Ruud Buurman schreef 15 maart 2005 in het Brabants Dagblad

Herman van Veen 'een kind van zestig jaar'



Maandag 14 maart 2005 - Op 14 maart 1945 werd Herman van Veen in Utrecht geboren. Het beeld van de man die dit jaar veertig jaar op de planken staat, is dat van iemand die altijd bezig is met verzinnen. Een man met ongekende fantasie. 'Een kind van zestig', zo schetsen vrienden, collega's en muzikanten hem. Laurens van Roon, pianist en componist, begeleider tot 1975: "Ach, terugkijken... dat doen creatieve geesten toch niet? Hoe oud je ook bent, je wilt je publiek altijd laten zien en horen wie je bent. Je hebt een geschenk gekregen bij je geboorte, daar wil je je leven lang je energie en toewijding aan geven." Paul van Vliet, vriend en collega: "Ik ben een vriend, ja. Als we elkaar zien noem ik hem broertje, want ik ben ouder. Wij hebben een groot wederzijds respect voor elkaar als theatermakers en mens. Een man met een groot menselijk engagement. "
Rob Chrispijn, tekstschrijver: "Hij kan hele grote gebaren maken. Hij leeft intens op het toneel, daar hoor je hoe het met hem gaat. Tijdens een opname in een studio hoorde ik dat mijn moeder was overleden. Hij rende me achterna op het parkeerterrein, pakte me beet en ik stond ineens ontzettend te janken. Dat vergeet ik nooit, ook al zingt hij de laatste jaren meer teksten van anderen dan van mij."

Youp van 't Hek, cabaretier: "Ik heb de indruk dat wij elkaar zéér mogen. Collegiale vriendschap. Hij vroeg een keer hoe ik toch zo snel grappen kon maken en toen heb ik er twintig voor hem verzonnen. Ik herinner me zijn eerste optreden in Carré. Ik heb er met open bek naar zitten kijken en de lp grijs gedraaid op mijn jongenskamertje."

Harry Sacksioni, gitarist en voormalig begeleider: "Wij waren als een huwelijk en dat was voorbij na tien jaar. Het is een grandioos artiest, van wie ik heel veel heb geleerd. Vroeger zong hij mooier. Nu is het vaak zo opera-achtig. Ja, ik speel vanavond mee, ik zal hem vragen 'Dat Tedere Gevoel' weer echt 'klein' te zingen."

Jacques d'Ancona, theatercriticus: "Ik ben met hem naar New York geweest voor zijn eerste optredens op Broadway. Na de recensies in onder meer de New York Times, is de toernee na een week afgeblazen. Diep verslagen was hij. Achteraf kun je zeggen dat de mislukking de opmaat is geweest voor die enorme internationale vlucht van Herman. Het boek dat we er samen over schreven heet ook 'Een Vlucht Vooruit'."

Jeroen Krabbé, acteur en vriend: "Een man met ongelooflijke fantasie. Hij leeft in een sprookjeswereld, waarin alles kan, alles mag. Voor mij behoort hij tot de allergrootsten, met Toon, Wim Kan en Freek. Een artiest van wereldniveau."

Erik van der Wurff, pianist en onafscheidelijk: "Elke keer verbaast het me weer dat hét er is, dat we elkaars ziel na veertig jaar nog steeds zo goed aanvoelen. Noem het persoonlijke verbondenheid. We leiden totaal andere levens. Hij viert bijvoorbeeld zijn verjaardag en dat doe ik al veertig jaar niet meer."


Brabants Dagblad