Herman van Veen
Bij ons in de straat woonde Blonde Truus. Blonde Truus was de mooiste hoer van de stad. Ze had geen kinderen.
Daarom leende mijn moeder mij soms uit. Dan deed ik allerlei klusjes voor haar.
Blonde Truus hield van witte poedels. Haar hele huis was een en al poedel. Ze had schilderijen met poedels,
sloffen van poedels, een theemuts van een poedel - Blonde Truus leek op haar sloffen. Haar kapsel was net een
suikerspin, haar borsten dreven als twee kinderhoofdjes in een boothals, ze had hele dunne benen en knipperde
bijna nooit met haar ogen. Ik vond haar erg lief. Ik begreep niet goed wat er mis was met haar, waarom de mensen
in de straat haar niet groetten en waarom Max mij telkens weer een hoerenloper noemde.
Mijn moeder zei: "Blonde
Truus is lief voor ongelukkige mannen en laat zich daarvoor betalen." Dus zoiets als een dokter, dacht ik. "Ja,
zoiets als een dokter," zei mijn moeder. ,,Herman, wil jij de telefoon even aanpakken?" "Tante Truus, het is Ome
Henk. Hij vraagt of mijn moeder thuis is." "Zeg maar dat ze op de wc zit. Dat hij vanmiddag
om drie uur voorbij mag komen. Dan word ik voor 25 gulden een halfuurtje verliefd op hem. En als hij wil dat ik
blokfluit speel, kost dat een knaak extra." Schreef ooit een liedje over haar.
Alsof het avond is
Ben verkleed als dame
want er komt een heer
en die houdt ervan om met mij te schaken.
Doe ik de gordijnen dicht
want meneer wil daarna met me slapen
alsof het avond is,
alsof het avond is.
Ben verkleed
als jongetje
want er komt een vrouw
en zij houdt ervan
om moedertje te speien.
Doe ik de gordijnen dicht
want ze wil me instoppen en strelen
alsof het avond is,
alsof het avond is.
1 keer bellen klant,
2 keer bellen stamgast,
3 keer bellen vrouw,
4 keer bellen een familielid,
5 keer bellen dat ben ik met de krant.
Ben verkleed als slaaf
want er komt een baas
en die houdt ervan
om mij af te blaffen.
Doe ik de gordijnen dicht
want hij wil mij daarna
met zijn kussen straffen
alsof het avond is,
alsof het avond is.
Ben verkleed als Eva
want er komt een vent
en die houdt ervan
om me aan te kleden.
Doe ik de gordijnen dicht
want dan wil hij voor me bidden
alsof hij Jezus is,
alsof hij Jezus is.
Het was bijna Kerstmis. Juffrouw Bernhard van de vierde klas had aan iedereen gevraagd of wij aan onze vader en moeder
wilden vragen of zij, die een instrument bespeelden, op kerstavond mee wilden doen in het familie-schoolorkest. Het
enige wat mijn vader speelde, was handbal. Hij speelde bij U.D., de club van het Nieuw Utrechts Dagblad, die hij, om
opgesteld te worden, zelf had opgericht.
Mijn moeder speelde ook geen instrument. Zou dus als enige van de familie, in mijn uppie, met mijn viool in dat orkest
zitten. Of?... "Mama, Blonde Truus speelt toch blokfluit..."
Research: Rian van Kuppenveld
Suikerspin
Een echte suikerspin eet je meestal op de kermis. De lekkernij bestaat uit gesponnen suiker die om een stokje gewonden
is en lijkt op uitgeplozen watten. De suikerspin wordt in een peciale machine gemaakt. In de kop van de machine ziten
verwarmingselementen waardoor de suiker smelt. De kop maakt enkele duizenden omwentelingen per minuut en de gesmolten
suiker wordt uit de kop tegen de wand van de aluminium bak geslingerd. Hierbij koelt de suiker
weer af er vormt zich een draad en de suiker is gesponnen. Door met een houten stokje langs de binnenwand van de bak te
draaien kun je de suikerspin zo groot maken als je wilt. Een suikerspin als haardracht is van een geheel andere orde.
De suikerspin was een opgetoupeerde toren: Het haar werd tegengekamd zodat het recht ging staan en dan in een bepaald
model gekamd. Filmsterren als Brigitte Bardot zag je er in dejaren vijftig en zestig mee op hun
hoofd lopen.
Kinderhoofdje
Het begrip kinderhoofdje wordt vaak gebruikt als maataanduiding 'zo groot als een kinderhoofd'. Kinderhoofdjes is daarnaast
de aanduiding voor een bepaalde soort ronde keisteen die wordt gebruikt voor bestrating. De kinderhoofdjes of kinderkopjes
worden vaak met de Vlaamse benaming aangeduid: kasseien. De kasseien zijn berucht onder fietsers, maar ook motorrijders. Ze
hebben ook hun geheel eigen plaatsje in diverse wielerklassiekers als Parijs-Roubaix en de Ronde van Viaanderen. Met name
Parijs-Roubaix is berucht vanwege de kasseienstroken en heeft niet voor niets de bijnaam 'Hel van het Noorden'. Het feit dat
de directie van de Tour de France dit jaar voor het eerst sinds 1985 enige kasseienstroken inlaste om de spanning te verhogen
leidde tot veel commentaar. Er werden valpartijen gevreesd en die kwamen er ook, maar niet op de kasseien maar pal daarvoor.
Knaak
Een knaak was in de volkstaal de benaming voor een rijksdaalder, de munt of het briefje van twee en een halve gulden
(ongeveer€ 1,20). De rijksdaalder ontleende zijn naam aan het feit dat in een ver verleden munten werden gemaakt van
het zilver uit de zilvermijnen van Joachimsthal. De munten uit de Duitse plaats Joachimsthal werden 'taler' genoemd.
In het Nederlands werd dat 'daalder' en in andere landen 'dollar'.
UD
Utille Dulci, wat staat voor Nuttig en Aangenaam, was oorspronkelijk de naam van de handbalvereniging van het Utrechtsch
Dagblad die werd opgericht op 2 februari 1941. Na de opheffing van het Utrechtsch Dagblad na de oorlog ging de handbaltak
zelfstandig verder. De vereniging speelde op verschillende terreinen in Utrecht, zoals aan de Loevenhoutsedijk en kreeg
uiteindelijk de beschikking over Sportpark De Dreef in de Utrechtse wijk Overvecht In de jaren vijftig telde Utrecht
twaalf handbal verenigingen maar toen de interesse in handbal terugliep, waren fusies onvermijdelijk. UD ging in 1985
samen met S.V.(Sport Vereent) en werd de Utrechtse Handbalvereniging UDSV. Sport Vereent was een begrip in Zuilen en
daar op 26 januari 1933 opgericht. U.D.S.V. koos als speellocatie Sportpark De Dreef.
Research: Rian van Kuppenveld