RONALD SNIJDERS-VAN VEEN schreef 8 december 2005 in de VPRO-gids


Herman van Veen (26) in Carré




De jonge Herman van Veen was een multitalent dat een uniek soort persoonlijk-heidstheater bracht en al op zijn 26ste een maand in Carré stond.

TERUG naar de duivelskunstenaar van toen. Eindjaren zestig explodeerde de bom Herman van Veen. 'Als het moet stamp ik het toneel in elkaar,' zei hij tegen de

Telegraaf in die tijd. Wim Sonneveld zei over hem: 'Als ik zijn regisseur was, dan hakte ik zijn armen en benen eraf'. Terwijl hij niet zijn ledematen, maar wel zijn haar verloor, overrompelde de jonge hond met volstrekt vanzelfsprekende branie de theaters van Nederland met een uniek en ander soort persoonlijkheidstheater. Hij was een popmuzikant met klassieke opleiding, een zanger met een typisch eigen articulatie, een theateranarchist, een narcist, dichter, mimespeler, die op alle mogelijke manieren zijn talenten kwijt moest. Nadat in 1968 Willem Duys hem op televisie aan Nederland had voorgesteld, stond hij al in 1971, slechts 26 jaar oud, voor het eerst een maand in Theater Carré.

Hij maakte vernieuwend theater met popmuziek in de lijn van Boudewijn de Groot. Erik van der Wurff op hammondorgel, Laurens van Rooyen aan de vleugel, Tonnie Koning slagwerk en Jan van der Voort op elektrische gitaar vormden samen een af en toe rauw uit de hoek gierende band. Neerlands Hoop krijgt vaak het krediet voor het eerst popmuziek in het (kleinkunst-)theater te hebben gebracht, maar wie luistert naar de registratie van deze eerste serie in Carré, weet dat Van Veen Bram & Freek voor was. Bovendien had hij al meteen sterk repertoire. Veel van het werk dat hij toen speelde brengt Van Veen nog steeds: 'Suzanne', 'Roze-geur', 'Fiets', 'Cirkels', 'Helden', 'Liefde van Later'... Met teksten van zijn vaste schrijver Rob Chrispijn, die tijdens deze speelserie overigens ook het licht bediende.
Maar niet alleen de muziek baarde opzien. Hij brak theaterwetten. Zo kwam hij bijvoorbeeld op vanuit de zaal en begon hij midden in de pauze, toen bijna zijn hele publiek richting foyer was, op het toneel ineens het nummer 'Enkel & Alleen' te spelen, waardoor iedereen onmiddellijk weer naar binnen wilde. Wie zijn publiek meteen al zo op de proef stelde, moest van goede huizen komen.

Dat Carré indertijd überhaupt vol zou stromen, was helemaal niet zo vanzelfsprekend. Door mond-tot-mond reclame zat het de laatste week wel vol, maar de eerste week was de zaal maar half gevuld. Van Veen beweert dat het zo nog steeds gaat, maar dan in bijvoorbeeld Amerika. Want, zo is bekend, Herman van Veen 'ging internationaal'. Na deze eerste serie in Carré werd Duitsland het volgende doel, en met succes. Momenteel staat de inmiddels zestigjarige troubadour nog steeds Duitse bierhallen vol te spelen.


RONALD SNIJDERS-VAN VEEN