DAGBLAD RIVIERENLAND
R.A. van Swaay

Gladheid

29 dec 2001

Er heerste gepaste vrede in het dorp deze week.
Niet dat het hier gewoonlijk zo'n opgewonden zootje is, maar het leek wel extra rustig.
Uit de babbels tijdens wandelingetjes en in de supermarkt kon je opmaken dat iedereen blij was dat-ie rustig thuis kon blijven.



Het zien van de tv-beelden van duizenden onderweg gestrande sneeuwtoeristen versterkt tegelijkertijd het geluksgevoel van degenen die er niet tussen hoeven zitten; - weer een dans waar we aan ontsprongen zijn - denken zij tevreden vanuit hun stoel. Wie er in het begin van de week tegen de lantaarnpaal langs de dijk is gereden, was zo'n beetje het hoofdonderwerp van gesprek. Aan de (resten van) de paal te zien, moet het een behoorlijke klap geweest zijn, maar ik heb nog niemand zijn vinger op zien steken.
Het gladde en glibberige weer verhindert velen om zich op de weg te begeven waardoor het in het buitengebied rustiger is dan normaal, maar wie voor het vermaak op de televisie is aangewezen, wordt getrakteerd op programma's die net zo glad en glibberig zijn. En dan bedoel ik niet het schaatsen.

Onze koningin heeft het in de categorie kersttoespraken met een half miljoen meer kijkers glorieus gewonnen van de paus, las ik. Dat verwondert me niet echt want er zit in één opgespoten haarlok van Beatrix nog heel wat meer leven dan in het complete Vaticaan. Nee, wat me wel verwondert is, dat de nationale tv-omroep in de periode die in het teken staat van de geboorte van Christus, komt met een programma onder de titel The Making of Lee Towers. Wat moet je je daar dan toch bij voorstellen? Zou dat een gesprek zijn met de oude heer en mevrouw Towers over hoe
De wereld het zo gekomen is met kleine Lee?
Ik heb het niet durven aanzetten uit angst dat er beelden in voor zouden komen die minder geschikt zijn voor jeugdige kijkers, laat staan voor mij. Nu schijnt die Lee, dat hoor je alom, een heel geschikte peer te zijn ; dus mogen we nog blij zijn dat de ; terroristen onze eigen Towers met rust hebben gelaten. Een vergissing is tenslotte snel gemaakt als het Engels niet je moerstaal is.
Het gepopulariseer houdt niet op, dus bereidt u zich er maar vast op voor dat binnenkort de een of andere mediamagnaat met een tv-versie van het Nieuwe Testament komt onder de titel: The Making of Jesus Christ.. Met Herman van Veen in de hoofdrol.

Als het gaat om de goedheid des mensen en de warmte des harten, wordt onmiddellijk Van Veen van stal gehaald door de omroepen met een wat serieuzer tintje. Hij leek de hele week niet van de buis weg te slaan en zette in zijn eentje alle ossen, ezels, kribben en kruizen in de schaduw. Van zoveel geloofwaardigheid heeft niemand terug en dat bewijst maar weer eens wat een groot artiest deze man is. Hij wordt, naar het schijnt, heilig verklaard via de verkiezingen van de KRO van komend jaar.

Intussen glibberen en glijden wij, gewone stervelingen, een onzeker nieuw jaar tegemoet en we hebben alle steun nodig die we krijgen kunnen.

Misschien moeten we toch maar een keertje proberen om de handen ineen in plaats van de armen in elkaar te slaan!



R.A. van Swaay