HERMAN VEENHOF schreef 12 april 2002 in het Nederlands Dagblad

Kort hiernumaals van Herman van Veen



Honderddrieëntwintig platen heeft Herman van Veen gemaakt, als je alles, alles meetelt sinds 1967, inclusief de verzamelelpees in Japan; die taal kent zijn website ook. Zijn laatste album heet Andere namen. De man zelf staat op minder haren en steeds meer snaren. En gelukkig is de accordeon nog een accordeon; hij heeft geen bandoneon nodig voor maximaal effect. De plaat smaakt internationaal, Russisch. Portugees, joods. 'Jeruzalem' is immers daar waar mensen in vrede hun kippensoep eten kunnen, zingt hij. met de situatie van nu op het netvlies en de universele geografie van de ziel. Herman van Veen is geen politiek pamflet, maar hints doen meer nadenken.

Ook daar waar men 't groot verdriet herdenkt
Dat snap je later wel
Ook daar, Sam, ligt jeruzalem
Maar niet. maar niet in Israël


Veertien nummers in ruim drie kwartier, dan moeten ze wel kort en krachtig zijn. Dat klopt: de liedjes zijn onopgesmukt en eigenlijk tamelijk ernstig. „In de kerstvoorstelling die wij onlangs speelden, vroeg ik mij af waarom die God dat toestaat, dat doden en moorden. Een man in de voorstelling zei: 'Dat doet God niet, dat doen mensen'. Schrijft Herman van Veen in een memorie van toelichting bij het nummer 'Veel te Veel'.

Plant seringen in de tuinen
Op de akkers graan voor bood
Spaar het water voor de dieren
Leer de lessen van de dood


'Robin Hood' (tekst en muziek van hemzelf) is geschreven aan het graf van een vriend, 'doodgereden door een man die zijn vrouw bewijzen wilde hoe hard hij rijden kan'. Ook hier is het ernst; met het klimmen der jaren sta je nu eenmaal vaker op een kerkhof. bij mensen die je niet vergeten wilt, zegt de 57-jarige, die gelooft in grootvaderschap. En voor wie God uiteindelijk toch iets met een kleine 'g' is.

Waar ben je
Lieve jongen
Het is zo stil
Zie je God
Doe hem de groeten
Hier regent het
En het is stil
AI je boeken
'k zal ze bewaren
Arendsoog en Turks Fruit
En je hond laat ik uit


Heel mooi is de uitvoering van 'Voor Marie-Louise' van de Vlaamse dichter en bard Willem Vermandere, een trage, melancholieke wals, zo passend bij zolderraam en gestage regen en depressies die nooit overgaan. Geen lichtpuntjes? 0 ja, zeer veel. Herman van Veen staat weer op goeie scherpte. Kaap De Goede Hoop: het leven is een wonder, besluit hij het autobiografisch trefwoordenregister op zijn website. En dan is er humor,. natuurlijk. Zijn afscheid van de gulden: 'Voor een knaak'. „De piek werd voor onze toekomst te nationaal", schrijft hij. Om dan af te sluiten met een parmantige up-date van 'Opzij, Opzij': 'We komen en we gaan'. Deze cd is een kort hiernumaals. Muzikaal is het recente Van Veen-album puur genieten; akoestisch, evenwichtig, naturel. Van Veen speelt hartstochtelijk viool, laat de begeleidende partijen en tweede stemmen aan jazz-zangeres Jannemien Cnossen. De rest is van conservatorium-niveau. Wieke Garcia op percussie. Als voorheen excelleren Edith Leerkes op gitaar en Erik van der Wurff op piano. Mooie ondersteuning is er van het Matangi Strijkkwartet, Hans Koppes op tuba en Oleg Fatejev op accordeon. De Spaanse straatmuzikant Carlos Vamos ('Laten we gaan') speelt elektrisch gitaar.