| Trouw Anita Löwenhardt |
Herman van Veen |
25 september 1986 |
AMSTERDAM - Dat Herman van Veen een mooie dictie heeft, goed kan zingen, kunstig viool en piano kan spelen, zeer poëtisch uit de hoek kan komen en kolderiek clownesk kan zijn, is al jaren overbekend. Ook in zijn nieuwe theaterprogramma, zonder titel, zijn al deze elementen weer ruimschoots voorhanden. Op de hem kenmerkende, 'softe' wijze belijdt Herman van Veen deze keer met name zijn liefde voor het leven en zijn angst voor de dood. Het programma is prachtig verzorgd. Het lichtontwerp van Rob Munnik behoort bijvoorbeeld tot het mooiste dat ik ooit in het theater gezien heb. De liedjes zijn weer prachtig, vooral door de meer dan voortreffelijke begeleding door het combo onder leiding van Erik van de Wurff en ook de meeste teksten, van vooral Willem Wilmink en Herman van Veen zelf, zijn mooi om naar te luisteren. Maar, wat Herman van Veen met die liedjes en zijn conférences wil zeggen, blijft vaag. Ze staan bol van de pretenties, maar zijn te nietszeggend en flauw voor woorden. Neem bijvoorbeeld de eerste twee strofen van het door hem geschreven 'Klacht': Waarheen toch is verdwenen / jaar na jaar na jaar? / Droomde ik dat ik leefde? / Is er niets van waar? / Waar ik in geloofde, l was dat alles echt? l Ik heb so lang geslapen l dat het me niets meer zegt. Met dit soort teksten - en de voorstelling zit er meer dan vol mee - kan ik geen kant uit. Het is bekend dat Van Veen zeer begaan is met het lot der mensheid, maar ik voel dat geen moment in de zaal, zelfs niet in een theater Carré, dat vol zit met zijn fans. Pas als hij, in de laatste twintig minuten van zijn programma, écht de clown uithangt, gebeurt er iets op het podium en in de zaal: dan pas springen er vonken over. Herman van Veen zou zijn pretenties en zijn filosofietjes van de koude grond moeten laten voor wat ze zijn: verouderd. En hij zou de moed moeten hebben om een hele avond lang de virtuoze muzikale clown uit te hangen, die hij als geen ander in Nederland kan zijn. Herman van Veen staat tot en met 14 oktober in theater Carré in Amsterdam, behalve op zondag en maandag. Daarna trekt hij het hele land door. Anita Löwenhardt |