een herdershond rond. Dat wisten we wel: af en toe nam d'r iemand een oud bot mee en was die hond ook
weer tevreden. En dan zaten we op onze hurken op de wielerbaan. Op de stoelen ging natuurlijk niet, dan hadden ze 't wel door. Nee,
de gastjes op
de wielerbaan, de papa's op de tribune."
De tijden zijn inmiddels wat veranderd. De wielerbaan is verruild voor de tribune van FC Utrecht met wat vrienden. "En soms word ik
uitgenodigd. Dan zit ik tussen de ex-voetballers en de heel deftige voetbalkenners. Ik vind dat enig."
Ook zijn 'buren', de voetballers van VVZ'49, volgt hij vanuit zijn ooghoek. "Ik ga wel eens kijken op zondag. En ik ga ook wel eens
naar Feyenoord."
Dat botst niet met zijn Utrechter-schap? "Nee hoor. Utrecht en Feyen- o oord zijn verwante clubs. No-nonsen-se verenigingen met
werkvoetbal. En ik beschouw mijzelf ook als een no-nonsense persoon."
Toch ligt zijn hart bij Utrecht:
"Dat volg ik over de hele wereld, waar ik ook ben."
"Wat Nederland gaat doen? Dat weet niemand. Maar als het elftal de tijd krijgt om te groeien, acht ik de halve finale mogelijk."
De WK-show is in de regio Utrecht te zien op
RTV Utrecht, elke doordeweekse middag van 16.30 tot 18.00 uur. Op de lokale zender Eem-land TV voor Baarn en omgeving wordt het
veertig minuten durende programma elke dag gedurende de hele dag gedraaid. Twee keer per week wordt er een nieuwe uitzending opgenomen, tot zes juli. De uitzendingen zijn ook terug te zien via www.jan-deman.tv