| DE TWENTSCHE COURANT TUBANTIA Gerben Kuitert |
Hommage aan een 'gepensioneerd' liedjesschriiver |
29 jan 2001 |
|
De maestro zelf zit op de eerste rij en zingt de door hemzelf geschreven liedjes bij vlagen zachtjes mee. Enschede weet nu waar Willem Wilmink woont. Ook bij de laatste voorstelling, gistermiddag in theater Concordia, bleef geen stoel onbezet. Eerst waren er negen voorstellingen gepland. Het werden er uiteindelijk veertien. Willem Wilmink (63) liet slechts bij twee opvoeringen van de aan zijn liedjes ge- wijde kleinkunst-productie met de allitererende titel 'Wie Weet Waar Wilmink Woont' verstek gaan. 'Ik beschouw het toch als een soort eerbetoon. Bovendien zeggen sommige van de zangers dat mijn aanwezigheid hen stimuleert.' 'Wie Weet Waar Willem Wilmink Woont', een twintigtal liedjes, gelardeerd met dans en aan elkaar gepraat door een jonge Wilmink met pet en korte broek, geeft een mooi overzicht van het muzikale oeuvre: van de Enschedese schrijver. Van het gevoelige 'Freekie', ooit vertolkt door Joost Prinsen, tot 'Oude School', dat Wilmink schreef voor cabaretgroep Don Quishocking. En van 'Eindpunt van de trein' (Enschede, bijna geen hond hoeft er te zijn) tot 'Adieu café', van Herman van Veen. 'Ik wilde de regisseur niet voor de voeten lopen heb me daarom niet met de keuze voor de liedjes en de inhoud van het programma bemoeid', zegt Wilmink. 'Maar ik vind dat het wel een hartstikke mooi programma is geworden.' Een beetje een afscheidsprogramma ook. Want Willem Wilmink is 'min of meer met pensioen', zoals hij het zelf uitdrukt, 'ik schrijf nog wel eens wat voor 'Nota Bene' de theatergroep waarvan mijn dochter Marieke deel uitmaakt en ik maak nog wel eens een liedje voor Herman van Veen. Maar daar blijft het wel zo'n beetje bij. Weet je, soms schrijf ik iets waarvan ik denk: dat schreef ik twintig jaar geleden ook, maar dan beter. Het gaat met liedjesschrijvers net als met voetballers: er komt een moment dat ze over hun top heen zijn. Dat is helemaal niet erg, het is een natuurlijk proces.' Wilmink gaat er niet gebukt onder. Hij is gewoon gelukkig aan de Javastraat. 'We wonen daar gezellig en goedkoop en de kinderen zorgen voor zichzelf. Ik heb via Buma-Stemra een pensioen opgebouwd. We kunnen het er goed van doen. Wat wil je dan nog meer?' Wel werkt hij met schilder Ton Schuiten uit Ootmarsum nog aan een boek. 'Ik schrijf de gedichten en Schuiten zoekt daar dan een schilderij bij van hem dat er bij past.' De verschijningsdatum staat nog niet vast, aangezien er bij zijn weten nog geen uitgever is. Wilmink: 'Maar daar bemoei ik me Ook niet mee, dat regelt Schuiten.' 'Wie Weet Waar Willem Wilmink Woont' is de tweede amateurproductie binnen korte tijd, waar Concordia buitengewoon goed mee scoort. Het recordaantal voorstellingen dat werd gehaald met de door Jan Cremer geschreven productie 'Na regen...' werd geëvenaard. Toeval of niet, beide producties werd geregisseerd door Evert de Vries uit Amsterdam. 'Het is precies geworden zoals ik het in m'n hoofd had', zegt De Vries. 'Ik denk dat we er met z'n allen het maximale hebben uitgehaald.' Er is over gefilosofeerd om met het programma het land in te gaan, maar dat is financieel geen haalbare kaart. 'Dat gaat ongeveer 40.000 gulden per voorstelling kosten', re kent productieleidster Deliaan Vollgratt van Concordia voor. 'Welke schouwburg-directie waagt zich daaraan? Bovendien werken we met amateurs en die zijn natuurlijk niet altijd beschikbaar.' Toch volgt er voor de liefhebbers die niet aan kaarten konden komen nog een herkansing. 'Wie Weet Waar Willem Wilmink Woont' wordt minstens nog één keer opgevoerd in de finale van het Enschedese theaterfestival, dat voor 20 t/m 24 juni staat geprogrammeerd. 'Misschien maken we er wel een zomerweekje van', zegt regisseur Evert de Vries opgewekt. Gerben Kuitert |