| Libelle Franska Stuy |
Dat ene liedje van
|
3 januari 2014 |
Als meisje van veertien, vijftien, zestien (wat zal het geweest zijn? In elk geval lang geleden) ging ik samen met mijn zus naar Herman van Veen. Die avond hoorde ik het liedje Liefde van later en daarvan is die ene regel altijd in mijn hoofd blijven hangen. 'En zo hebben we dan toch geleerd... je kunt altijd opnieuw beginnen.' Je kunt altijd opnieuw beginnen - het is een van mijn motto's geworden. Natuurlijk kun je alles wat je gedaan en gezegd hebt nooit meer wissen, maar toch, maar toch. Als je echt wilt, kun je opnieuw beginnen. En nu er toch een onbeschreven jaar voor ons ligt: waarom niet? Hup! We gaan er vol liefde, toewijding en goede moed tegenaan. Ik ga het proberen. Doet u met me mee? |