de Stem
Maarten van de Rakt

Herman van Veen laat BB de Beer de wereld redden

23 jan 1993

BB de Beer moet in het voetspoor van Alfred Joüocus Kwak de harten veroveren van kinderen in vele landen. Bedenker Herman van Veen laat het mes aan twee kanten snijden: de baten van 'BB de Beer' gaan naar projecten in Derde Wereld-landen. Omdat hij de 'markt' wil verkennen, schotelt Van Veen het kijkerspubliek eerst een serie van vijf programma's voor onder de noemer 'BB de Beer': drie leerzame magazines en twee voorleesverhalen.


Wat schuilgaat achter die noemer en voor wie de programma's bestemd zijn, laat zich moeizaam formuleren. De bedenker houdt het op educatainment, een mengeling van amusement en educatie. "De beer maakt het mogelijk over van alles te praten met kinderen. Zo hebben we een aflevering met blinden, over verliefdheid of smaak. Elk programma heeft een thema. Licht en donker, geluk en ongeluk." Wie is die BB de Beer? "Die beer is alles wat je niet weet. En als ik dan toch filosofisch ga worden ik heb,,de neiging om wat ik niet begrijp meer te vertrouwen dan wat ik wel begrijp. Daarvoor dient die beer. Waar BB voor staat? Big bear, bruine beer, zoiets. Een beer is prachtig lief. Als-ie met zijn klauw een roze zalm uit de rivier slaat, doet-ie dat zo lief dat het niet erg meer is. En hij is oersterk."

Tsjilpen

Op 18 februari lanceert de NCRV 'BB de Beer', die samen met Herman de Schrijver in een huis in de buurt van Amsterdam woont. In dat pand zijn allerlei fantastische figuren te vinden. Vlerk de Vleermuis leeft met de heks Xantoxia op zolder. In de kelder huizen de middeleeuwse geesten: de Baron, de Hertogin en de Jonkvrouw. Ook zijn daar de Slijmerds te vinden, die overal onverholen kritiek op hebben. En dan zijn er nog Erik de Wereldgeluidenmaker en Snoei de Tuinman. De strategie achter 'BB de Beer' is van 'voetje voor voetje'; de ambitie houdt daarmee gelijke tred. Herman van Veen kent het klappen van de zweep. Met Alfred J. Kwak heeft hij de nodige ervaring opgedaan. En aan het uitstippelen van een koers heeft hij eigenlijk een broertje dood. "Ik heb geen plan, zo werkt dat bij mij niet." "Of het een lange serie wordt, heb je niet echt in de hand. We gaan nu de interesse kweken van landen die mee willen werken. Er is onder meer belangstelling van het Duitse ZDF en uit de VS. En we moeten zelf eerst heel blij zijn met het resultaat, anders wordt het werk.

" In het verschiet ligt een tekenfilm-serie van 52 afleveringen. De produktie daarvan is alleen mogelijk als enkele landen de handen ineenslaan, zoals gebeurde met 'Beestenbos is boos'. "Een cartoonserie kost al gauw een miljoen gulden per aflevering", realiseert Van Veen zich. Uiteindelijk kan 'BB de Beer' uitmonden in een speelfilm. Nu al is zeker dat in de herfst een cd met liedjes en een serie boekjes het daglicht zien.
"Teksten schrijven, och, het is allemaal niet zo moeilijk te bedenken. Je moet een gevoel van ontspanning hebben, van niet bang zijn of noem het geluk hebben om het te kunnen."

Apathie

De Utrechter heeft zijn zaakjes zo voor elkaar dat iedereen die 'iets commercieels' wil ondernemen met de beeltenis van BB de Beer en zijn companen, daarvoor geld moet afstaan aan de Stichting Colombine. Deze stichting waarvan Van Veen mede-oprichter en voorzitter is, steunt kleinschalige ontwikkelingsprojecten in Derde Wereld-landen.' Ontwikkelingssamenwerking is voor Van Veen meer dan een stokpaardje. Hij kan zich enorm opwinden over de onvoorstelbare kinder- en moedersterfte als gevolg van armoede en onderontwikkeling. "We denken teveel in landen. We zijn één wereld en collectief verantwoordelijk. Problemen worden te veel in getallen bekeken in plaats van met gevoel en verontwaardiging. Er is een mondiale apathie om de aardbol te redden van de ondergang. De toekomst ligt bij de vrouwen. Die heb je keihard nodig om de kinderen in leven te houden."

"Ik probeer op allerlei manieren de zaak in beweging te krijgen, want ik heb een heilig geloof in kleine druppeltjes", belijdt Van Veen, van wie Duitsland 1 zondagmorgen om half elf een portret uitzendt



Maarten van de Rakt