Winschoter Courant

Herman van Veen in Amerika



24 december 1982
(Van onze kunstredactie)

,,De kranten die hebben geschreven, dat ik door de Amerikaanse pers van Broadway weggeschreven ben, hebben niet zoveel begrepen van de bedoelingen van mijn uitstapje naar New York". Dit zei Herman van Veen, die deze week op Schiphol terugkeerde en half januari opnieuw een week op Broadway staat. In het Ed Sullivan Theatre om de hoek van Times Square, het hart van de stad, gaat hij nog zes voorstellingen geven.

Vier van deze voorstellingen worden speciaal gegeven voor publiek. Op twee avonden verschijnt de tv-maatschappij „Cable-TV" om de show in zijn geheel op te nemen. Op korte termijn zal deze over heel Amerika worden uitgezonden. Dit gebeurt onder de titel ,,Herman van Veen Live in Concert on Broadway". Hier zitten nog wel enkele „maren" aan vast. De contracten liggen kant en klaar gereed. Tot tekening zal hij pas overgaan na maandag a.s. met juristen hier de kleine lettertjes bestudeerd te hebben.



Herman van Veen: ,,Ik heb er vijf jaar over gedaan om in Duitsland, Denemarken en Oostenrijk vaste voet aan de grond te krijgen. Nu ben ik aan Amerika begonnen. Dan moet je je opwachting maken bij de publiciteit.
Daar diende die week Broadway voor. Die was financieel zorgvuldig opgezet. Ik had voor eigen rekening een week langer kunnen blijven, maar dan had ik gespeeld met het geld van alle Harlekijnmensen. Dat zou zakelijk en sociaal onverantwoord zijn geweest".

Intussen heeft Van Veen in Amerika goede zaken kunnen doen. Hij sloot een platencontract met de Amerikaanse Polygram, die elpees van Herman van Veen c.q. Harlekijn gaat uitbrengen in heel Amerika, Canada en Australië.
Voorts werd overeengekomen, dat de Amerikaanse muziekuitgeverij „Chapel" de belangen van Harlekijn gaat behartigen in Amerika, Canada en Japan. Als eerste gaat de Amerikaanse zangeres Judy Collins Harlekijnteksten zingen.

Ook maakt hij een tournee waarbij alle grote steden van Amerika worden aangedaan. Steden met universiteiten en theaterinstituten. Optredens worden afgewisseld met colleges met in theater geïnteresseerde studenten. Deze tournee eindigt met een of twee optredens in Carnegie Hall of het Lin- coln Centre, bij uitstek Newyorkse theaters.

Herman van Veen: „Het hele Amerikaanse showwezen hangt van bizniz aan elkaar. Als je op Broodway staat, moet je daar verplicht de pers bijhalen. Alles moet tevoren met juristen worden geregeld en vastgelegd. Het stoppen van mij daar na een week had niets met succes in de pers te maken, maar alles met vastgelegde afspraken. Over mij zijn tientallen recensies verschenen, zeer geuanceerde ook, waar ik veel van heb geleerd. In hun oordeel bedienen de recensenten zich van uitersten. Als je in de buurt van een piano komt, zeggen ze al: „Hij is geen Victor Borge". Pak je de viool, dan vergelijken ze je met Yehudi Menuhin. De één vindt mijn zingen goed, de ander heeft het over stembanden als een kokosmat. Dat die man van de New York Times zo hoos over mij schreef, zal wel gekomen zijn, omdat ik die krant in een lied op de hak heb genomen.
Ik heb die Krant als een bolwerk van het establishment gelaakt. Dat zal wel verkeerd gevallen zijn. Bovendien wierp ik tijdens de voorstelling mijn muzikanten rustig, plat-Utrechts commentaar t.oe. Dat zal ook wel vreemd zijn ovcrgekome'n. De meeste moeite heb ik met de Amerikanen gehad, aan wie ik mijn ideeen over de vrede weggaf. Dat valt daar helemaal anders uit dan je hier verwachten zou. Zij zijn een van de grootmachten, die bovendien garant, willen staan voor de vrede. Zij begrijpen niet, en dat heb ik ze moeizaam uit moeten leggen, dat wij in Europa ons niet zo gelukkig voelen tussen die twee grootmachten in. Als je daar lang genoeg over praat, beginnen ze het eindelijk ook te begrijpen.

Die recensies daar bestaan eigenlijk niet uit zakelijke kritiek met een compliment hier en afkeuring daar, Het zijn eigenlijk columns, stukken waarin een bepaalde man of vrouw eigen gevoelens beschrijft, aan de hand van mijn voorstelling. Maar overal tref je mensen met wie je chemisch of mentaal geen enkel contact krijgt".

Herman van Veen geeft zichzelf tien jaar om in Amerika bekend te raken. Hoe hij het saar ook zal maken, Nederland zegt hij nooit, te zullen verlaten. ,,Hicr vind ik niijn voedingsbodem", zegt hij, ,,een plek waar ik mij helemaal thuisvoel."