HET DAGBLAD |
'Blauwe plekken' meesterwerk |
22 mrt 1990 |
| 'Blauwe plekken' is een meesterwerk', luidt de stellige mening van VARA-voorzitter Marcel van Dam. 'We gaan ermee naar het tv-festival in Montreux en rekenen op een onderscheiding. Eerst zou daar een compilatie heen gaan van de 'TV-show' van Ivo Nie- he. Toen wij met Herman van Veen op de proppen kwamen, trok de TROS zich terug'. Voordat de film richting Montreux vertrekt wordt eerst de kijker op het werkstuk vergast. De musical-achtige film gaat over een man die samen mét zijn vrouw aan dé hemelpoort verschijnt. Voordat ze echter toegelaten worden, moeten zij hun leven nogmaals leven. Regisseur Ruud van Gessel heeft bij dit nogal absurdistische verhaal voor beelden gezorgd. Een bijzonder moeilijk opgave, want Van Veens persoonlijke wedervaren zijn gekoppeld aan zijn zorgen om de gehele wereld. Direct in het begin al komt Herman van Veen als begeleider van het witte paard uit de Apocalyps van Joannes, het visioen van het einde van de wereld, het scherm opwandelen. Hij maakt bekend dat zestig procent van de wereldbevolking op sterven na dood is. Uiterst deprimerend, maar hij is echter teveel theaterman om zijn publiek alleen met dit neerslachtige beeld achter te laten. Hij heeft de Harlekijndansers achter de hand om in de choreografie van Günter Kranner een hemels feest aan te richten. |