| de Weekkrant.nl Jaap Pleij |
HERMAN VAN VEEN HEEFT EEN BIJNA GODDELIJKE STATUS BEREIKT |
5 maart 2012 |
|
ROOSENDAAL – Voor veel theaterliefhebbers was het concert van Herman van Veen in De Kring al bij voorbaat het hoogtepunt van het seizoen. Afgelopen zaterdag was Roosendaal eindelijk weer eens massaal uitgelopen om de grootmeester van het theater aan het werk te zien. Het doek ging open. Herman van Veen verscheen in de spotlights en nog voordat hij één noot had gezongen, werd hij onthaald op een minutenlange ovatie. Dat zegt genoeg over de bijna goddelijke status die hij heeft bereikt. Een bezoeker bracht het in de pauze treffend onder woorden. ‘Het maakt me niet uit wat hij doet op het podium. Al zingt hij uitsluitend kinderliedjes. De stem en de persoonlijkheid van die man zijn zo uniek dat ik alleen met waterige ogen van emotie naar hem kan luisteren’. Waarschijnlijk dachten meer bezoekers er zo over. Sommige grappen, zoals ‘Mijn vrouw en ik zijn na een huwelijk van zeventig jaar uit elkaar gegaan. We wilden per se wachten tot de kinderen overleden waren’, heeft een baard van hier tot ginder, maar desondanks werd er weer smakelijk om gelachen. Een concert van Herman van Veen heeft de laatste jaren steeds meer het karakter gekregen van een viering waarin de meest uiteenlopende emoties elkaar in een hoog tempo afwisselen. Als er een stilte valt, is dat zo gepland. Nog voordat de laatste klanken van een lied verstomd zijn, treft de crew al voorbereidingen voor de volgende act. Zeker wanneer het theatraal wordt, ogen de acts uitermate ingestudeerd, wat het komische karakter alleen maar versterkt. Eric van de Wurff die demonstratief wegloopt als het programma vermeldt ‘Herman speelt piano’ en twee technici die op de achtergrond een oubollig dansje opvoeren, bij een ander zou zoiets waarschijnlijk tenenkrommend uitpakken, bij Herman is het publiek dankbaar voor iedere grap, lied of onverwachte wending en het pakt nog goed uit ook. Die stem, die nog steeds niets aan kracht verloren heeft, maakt een bezoek aan zijn concerten al meer dan de moeite waard. Als hij zijn reeks toegiften dan ook nog eens afsluit met de wijze raad ‘Doe het nu’ (laat degene van wie je houdt nu weten wat je voor hem voelt in plaats van mooie woorden op kaarten of grafstenen te kalken als het te laat is, JP) verlaten de bezoekers intens geroerd de zaal. De tijd lijkt ook nauwelijks vat op hem te krijgen. De artiest is bijzonder zuinig met media-optredens. Herman verschijnt alleen als hij het echt nodig acht op televisie en hij is het vleesgeworden antwoord op al die vreselijke talentenjachten die de kijkers wijs proberen te maken dat een ‘ster’ maakbaar is. Herman bewijst al decennialang dat een echte artiest in het theater wordt gevormd. In een interview dat ik een aantal jaren geleden met hem mocht hebben zei Herman dat hij het podium nog niet kon missen en dat hij zich niet kon voorstellen dat hij het ooit wel zou kunnen missen. In De Kring werd duidelijk dat het publiek daartoe ook nog lang niet bereid is. Als hij zo goed voor zichzelf blijft zorgen, zuinig blijft op zijn lichaam en lichamelijk onheil hem bespaard blijft, zijn stem niet aan kracht inboet, moet Herman nog moeiteloos jaren mee kunnen. Het enige probleem waar hij nu mee kampt, is van luxueuze aard. Het moet voor hem elk jaar moeilijker worden om voor zijn komende concertreeks een keus te maken uit zijn nog immer uitdijende muzikale gedachtengoed. Herman van Veen – zaterdag 3 maart door Jaap Pleij gezien in De Kring. |