PRIVÉ
Monique Kalmann

Anne van Veen: "Ik was verliefd op Pia Dijkstra"

20 oktober 2010

ANNE VAN VEEN (27) heeft al veel meegemaakt in haar nog jonge leven. Ze was zes jaar toen haar ouders HERMAN VAN VEEN en actrice MARLOUS FLUITSMA uit elkaar gingen. Voor het eerst geeft Anne die haar eerste cd heeft uit- gebracht en in november aan een nieuwe theatertournee begint, een uitgebreid interview. Zij vertelt wat de scheiding van haar ouders met haar deed, over haar liefde voor haar negentien jaar oudere levenspartner JOANNE SWAAN en de schuldgevoelens jegens haar zus BABETTE.


Wie kent niet het gevoelige liedje Anne dat HERMAN VAN VEEN 27 jaar geleden schreef en zong, kort na de geboorte van zijn jongste kind? ANNE VAN VEEN is inmiddels zelf een succesvol artieste. Zodra ze begint te vertellen, valt meteen op dat ze dezelfde poëtische manier van praten en het opvallende woordgebruik van haar vader heeft. Daarbij lijkt ze als twee druppels water op haar moeder MARLOUS FLUITSMA, die twintig jaar geleden bij het brede publiek bekend werd als de eerste Helen Helmink (later opgevolgd door BRUNI HEINKE) in Goede Tijden, Slechte Tijden. Van beiden erfde ze het talent en de liefde voor het vak. En dat talent ontpopte zich al heel vroeg.

Enthousiast vertelt Anne: 'Als klein meisje deed ik MADONNA na, ik verkleedde me de hele tijd, maakte 'fotoshoots' met vriendinnen, voer de 'stukjes' op in de huiskamer en in de tuin voor mijn ouders, ouders van vriendinnen en de buren. En op school deed ik aan elk toneelstuk mee. Mijn ouders lieten mij heel vrij, hebben mij nooit gepusht om een instrument te gaan bespelen of iets dergelijks. Maar op mijn veertiende wilde ik op zangles.' Inmiddels is haar eerste cd Bij mij uitgekomen met zelf geschreven liedjes van haar eerste theaterprogramma Anne. In november begint ze aan haar tweede theatershow, Wilde lucht.

Dat haar beide ouders bekend zijn, was voor Anne nooit een probleem. 'Ik heb me er niet tegen afgezet, zag het niet als een handicap toen ik het vak in ging. Maar wat ik wel voelde, is dat ik niet blanco werd bekeken. Iedereen had wel een oordeel. Ik moest daarom nóg sterker bij mezelf blijven dan een ander en me niet laten weerhouden door mensen die er negatief mee omgaan. Ik vertelde nooit meteen wie ik was, want anders was ik ineens een soort fascinerend sujet!'


Scheiding


Dat het leven niet alleen maar vrolijke kanten heeft, ontdekte Anne al op haar zesde jaar, toen haar ouders uit elkaar gingen. 'Ik was oud genoeg om het helemaal mee te krijgen. Maar ik heb dat hoofdstuk zeg maar 'geparkeerd', zo van laat maar, ik hoor het later allemaal wel. Dat doe je als kind heel slim. Ik wilde het alleen maar leuk hebben en niet met problemen geconfronteerd worden. Pas op latere leeftijd is het echt goed tot me doorgedrongen wat het destijds met mij heeft gedaan. Ik ging beseffen dat er in mijn persoonlijke leven dingen bestaan die eindig zijn, dat er geen garanties zijn, dat niets vanzelfsprekend is. Dat was een tegenvaller. Met die wetenschap heb ik het nog steeds moeilijk.

Net als zo veel kinderen van gescheiden ouders heb ik een deukje opgelopen in geloof en vertrouwen. Dat kom ik soms tegen in mijn eigen leven en dan denk ik: Waarom houd ik dat af? Of: Waarom ben ik nu bang? Wanneer ik dan terugkijk, denk ik: O ja, dat komt daar vandaan.

Na de scheiding woonde ik bij mijn moeder. Zij had het toen heel druk met haar rol in GTST. Maar daar was ik aan gewend. Wij hadden nooit zo'n van negen tot vijf-bestaan met z'n allen. Ik ben heel blij met mijn moeder, we hebben een heel goede relatie.

Toen mijn broer MERLIJN en ik ouder werden, gaf ze voor ons haar werk op. Ze wilde thuis zijn meteen kopje thee als wij uit school kwamen. Daar ben ik haar heel dankbaar voor. Mijn vader zag ik na hun scheiding niet minder dan voorheen, hij was natuurlijk altijd al veel weg. Mijn ouders waren 21 jaar samen, dat is lang. Ik weet nu zeker dat ze er alles aan gedaan hebben om de breuk te voorkomen. Ze hebben hard aan zichzelf en elkaar gewerkt en gevochten voor hun relatie. Maar het is niet gelukt; hun persoonlijkheden gingen niet meer samen, ze zijn te ver uit elkaar gaan lopen. Ik kan het er goed met mijn vader over hebben en van zijn gezicht aflezen dat het ook hem niet in de koude kleren is gaan zitten.'


Verliefd op een vrouw


Anne is de jongste van Hermans vier kinderen. Zij scheelt vijftien jaar met halfzus BABETTE. 'Ik was absoluut de benjamin. Ik voelde me wel eens schuldig naar Babette. Zij was al volop aan het puberen en wilde alle aandacht. Zij emmerde om dingen als uitgaan en een scooter, terwijl ik emmerde om melk. Ik kreeg het volle pond, dat was voor Babette vast niet altijd leuk. Ik heb nu een heel goede band met haar en ben ook dol op haar twee zoontjes. Ik denk wel dat ik een leuke tante voor ze ben, ik kan me goed verplaatsen in hun leeftijd. Het zijn vertegen jochies en ze vinden mij maar een maffe tante!

Als kind was ik een enorme poppenmoeder, ik speelde veel met Barbies. Ik kon geweldig tutten en mezelf onderkladderen. Maar ik voetbalde en ravotte ook. Ik bouwde boomhutten, verkocht kastanjes. Ik heb echt twee kanten. Ik ben ook erg fysiek. Ik vind het nog steeds prettig om bij mijn vader op schoot te klimmen. Ik geniet van dat veilige en vertrouwde gevoel. Ik kan ook altijd bij hem terecht met vragen over het vak.'

Anne kijkt een beetje verlegen wanneer het onderwerp 'vriendjes' aan bod komt. Dan zet ze haar schroom opzij en vertelt: 'Ik had eerst, zoals elk meisje, een lijstje van jongens met wie ik op de middelbare school gezoend had. Daarna kreeg ik wel serieuze vriendjes, helemaal volgens het boekje. Zelfs langere relaties. Ook in de tijd dat ik op de kleinkunstacademie zat, viel ik op jongens. Maar ineens, als donderslag bij heldere hemel, werd ik verliefd op een vrouw! Als ik daar nu aan terugdenk, realiseer ik me dat ik vrouwen op tv altijd wel mooi vond om naar te kijken; vooral nieuwslezeres PIA DIJKSTRA en actrice MARGREET BLANKEN uit de serie Medisch Centrum West vond ik zo prachtig!
Maar wat zegt dat? Meisjes worden toch ook wel vaker verliefd op hun juf? Enfin, ik werd stapelverliefd op een vrouw. Anderhalf jaar hadden we een relatie. Daarna leerde ik op een sinterklaasfeest mijn huidige geliefde JOANNE SWAAN kennen. Inmiddels wonen we al twee jaar samen en we zijn heel gelukkig. Mijn moeder dacht aanvankelijk dat mijn liefde voor vrouwen slechts een fase was die snel weer voorbij zou zijn. Maar deze 'bevlieging' duurt al aardig lang!'


Trouwplannen


Anne: 'Mijn vader gaat er heel gemakkelijk mee om. Hij zei er eigenlijk niet zo veel over, maar gaf me van die geruststellende blikken van: alles is goed, als jij maar gelukkig bent. En dat ben ik, dat kunnen mijn ouders duidelijk aan mij zien, voor hen ben ik heel transparant. Maar ik ben niet het open boek dat ze dachten dat ik was! Ze zijn in elk geval heel blij met Joanne.
Het leuke is dat Joanne, die overigens negentien jaar ouder is dan ik, ook in het vak zit en net als ik ook de kleinkunstacademie heeft gedaan.
Wij hebben zelfs een aantal dezelfde docenten gehad. Joanne was tot nu toe altijd actief in het theater, ze heeft gespeeld in musicals als Nijntje, Pluk van de Petteflet, Ciske de Rat. Maar nu wil zij zich meer op het regisseren gaan toeleggen en ook lesgeven en coachen.
Twee jaar geleden ben ik bij haar ingetrokken. Het ging geleidelijk. Eerst bleef één rugzak bij haar, toen nóg één en uiteindelijk was mijn hele klerenkast daar! Waarom ik zo verliefd ben op Joanne? Hmm, wat zal ik zeggen? Ze is zo'n eerlijk en oprecht mens. Dat vind ik echt een heel mooi iets. Het was liefde op het eerste gezicht, ik voelde het direct. Ik ging meteen een lied over haar schrijven. We hebben geen concrete trouwplannen, maar we fantaseren er wel eens over. Maar je moet er niet te veel over spreken, vind ik, anders is de romantiek eraf. En we hebben het ook wel eens over kinderen, maar daar zijn we nog niet uit.'
Dan schiet Anne in de lach en met een ondeugende blik in de ogen zegt ze: 'Mijn leven is toch wel een verhaal om van te smullen... Ik vind het in elk geval een goed verhaal!'