UTRECHTS NIEUWSBLAD

Herman van Veen terug na drie jaar buitenland

25 juni 1986


De entertainer Herman van Veen is terug in ons land. Eindelijk verzuchten velen. Ze hebben hem drie jaar gemist, omdat hij zijn bezigheden voornamelijk elders zocht. In het buitenland staat men te dringen om zijn veelzijdige talenten af te nemen. Over weinig artiesten lopen de meningen dermate uiteen als over Herman van Veen. Zijn theaterperformance is zó persoonlijk, dat mensen gepassioneerd van hem houden of hem geïrriteerd afwijzen, waarschijnlijk omdat ze zijn emoties en gevoelens niet delen. Van een tussenweg, of een zo-zo-wel-aardig-maakt-mij-niet-veel -uit-opstelling hoor je nooit als Herman van Veen ter discussie staat.


Onze meest internationale zanger- verteller-acteur en tekstdichter is drie jaar weg geweest uit Nederland. Dat wil zeggen: hij kwam hier met om op te treden. Wél om te werken aan teksten, om besprekingen te voeren, om grammofoonplaten te maken en om bij zijn gezin te vertoeven. Maar het publiek kreeg Herman van Veen niet te horen in de zalen. Het hernieuwde de kennismaking pas via de televisie, toen hij via Tineke bij kwam praten. Na Frankrijk. Oostenrijk en West-Duitsland was België zijn jongste speelplaats. Hij trad op in de Arenbergschouwburg in Antwerpen en vertrekt binnenkort opnieuw naar Oostenrijk. Van l tot 5 juli speelt hij de muziekfabel Alfred Jodocus Kwak in het Opernhaus te Graz. Midden januari 1987 wordt deze voorstelling herhaald in het Nederlands. Herman van Veen geeft dan een stuk of vier voorstellingen in Antwerpen, waarbij tevens een televisieregistratie wordt gerealiseerd.


Binnenshuis


In het najaar verschijnt een nieuwe studio-lp van Herman van Veen. Sinds 10 juni vertoeft hij voor dat doel binnenshuis om de stukken op te nemen. Er staat ook een film op het programma. In november gaat Van Veen daarvoor naar Oostenrijk. Het scenario is van hemzelf: De Clowns, een gegeven dat niets te maken heeft met een van zijn liedteksten, Kletsnatte clowns. De film telt een aantal fameuze namen. Herman van Veen speelt zelf een hoofdrol en naast zich koos hij de wereldberoemde Franse chansonnier Georges Moustaki, de actrice-zangeres Giselay May, de acteur Heinz Rühmann en Valentina Regnicek.
Een opmerkelijke bezetting die aangeeft op welk niveau Van Veen momenteel werkt. Deze in het Duits gesproken film wordt voltooid in juli 1987 en gaat in de herfst van het volgend, jaar in première.

Van Veen zou Van Veen niet zijn als er geen plan lag voor het verre buitenland. In 1987 zou dat best weer de USA kunnen zijn, maar hij denkt ook aan Canada. Een nieuwe serie voorstellingen in Frankrijk is inmiddels zeker. Hij heeft er vaste voet gekregen. Er is een nieuwe bundel teksten uit van Herman van Veen, 'Mag ik boven komen', lied- jes, notities, impressies en verhalen van ontmoetingen met mensen.


Show


Een vooruitblik op de nieuwe show. De meeste teksten zijn van Herman zelf en van Willem Wilmink. Verder heeft hij tien tekstleveranciers, onder meer enkele Duitsers. De composities van de liedjes zijn van Herman en zijn vaste orkestleider Erik van der Wurff. Daarnaast gebruikt hij onder meer klassieke componisten zoals Mozart, Chopin en Wagner. De band bestaat uit Nard Reijnders, Cees van der Laarse, Chris Lockers en Erik van der Wurff. Van der Wurff werkt sinds 1967 met Van Veen samen.
Daarvan is het resultaat vastgelegd op 58 platen en een ononderbroken samenwerking in de theaterprogramma's.Erik van der Wurff's werk is bekroond met zeven Edisons, onder meer voor zijn arrangementen op platen van Robert Long, Harry Sacksioni en Mac Kissoon. Ook schreef Van der Wurff de muziek voor vijf eigen Ip's, voor vier speelfilms, tv-series en documentaires. In 1978 kreeg hij met Herman van Veen samen de Louis Davidsprijs voor het liedje 'Opzij'.

Het thema van Herman van Veen voor zijn nieuwe voorstelling:
„Vanavond zing ik liedjes, beelden en woorden die door vrienden mijzelf opnieuw geschreven, bedacht en geleend zijn. Herinneringen aan een tijd, aan een mens, aan jezelf en waar je die gewoonlijk kunt vinden..." Over zijn bewogenheid: „Ik heb zovele christenen nooit begrepen. Als je de paus of het Vaticaan ziet, dan houdt natuurlijk je potentiële sympathie voor God ogenblikkelijk op. Ik heb zovele christenen nooit begrepen.

Zolang nog één mens op deze planeet verhongert, is elk wapen immers godslastering".