Gooi en Eemlander |
Zingen voor hout |
15 nov 2014 |
| Hij staat al meer dan vijftig jaar op de planken. In die halve eeuw groeide Herman van Veen uit tot een fenomeen. Zijn toernees brengen hem met zijn viool naar Frankrijk, Engeland, Amerika, Zwitserland en Duitsland. Volgende week staat hij voor de vijfhonderdste keer in Carré. Hier vertelt hij over geld en goed. Waarop zou je nooit bezuinigen? "Op mijn gezondheid. Voor mij betekent dat: goed luisteren naar mijn lichaam. En dat lichaam vertelt me dat ik vooral moet blijven werken. Spelen houdt me alert, spelen betekent dat ik fijne collega's om me heen heb en spelen betekent reizen, inspiratie en contact met mijn publiek. Dat voedt me tot in mijn ziel. Spelen legt me ook een welkome discipline op. Het dwingt me om de volgende borrel te laten staan en de biefstuk maar voor de helft op te eten." Waarop kun je bezuinigen? "Op tijd. Daarom wil ik me alleen beschikbaar houden voor mensen die werkelijk interesse voor me tonen of voor wie ik werkelijk interesse heb. Mijn familie, mijn vrienden en mijn collega's, bijvoorbeeld. In het verleden heb ik veel kostbare tijd gemorst. Dat hing vaak samen met de industrie die bij ons vak hoort. Zielloos promotiegedoe en opportunistische platenmaatschappijen hebben me veel verdriet bezorgd. Ik ben nu in een fase dat ik me dat niet meer wil laten gebeuren." Wat was je grootste miskoop? "Jaren geleden heb ik mijn Citroen DS ingeruild voor een Rover. Van die mooie snoek stapte ik over naar een stijlvolle donkerblauwe Britse wagen. Ook een prima auto. Maar toen ik die wagen bij de schouwburg in Hengelo aan acteur Jules Croiset liet zien, merkte ik dat hij die nieuwe auto veel mooier vond dan ik. Hij was er helemaal verrukt van. In een opwelling heb ik die Rover daarom maar aan hem cadeau gedaan. Het maakte hem zó gelukkig. Ik moest even slikken toen ik laat die avond met de trein naar huis moest, maar ik heb er nog altijd een goed gevoel over. Misschien moetje het geen miskoop noemen, maar het besef dat een ander gelukkiger is met een aankoop dan jij zelf zit er toch een beetje in de buurt?" Wat was je beste aankoop? "Mijn viool. Een Mittenwalder, is het. Economisch gezien stelt zo'n instrument echt niet zo veel voor, maar ik vind hem fantastisch. Dat komt omdat hij zo mooi klinkt en zo lekker speelt. Hij vertegenwoordigt ook een emotionele waarde omdat er zo'n mooi verhaal aan vast zit. In de tijd van het ijzeren gordijn, kreeg ik vanuit de DDR het verzoek om daar een keer te komen spelen. Geld hadden ze niet, maar ze wilden toch graag dat ik kwam. Als beloning kreeg ik toen deze viool. Eigenlijk was het dus spelen voor hout." Wat wil je nog kopen? "Om de landerijen rond ons huis groen te maken, vroeg ik de laatste jaren altijd struiken en bomen voor mijn verjaardag. Daarvan heb ik er nu zó veel dat ik echt niks meer hoef te kopen. Ik heb alles en ik kan doen wat ik wil doen. Dus dat doe ik ook. Want mijn moeder zei altijd al dat je laatste hemd toch geen zakken heeft." Jan Vriend |