Utrechts Nieuwsblad Eric van der Velden |
Oude bedrijfshal Werkspoor ingericht als televisie-studio |
28 juli 1990 |
| Een avontuur, dat is het zeker. De Utrechtse firma Flashlight neemt vanaf maandag een miljoenen kostende televisie-studio aan de IJzerstraat op het industrieterrein van Zuilen in bedrijf, en dat terwijl de studiocapaciteit in Nederland in korte tijd al zo sterk is vergroot. UTRECHT- Sinds Joop van den Ende zich met een ver-bouwde Aalsmeerse veilinghal onafhankelijk maakte van de studio's van het Nederlands Omroep Bedrijf (NOB) in Hil-versum, kwam een ware hausse op gang van ondernemers die ook meenden te moeten anticiperen op de komst van de commerciële televisie. Recent nog opende het echtpaar Ben en Alja Suydendorp een splinternieuwe studio van 1400 m2 in Veenendaal. John van de Rest vervaardigt sinds kort dramaseries in eigen huis, en in Utrecht probeert al een paar jaar de Sterrenbos Studio's het hoofd boven water te houden. Voorts wordt er druk gebouwd aan een enorm complex in Almere, waar Lauren Geels en Dick Maas (de makers van onder andere De Lift, Flodders, en Amsterdamned) alle faciliteiten gaan bieden die een film-, spotje- of televisiemaker zich maar kan wensen. Wat bezielt de firma Flashlight, Nederlands meest gere-nommeerde verkoper en ver-huurder van belichtingsapparatuur, tot de risicovolle stap van een eigen televisie-studio? Wat denkt directeur Gerard Jongerius te kunnen bieden waar de andere studioruimtes niet al in kunnen voorzien? "Allereerst een zeer hoog pla-fond". antwoordt de 44-jarige ondernemer, die in 1962 als licht- en geluidstechnicus bij Herman van Veen is begonnen. "Onze ruimte is 11 tot 14 meter hoog, terwijl de bestaande studio's niet hoger dan 8 meter zijn. Wij kunnen dus de grootste decors herbergen. En we brengen natuurlijk ons eigen specialisme in. Alles wat maar met licht denkbaar is, valt in deze studio te realiseren. Licht is en blijft ons paradepaardje. Half oktober houden we een presentatie voor relaties en potentiële klanten met een lichtshow. Ik verzeker je: er zullen monden open vallen van verbazing. Dat moet echt van ohhhh en ahhhh gaan worden." Wie het terrein van het complex oprijdt, moet door een poort, die gebouwd is van het alminimum stellagemateriaal waarmee doorgaans lichttorens voor popconcerten worden op-gericht. Central Studio's staat er in frisse grote letters op. De entree doet een beetje denken aan de oude Hollywood-studio's, aan de beroemde Paramount-poort bijvoorbeeld. "Nou ja", lacht Jongerius, "Het moet er natuurlijk wel goed uitzien. Je zit in de glamourbusiness of niet. Bij veel studio's zijn de kleuren wit en grijs. Wij hebben in samenspraak met onze architect Cor van Leeuwen voor felle kleuraccenten gekozen: rood, geel, groen en blauw. Het vinden van een goede naam was niet eenvoudig. Op Central Studio's kwamen we uit omdat die naam ook in het buitenland uitspreekbaar is, en tegelijk iets zegt over de gunstige ligging in ons land". Bedrijfshal Central Studio's is gevestigd in een voormalige, uit 1960 daterende bedrijfshal van Werkspoor. Het vloeroppervlak is 2600 m2, met daarnaast nog eens 1600m2 voor opslag van decors. Ook de verhuur- en ver- koopactiviteiten van Flashlight verhuizen naar dit complex. "We troffen het in sterk verpauperde toestand aan", zegt Gerard Jongerius. "De ruimte had een paar maanden leeg gestaan, en alles van enige waarde, koperen leidingèn en zo, was er uitgesloopt. Mensen die ik toen de ruimte liet zien verklaarden me voor volslagen gek, nu hoor ik: 'Wat fantastisch, had ik geweten dat dit het resultaat zou zijn, dan had ik graag met je meegedaan'. Ja, je moet door de troep heen kunnen kijken. Het is makkelijk zat om een bedrijfsruimte' in Houten of Nieuwegein te huren, maar dat vind ik de uitdaging niet. Daar komt bij dat ik een echte Utrechter ben. Ik ben in Zuilen opgegroeid. Als jongen ben ik vaak langs Werkspoor gefietst. Emotioneel zou het me moeite kosten om deze stad te verlaten. "Een fabriekshal als deze wordt tegenwoordig niet meer gebouwd. Waar vind je nog een constructie die sterk genoeg is om twee hijskranen te dragen, die ieder berekend zijn om 50.000 kilo aan staal van de ene naar de andere kant te verplaatsen. Deze spanten kunnen de zwaarst mogelijke belichtingsapparatuur aan. De hijskranen blijven we trouwens gebruiken. De een gaat goede dienst doen bij het uitladen van vrachtauto's, de ander gaan we inzetten voor stunts. Ik noem maar wat: het door de lucht laten vliegen van een nieuw model auto tijdens een bijeenkomst van autodealers of zo". Autodealers? "Ja, Central Studio's is ook te huur voor feesten of presentaties van bedrijven. Die activiteit moet zeker zo belangrijk worden als de verhuur voor televisie-doeleinden", zegt Gerard Jongerius. Maar denkt hij dan niet dat bedrijven een hal op een industrieterrein als een te weinig representatieve ple3k zullen aanmerken= `Utrecht heeeft heel weinig accomodaties waar grote bijeenkomsten mogelijk zijn`, antwoordt hij. ` Het muziekcentrum en de stadsschouwburg zijn maar zeer beperkt te huur.Naar Central Studio´s denken we bedrijven te kunnen lokken die iets byzonders willen doen. We kunnen alles prachtig uitlichten. Ja, het zal best zo zijn dat veel bedrijven liever in een mooi romantisch kasteeltje gaan zitten. Maar er zullen ook bedrijven zijn die zich thuis voelen in een high-tech ambiance". Marktonderzoek is aan de oprichting van deze dochteron-derneming van Flashlight niet vooraf gegaan. "Ik vertrouw op mijn Fingerspitzengefühi", zegt Jongerius. "Voor mijn werk bij Flashlight heb ik heel wat gereisd. vele opnames en bedrijfspresentaties meegemaakt. Dus uit eigen ervaring weet ik wel een beetje waar behoefte aan bestaat, en wat beter kan. Een dinertafel kun je natuurlijk ook op de lokatie van een romantisch kasteeltje schitterend uitlichten. Flashlight blijft dat met alle plezier doen. Maar dan heb je het wel over een ander prijskaartje dan wanneer de klant naar ons toe komt". Fotografen-oog Het is de vijfde maal dat Flashlight verhuist naar een groter pand. De groei hield lange tijd gelijke tred met de schaalvergroting van Van Veens activiteiten. Jongerius heeft dertien jaar gewerkt voor de Utrechtse clown, die hij kende uit de tijd dat hij nog fotografeerde. Door Van Veen ging hij naar het theater - iets wat hij daarvoor nooit had gedaan - en toen viel het zijn fotografen-oog op dat de belichting vaak als sluitpost fungeerde. Hij stelde Van Veen voor om een bepaalde spot aan te schaffen, en hij kreeg er ook steeds meer trek in om zelf een belichtingsplan te ontwerpen. De net beginnende Van Veen vond het allemaal best, op voorwaarde dat Jongerius zelf in de apparatuur zou investeren die hij dan weer op huur-basis van hem zou afnemen. En zo werd het fundament gelegd voor een bedrijf waar tegenwoordig bijna geen zichzelf respecterende toneelgroep, impresario van popgroepen, schouwburg, of festival meer om heen kan. Het succes van Flashlight is volgens Jongerius voor een belangrijk deel te danken aan het sterke 'wij-gevoel' dat nu bij de 26 vaste personeelsleden tellende firma heerst. "Zonder de mensen met wie ik samenwerk, zou Flashlight nooit zo zijn gegroeid. Waar vind je een bedrijf dat nauwelijks verloop kent? Iedereen die hier werkt heeft hart voor de zaak, en daarmee bouw je uiteraard een groot vertrouwen naar je klanten toe op". Wat Central Studio's betreft, voelt Jongerius zich in zijn 'Fingerspitzengefuhl' bevestigd door de eerste klant die zich ai voor de officiële opening in ok-tober heeft aangemeld. Maandag beginnen in de Utrechtse studio's de opnamen van een nieuwe Nederlandse speelfilm: O Boy van Orlow Seunke, met de regisseur zelf en met Kees van Kooten in de hoofdrollen. Voor Pasen 1991 staat de première van deze komedie gepland. Afgelopen weken is er druk getimmerd aan een omvangrijk decor dat onder andere bestaat uit een op ware grootte nagebouwd tankstation. Gerard Jongerius: "Een fantastische binnenkomer, betere publiciteit kun je je niet wensen. Deze klant hebben we gekregen via het NOB, en dat zegt ook iets over het vertrouwen dat van die kant in ons bedrijf bestaat. De bedoeling is dat we meer gaan doen met het NOB. Over de preciese voorwaarden onderhandelen we nog. Maar daar komen we wel uit". Ric van der Velden |