Leidsche Courant

Herman van Veen in serie over ervaringen van kinderen

22 maart 1975

(Van onze radio- en tv-redactie) HILVERSUM — Vanaf 24 mei a.s. wordt in het kader van wereldverkenning een onderwijs-televisieserie uitgezonden, onder de titel "Eenentwintig van een kwartje". De serie, waarin de cabaretier Heman van Veen de hoofrol speelt, is bestemd voor leerlingen van de derde klas van het basis onderwijs, en eventueel ook bruikbaar in de tweede klas.
In (ook) het basisonderwijs horen "eigen ervaringen" niet tot het leerpakket, er is géén methode voor. Het is geen apart "vak" op het rooster. Vaak komt het praten over en iets doen naar aanleiding van dingen die je zelf emotioneel hebt beleefd, in de klas aleen maar incidenteel voor.



Verdriet hebben, je machteloos voelen, alleen zijn, ten onrechte worden gestraft, dat kent ieder kind. Maar het is lastig om over te praten. Of je kunt er geen woorden voor vinden, of er is niemand in de buurt die even wil luisteren, of je weet niet aan wie je het zou moeten vertellen. En vaak lijkt het of je over deze dingen niet eens mag praten. En je rommelt maar wat aan.

In deze serie van vier gedramatiseerde televisieprogramma's gaat het over dit soort gevoelens, en met name over de mogelijkheid er over te praten. In ieder programma staat een andere "buurt" centraal. Maar het gaat er om wat iemand, Hans, daar emotioneel beleeft. De omgeving bepaalt wel steeds het soort avontuur: in een flat kun je nu eenmaal andere dingen meemaken dan op een boerderij. Maar je kunt je er wel "hetzelfde" voelen.

Er is bewust gekozen voor een jongen in de hoofdrol. Natuurlijk niet omdat meisjes geen anvonturen zonden hebben, niets zouden beleven dat het vertellen waard is. We hebben dat gedaan omdat het accent ligt op het zichtbaar maken van emoties als "verdriet", "angst", "machteloosheid". Gevoelens die over het algemeen voorbehouden zijn aan meisjes. Van jongens wordt verwacht, dat ze dergelijke gevoelens beheersen, ze in feite ontkennen, en ook met iedere nieuwe ; situatie raad weten. En Hans zit nogal eens met zichzelf in de knoop, komt er vaak helemaal niet uit en geeft dat toe. Het verschil met de werkelijkheid van alledag is dat ieder avontuur, hoe griezelig, verdrietig, spannend en gevaarlijk ook, veilig lijkt af te lopen. En al geeft het bovenstaande niet de indruk: toch zal er ook heel wat worden afgelachen.

De titels van de vier televisieprogramma's zijn achtereenvolgens:
l. Weg: over verhuizen van een saneringsbuurt naar een flatwijk en hoe het nu moet met de dingen waarvan je houdt;
2. Hans en de flat, of:
hoe alle mensen naar buiten kwamen: Over wonen in een flat en hoe grote mensen soms net doen of kinderen niet bestaan;
3. Konijnenkeutels met suiker: over logeren op een boerderij;
4. Een moorkop voor iedere hand: over straf krijgen en een schat vinden.