de Volkskrant
SIETSE VAN DER HOEK

Blauwe Herman en opgelegd pandoer

23 mrt 1990

Zoiets:
"Misschien wel een wals in de hemel,
misschien wel een bloes in de kroeg,
jij hebt mij liefde en leven geleerd,
jij hebt in mij steeds het leven begeerd."

Of zoiets:
"Als een hond heb ik staan janken naar de sikkel van de maan om de hemel te bedanken datje mij hebt weggedaan."
En daaromheen en tussendoor doezelige, met glycerine ingesmeerde, diepzinnig vertraagde beelden van spelers in een casinozaal. Hé, ook zomaar een boksring. En een man in een grote jas met een wit ongezadeld paard op de ringweg rond een gore industriestad. "Ik heb overal blauwe plekken van jou."


De televisieversie van de zoet-gevioolde bakvisrijmelarijen in het AVRO-programma Candlelight? De televisieverbeelding van Blauwe plekken, deeltje achthonderdvierenzestig uit de Bouquet-reeks?
Nee, volgens VARA-voorzitter Van Dam is het "een meesterwerk, gemaakt door een meesterlijke artiest onder de meesterlijke associatieve regie van Ruud van Gessel". Die meesterlijke artiest is Herman van Veen, de man met het witte paard, de motorfietsberijder bij de hemelpoort, de Kareltje Chaplin van Duitsland, de zanger die drinkt uit zilveren schalen en andere pseudo-poëtica. Zijn VARA-show van gisteravond, zijn Blauwe plekken zijn naar de inzichten van de Hilversumse amusementshoofden het beste wat de Nederlandse televisie aan entertainment heeft voortgebracht dit jaar. Dus gaat dit opgelegd pandoer in mei meedingen naar de Gouden Roos van het televisiefestival in Montreux.



SIETSE VAN DER HOEK