| Gazet van Antwerpen K.V. |
Nieuw sprookjesboek voor kinderen van 10 tot 107 |
30 oktober 1987 |
Wegens overdonderend succes in hel voorjaar was Herman van Veen opnieuw voor enkele optredens in Antwerpen. Hij trof er telkens een Koningin Elisabeth- zaal bomvol met opgetogen fans. Eerlijk Herman van Veen bracht zijn programma tussen metershoge geluidszuilen, maar toch kreeg de zaal minder lied te horen dan ze van hem gewend is. Hij hanteerde een veelvoud van technische effecten en woordclownerie. afgewisseld door filosofisch getinte overwegingen als «Zal men mij missen? » en « Ik kan vliegen ». Hoe je ook tegenover van Veen staat het valt niet te ontkennen dat hij een eerlijk artiest is die begaan is met de gang van zaken in de wereld. Bij hem hoort geen cynisme. Die bekommernis kwam nog eens extra tot uiting op het eind van de voorstelling toen zijn nieuwste boek «Donkerlokje en het land van het licht «(uitgege- ven door Peickmans, Kapellen) werd gepresenteerd. Een teder. fraai geïllustreerd sprookjesverhaal waarvan de opbrengst ten bate is van de Stichting Colombine die Herman van Veen acht jaar geleden opzette. Herman van Veen: « Donkerlokje is een meisje dat leeft in de schaduw van het kasteel van koning Lucas de Luide die teert op de opbrengsten van de moeraskabouters. Getroffen door zoveel onrechtvaardigheid trekt Donkerlokje partij voor de kabouters. In een reeks wonderlijke ontmoetingen ontdekt zij het licht en de warmte en ervaart zij dat zij haar opgedane kennis kan doorgeven. Als zij dat doet worden de dingen zinvoller en gelukkiger. » Dit verhaal, dat ook door volwassen lezers te genieten is. illustreert perfect de filosofie van de Stichting Colombine dat het onrecht in de wereld moet gedeeld worden. Wij westerlingen, zo zegt van Veen, moeten ons geestesgoed, ervaring en verworvenheden doorgeven aan de Derde Wereld, maar ondertussen ook openstaan voor wat de mensen ginds ons te bieden hebben. Concreet werkt de Stichting Colombine aan vier projecten: een drinkwaterproject in Kenia, het scheppen van kleinschalige werkgelegenheid voor vrouwen in Manila's krottenwijk Tondo, het sponsoren van een leerstoel voor Vredesopbouw aan de universiteit van Utrecht en een project in de Rotterdamse den Hoedkliniek voor een humane begeleiding van jonge leukemiepatiënten. Herman van Veen: « Ik droom wel van een betere wereld, maar blijf al bij al een realist-pessimist. Maar in die vier projecten over Vrede, Werk en Honger boeken we ondertussen concrete resultaten die niet meer terug te schroeven zijn. Als die Kenianen over genoeg zuiver water beschikken, als die vrouwen in Tondo werk hebben, als die kankerpatiënten uitzicht hebben op een herstel, dan kunnen zij zelf het leven opnieuw met beide handen aan. » K.V. Drukke dagen Nog maar drie keer speelt Herman van Veen zijn show in het Nederlands. Daarna trekt hij op tournee door Oost-Duiisland waar hij heel populair is. Geluids- en beeldbanden over zijn optreden gaan er van hand tot hand. In december staat hij op de planken van het Parijse avant-garde theater «La Cigale». Na nieuwjaar treedt van Veen op in Zwitserland. Engeland en de Verenigde Staten. Pas als dat allemaal voorbij is kan hij beginnen met het schrijven van de opera K.V. |