Brabants Nieuwsblad
"opgevangen"

Herman van Veen heeft filmplannen

26 augustus 1968

UTRECHT - Door knus van een cabaret-chantant te blijven spreken doet men niet alleen de artistieke ambities, maar ook de zakelijke aanpak tekort van de produktiegroep Harlekijn-HolIand (als zodanig ingeschreven bij de Kamer van Koophandel, negen mensen in vaste dienst), die sinds een maand of drie een eigen kantoor heeft aan de Ambachtstraat in Utrecht. De behuizing lijkt nu nog aan de ruime kant - twee vertrekken zijn schaars gemeubileerd, de rest staat leeg - maar Harlekijn gokt op een rooskleurige toekomst. Met reden. Men heeft het afgelopen seizoen heel goed gedraaid en het komende seizoen is al vrijwel volgeboekt. „Met de planning zijn we jaren vooruit", vertelt Harlekijn-troef Herman van Veen (23), die we zijn gaan opzoeken om wat meer te horen over zijn plannen op korte termyn: een hoofdrol in een Belgische speelfilm en een serie televisie-shows voor de VARA.


Internationaal opgezet


 De film. „Geen low budget film of zo, wordt echt wel internationaal opg, .. Het wordt een film met een licht satirisch karakter, gewoon fijn entertainment, weetjewel. Niet zo'n problematische toestand, niet van dat kunst maken, nee, het sluit wel helemaal aan op mijn ideeën." Regisseur is de Vlaming Herman Wuyts. Hoe hebben hij en Herman van Veen elkaar gevonden? ,,We werken veel in België. In Brussel zijn ze'een paar keer komen kijken en toen zeiden ze: die jongen is het voor die rol. Ik heb het verhaal gelezen en toen hebben ze het herschreven in overleg met mij." j

Het verhaal. „Het gaat over een| jonge fotograaf die een reportage moet maken van het filmfestival in Venetië en daar een mooi meisje ontmoet op wie hij helemaal verkikkerd wordt, vooral vanwege haar fotogenieke kwaliteiten. Hij gaat dan met haar als model een fotostripverhaal maken, waarmee hij een heleboel geld verdient. Die jongen laat zich meeslepen en dan gaat het helemaal mis, die jongen raakt zichzelf kwijt, weetje wel. Maar dan gebeurt er het een en ander, het meisje gaat weg, geloof ik, en aan het eind vindt-ie zichzelf weer terug. Gewoon a-b-a dus. Maar het verhaaltje is niet het belangrijkst, dat zijn de situaties."


Geen flop


Het meisje in de film wordt gespeeld door het Engelse fotomodel Virginia Mailer. „Ik heb haar ontmoet en ze is héél mooi." Herman van Veen is er als ..fotograaf" drie maanden zoet mee: het staartje van augustus plus september en oktober voor de opnamen (in Venetië, Londen en vooral België, „in die tijd maak ik toch nog twintig programma's in Nederland") en in december twee weken voor de nasynchronisatie. Hij verwacht dat de film midden of eind volgend jaar zal worden uitgebracht. In een flop gelooft hij niet, „Daar zijn die mensen gewoon te deskundig voor."

Herman van Veen ziet deze filmrol trouwens als „een prachtige studie- mogelijkheid." Hij licht toe: „Over twee jaar gaan we in samenwerking met de VARA-TV zelf een kleurenfilm maken, een soort crazy show. Zoiets als „Half a six-pence". maar dan schizofrener, contrastrijker, weet- jewel. Ongeveer wat we nu doen op het toneel, maar dan in de vorm van een verhaaltje.''
De contacten die Harlekijn via Nico Knapper met de VARA onderhoudt zijn trouwens toch wel vruchtbaar. De komende winter worden daaruit vier tvshows van veertig minuten geboren,die voor Herman van Veen bovendien een kansje inhouden internationaal naam te maken. Een filmpje van de hoogtepunten uit de shows gaat namelijk naar een groot aantal buitenlandse TV-stations.


Entertainment


DE TELEVISIE-SHOWS. „Vier compleet verschillende programma's met toch een rode draad er in". En: „Heel wat anders dan het programma dat de VARA vorig seizoen van ons heeft gebracht. Deze shows worden apart voor de televisie gemaakt, weetjewel." Hij probeert wat karakteristieken te gever. ..Gefilmd theater. Een parodistisch geheel. Een beetje musical-achtig. Met hele korte dingetjes die overdadig zijn aangekleed en langere verhaaltjes van een minuut of acht, die veel soberder zijn. maar waarin de nadruk op de presentatie valt." Zegt dat hij denkt aan de shows van Danny Kaye, „die stapt ook geregeld in een stukje operette", en van Marcel Armont.

,.We zoeken niet naar iets nieuws of zo hoor, in die TV-shows willen we gewoon fijn entertainment brengen, zonder afbreuk te doen aan het theater, dat blijft voor mij nummer één. Ach, die televisie is gewoon een tak van het theater."'


Show


EEN NIEUWE THEATERSHOW?
"Nee. Waarom? Mijn show verandert voortdurend. Je komt 's met 'n nieuw liedje, liedje je probeert 's andere ideeën uit. j Meegroeien met de actualiteit, weetjewel. Als de mensen in februari terugkomen, zullen ze misschien vier, vijf dingen zien die ze al kennen, maar toch weer zó anders worden gepresenteerd ... Ik vind het een typisch Nederlandse eigenaardigheid om elk jaar of om de twee jaar met een nieuw programma te komen. Hier werkt men aan een nieuwe show en vergeet men de vorige. In Amerika en Frankrijk zit iemand die een show heeft er voortdurend in te veranderen, maar hij piekert er niet over om liedjes die nog succes hebben er uit te gooien. De mensen willen ze immers horen. Voor mij is dat dé manier van werken."

Hij hoopt over vijf, zes jaar een show in het Engels te brengen. De taal lijkt hem nauwelijks een bezwaar. „Ik weet toch wat ik zing, ik weet wat ik denk, ik weet wat ik voel op de plaats waar ik moet voelen. Bovendien is de tekst niet meer belangrijk in ons programma. Het gaat vooral om de opbouw, de beweging, het muzikale, het mimische. Het is schizofrene gein."


Plezierige avond


ZIJN SUCCES. „In december begon de opgang, met name in de stadsschouwburg van Haarlem. Daar heeft Wim Kan ons gezien, die daarna allemaal van die mooie dingen heeft gezegd en dank zij zijn steun heeft het een enorme opdonder gehad." Hij vertelt wat Toon Hermans onlangs in Scheveningen heeft gezegd, namelijk dat Herman van Veen 'net grootse theater-talent is dat hij ooit in Neder land heeft gezien. Dat hij „roodgloeiende kaken" kreeg toen hij Toons uitspraak hoorde. „Zo iets helpt enorm, Ik kan het wel van de daken brullen, weetjewel." Zegt zijn talent overigens geen verdienste te vinden. „Je hebt iets meer gekregen dan Jan, maar die is bijvoorbeeld weer een geweldige banketbakker of kan goed : fietsen. Mijn enige pretentie is: de mensen een plezierige avond geven., De rottigheid valt elke avond bij ze in de bus."


Stunt


PLANNEN. Volop, ook vage. Met name om in de theatershows af en toe een stunt uit te halen. ..Bij voorbeeld: ik heb wat gedaan, ga het toneel af en boem acht mooie meiden komen hip het toneel op dansen. De mensen weten niet wat ze zien. Of in de orkestbak blijken ineens zestig musici te zitten." Dure grappen? ,,We willen toch wat we verdienen, meteen investeren. Dat vind ik gewoon jofel, weetjewel. Waarom op bankrekeningen en spaarbankboekjes zetten? Een doodshemd heeft geen zakken."