BRABANTS DAGBLAD
Astrid Klein Beekman

'Ze is er speciaal voor naar de kapper geweest'

31 aug 1999

Een medewerkster van Theater aan de Parade stofzuigt nog snel het rode lopertje. Een spetterende entree was er niet voor de sterren van Herman van Veen's film 'Nachtvlinder'. Maar ze waren er wel gisteravond tijdens de regionale première.


Het Amsterdamse Tuschinski is doorgaans de plaats voor de première van een film. Zo niet bij 'Nachtvlinder' van Herman van Veen. Bijna iedere provincie kreeg zijn eigen eerste vertoning of nog mooier: regionale première. In Den Bosch waren (hoofdrolspelers Herman van Veen, zijn dochter Babette, Jules Croiset, Fred Delfgauw en Arthur Kristel (zoon van) erbij. En natuurlijk ook het Bossche orkest Musica Duses die voor de filmmuziek zorgde. Eigenlijk was de voorstelling al uitverkocht, maar een half uurtje van te voren kan het echtpaar Engelbert uit Den Bosch toch nog kaartjes bemachtigen: "We zijn nog nooit bij een première geweest. Dit is een mooie gelegenheid, de film lijkt ons ook wel wat."
Brein achter de film is Herman van Veen. Hij werkte er vijfjaar aan en heeft er al zeven 'premières' opzitten. "De reacties zijn bijna eng, zo positief. Er zal toch wel een donderwolkje aan komen?"

Sprookje

De film is een soort middeleeuws sprookje, met als dilemma: is dood wel dood? De dood van een goede vriend van Van Veen bracht hem bij dit thema. "Vlak voordat hij overleed nam ik afscheid van hem en vroeg of hij, als hij in een andere werkelijkheid zou komen, mij een vlinder wilde sturen in de kleur van zijn bruine ogen. Toen ik later tijdens een voorstelling een versje voordroeg over deze gebeurtenis landde een bruine vlinder op mijn papiertje. Een wonder."

Dochter Babette speelt in de film de rol van een jonge vrouw die op zoek gaat naar haar vader (Jules Croiset). Samenwerken met haar echte vader vond ze niet zo'n probleem. "Ach, je doet gewoon je werk. Deze keer heb ik familie meegenomen, dat is wel zo gezellig."
Na de film en een enorm applaus, komen de sterren op het podium de bloemen in ontvangst nemen. Herman van Veen draagt een gedicht voor en zingt een lied. Twee vriendinnen uit Rosmalen komen uit dezelfde zaal, maar hun ervaringen verschillen nogal. De ene kan zich wel vinden in het verhaal: "Zo is het leven." De ander ergerde zich aan het geweld: "Ik heb me er helemaal voor afgesloten."

Uit een rondje vragen bij de bezoekers blijkt al snel dat de zaal vooral gevuld is met liefhebbers van Herman van Veen of van mensen die wel zin hebben in een maandag- avondje uit. Zoals het viertal uit Kerkdriel: "We komen nooit ergens", zegt een van de vrouwen. "Ze is er speciaal voor naar de kapper geweest". zegt de ander. Achteraf vonden ze het wel de moeite waard: "Het is niet mijn genre film, maar ik heb me wel vermaakt."



Astrid Klein Beekman