| KRO Magazine Gerard Klaassen |
Babette van Veen is blij met alles |
26 juni 2010 |
|
Ze noemt zichzelf bij voorkeur actrice-zangeres, of andersom. 'Ik vind eigenlijk heel veel dingen interessant. Ik ga nu bijvoorbeeld wekelijks een column schrijven voor het weekblad Flair, maar een echte columniste voel ik mij niet. Ik blijf dan toch maar bij zangeres-actrice, al heb ik veel nummers op mijn laatste cd Vertrouwelijk zelf vertaald of geschreven. Maar als ik 's middags van huis ga om ergens te zingen, denk ik vaak: wat heb ik toch eigenlijk een mooie baan! Met zingen kun je zo veel van jezelf in je werk meenemen.' Het succes achtervolgde Babette van Veen om wat ze was maar niet direct zelf wilde zijn. Ze was een soapster die ze uiteindelijk niet wilde zijn. Ze was de dochter van.en de meidenband Linda, Roos & Jessica was nooit echt haar bedoeling. 'Het was wel lastig dat de dingen die je heel graag wilde, zo veel meer moeite en energie kostten dan de dingen die je zomaar kwamen aanwaaien. Maar ik ben met alles blij, of dat nu vandaag bloemschikken is of morgen in het theater staan. Ik heb gewoon een hartstikke leuk leven en ik zou graag mensen willen laten zien dat dingen je kunnen overkomen en datje ook gewoon kunt kiezen voor dat wat je wilt, ook al is het misschien niet de makkelijkste weg.' In zekere zin heeft Babette van Veen last van 'de wet van de remmende voorsprong'. Al jong, met achttien jaar, vertrok zij naar Antwerpen om er aan de Muziekacademie te studeren; ze wilde immers zangeres worden. Ze werd als Linda Dekker actrice in de eerste Nederlandse soapserie Goede tijden, slechte tijden. 'Het is iets wat zo af en toe terugkeert: de grote successen in die tijd vonden plaats met dingen waar mijn hart niet direct lag. Toen wij later als de meidenband Linda, Roos & Jessica zo'n geweldige hit scoorden met "Ademnood", geneerde ik mij weleens voor collega's die zo veel meer in huis hadden en die zo hard werkten en dat succes niet behaalden. Wij kwamen natuurlijk alle drie uit een bekende soap, ja, dat genereerde een soort boost. Toen wij dat succes hadden, konden we er niet van genieten, omdat er allerlei mensen omheen stonden die er werkelijk alles uit wilden halen en waarin jij dan werd meegezogen. Dat was niet altijd leuk.' Jouw collega Cuusje Nederhorst overleed zes jaar geleden. Denk je nog vaak aan haar? 'Niet elke dag, maar ik ben wel een vrij trouw mens in de zin dat ik niet héél snel nieuwe vrienden maak. Ik kom ook niet vaak zulke supergeweldige mensen als zij tegen, dus ik denk wel vaak aan haar. Haar overlijden is nog steeds een gemis. Het zit ook in mijn persoonlijkheid. Ik probeer altijd iedereen open tegemoet te treden, maar zo veel tijd heb ik niet en van inborst ben ik ook niet zo attent. Ik ben ook niet zo vaak een heel goede vriendin. Ik stuur nooit een kaartje en verjaardagen vergeet ik regelmatig en aan telefoneren heb ik een hekel. Ik kan wel diepe vriendschappen aangaan, maar ik ga niet elke week bellen. Ik ben gewoon niet altijd zo attent.' We doen ons best Haar echtgenoot Bas Westerweel werkt momenteel zes dagen in de week en staat nu in de musical Mamma mial. 'Hij doet heel veel, hoor, maar wij doen vaak dezelfde dingen. Ken je dat? Dan zet ik iets weg en dan vindt hij dat het daar niet netjes staat en dan moet het weer ergens anders. Zo blijf je gewoon bezig. Hij is momenteel bijna altijd weg, dus heb ik het rijk een beetje voor mij alleen en dan kan ik mijn spullen lekker gewoon zelf neerzetten waar ik wil. Bas heeft ook zijn eigen bedrijf, dat onder meer adviezen geeft aan internetbedrijven. We hebben wat dat betreft best wel een ingewikkeld communicatief leven, omdat we allebei niet een vaste baan hebben maar wel onregelmatige werktijden. Het hebben van kinderen vergt daarnaast van je datje een vorm van regelmaat inbouwt die soms ontzettend lastig is. Maar we doen alle twee ons best, al lukt het heel vaak ook niet.' Het gezin Westerweel-Van Veen is net verhuisd en vond tijdens de verbouwing een halfjaar onderdak bij vader Herman in Soest. 'Het was heel gezellig. Het was plezierig om wat meer tijd met elkaar door te brengen, want meestal heeft hij het zo druk datje bij wijze van spreken moet vechten om even "Hallo" tegen hem te kunnen zeggen.' Heb je veel van je vader? 'We zijn allebei heel ondernemend. Hij ziet altijd mogelijkheden in dingen, dat heb ik wel een beetje meegekregen. Ik kom daardoor soms in de problemen. Dan zie ik weer ergens een mogelijkheid en dan stort ik mij daarin en dan denk ik later: mis schien had ik dat storten even achterwege moeten laten.' Vrouwen aan de macht Haartheatershow Vertrouwelijk, die in oktober start, omvat optredens in een kleine twintig theaters. 'Ik zing over dingen die eigenlijk voor mij vertrouwelijk zijn en die ik graag met anderen wil delen. Ik ga optreden met lokale bigbands, wat natuurlijk heel bijzonder is; echt een ideale kans om te laten zien wat voor supergoed talent er in Nederland is.' Op Because l am a giri - the concert is ze een van de artiesten die ten behoeve van kinderrechtenorganisatie Plan Nederland aandacht vragen voor de problematiek van meisjes wereldwijd. 'Het gaat om meisjes in ontwikkelingslanden, die het veel slechter hebben dan jongens. Meisjes lijken in ontwikkelingslanden vaak minder belangrijk. Ze hebben ook minder goede vooruitzichten en verdienen minder geld. Plan Nederland vestigt op een positieve manier de aandacht op hen: met muziek, maar zodanig dat mensen tóch een boodschap meekrijgen. Alle artiesten werken bovendien belangeloos mee. Plan Nederland zorgt ervoor dat meisjes naar school kunnen en probeert te voorkomen dat ze als kind uitgehuwelijkt worden. Ze geven ook voorlichting aan ouders, aan lokale dorpscomités en overheden om meer meisjes te laten registreren en hun een geboortebewijs te geven. Ze hebben daar gewoon recht op.' Babette zingt het lied 'Vrouwen aan de macht'. 'Het gaat over het idee dat van vrouwen verwacht wordt dat ze eigenlijk alles moeten kunnen. Iedereen komt altijd maar bij jou als vrouw terug met vragen. Over huishoudens en datje alles maar moet zien te combineren of hoe iets werkt of waar iets ligt. Vrouwen moeten eigenlijk meer macht zien te krijgen.' Ongemeen trots Heeft jouw vader gedurende dit gesprek op de kinderen gepast? 'Ha, daar heeft hij het veel te druk voor! Hij geeft wel vaak organisatorische tips. Mijn vader is van de rituelen. Je moet volgens hem op bepaalde momenten dingen voor jezelf doen waar niemand bij kan. Hij vindt ook altijd dat Bas en ik gescheiden werkkamers moeten hebben. Daar hebben we helemaal geen plaats voor! Ik vind het eerlijk gezegd wel gezellig met mijn man, maar ik begrijp mijn vader wel datje gewoon op vaste momenten eet of andere dingen doet. Voor ons is dat alleen heel lastig met voetbal én streetdance én pianoles én trompetles en alles wat erbij komt kijken.' Je blijft immers de dochter van, in jouw geval een eretitel. 'Zeker, en ik blijf ongemeen trots op mijn vader.' |