DAGBL NOORD UMBURG MART VAN DER SANDEN |
Blauwe plekken bij Herman van Veen |
22 mrt 1990 |
| Hilversum - "Dit is het eerste tv-programma waarin ik gevoelens als angst voor de dood en jaloezie, de warwinkel van emoties waarin ik me tot eigen verbazing overeind heb kunnen houden, vorm heb gegeven. Eerdere pogingen daartoe hebben het scherm nooit gehaald, maar nu is voor de eerste keer de achterkant van de spiegel te zien". Herman van Veen heeft in Blauwe Plekken, een poëtisch tv- programma met acht liedjes van zijn jongste lp/cd, zijn kleine en grote geestelijke verminkingen blootgelegd voor het publiek. De VARA zendt het programma vanavond uit op Nederland 1. Binnenkort wordt het nog eens uitgezonden, maar dan als Nederlandse vertegenwoordiging naar het Gouden Roos-festival van Montreux. VARA-voorzitter Marcel van Dam is er op voor-hand van overtuigd dat zijn omroep met "dit meesterwerk", dat in vier talen is opgenomen (Ne-derlands, Duits, Frans en Engels), veel eer gaat inleggen, "of we nu in de prijzen vallen of niet". De TROS trok, aldus Van Dam, schielijk Ivo Niehe als Montreux-kandidaat terug, toen de VARA met Herman van Veen op de proppen kwam. Troosteloos Zeker is dat Blauwe Plekken een staaltje is van gave tv-techniek en prachtige regie, een vorm van beeldende televisie zoals die in Nederland zelden eerder is vertoond. De somber getinte gemoedsstemmingen van Herman van Veen, gelukkig onderbroken door mild-ironische terzijdes, worden door regisseur Ruud van Gessel feilloos gevangen in beelden. Het feit dat de opnamen voor een belangrijk deel zijn gemaakt in de omgeving van Charleroi, het meest troosteloze deel van België waar de industriële revolutie knarsend tot stilstand is gekomen, heeft daar zeker toe bijgedragen. Er is nauwelijks een triestere aanblik dan de vervallen puinhopen die het kapitaal in het landschap heeft achtergelaten. Doodskist In het begin van Blauwe Plekken rijdt Herman van Veen op een motor met een plexiglas doodskist als zijspan. Hij levert een lijk af aan de hemelpoort, met de fraaie weduwe achterop. Herman noch de weduwe mag de hemel in, waar een eeuwigdurend feest aan de gang is. Het duo wordt teruggezonden naar de aarde om eerst de nodige blauwe plekken op te lopen. Dan ontspint zich een verhaal van 'botsende werkelijkheden, van paradoxen', zoals Herman van Veen het zelf omschrijft. "Iemand die gisteren gescheiden is, kijkt anders naar het pro-gramma dan iemand die net is getrouwd". De droevige clown trekt door de steeds 'roestiger' wordende wereld en ondergaat zijn kwetsuren in de verhouding met de 'gestolen' weduwe. Van Veen: "Ik ervaar de aarde als een zinkende Titanic. Zestig procent van de wereldbevolking is op sterven na dood. Het enige wat nog functioneert zijn de relaties tussen mensen, met alle dramatische consequenties daarvan". Rode Wangen Blauwe Plekken is ook de volwassen tegenhanger van Rode Wangen, de vorige plaat van Herman van Veen, die vooral de jeugd aanspreekt. De rode wan-gen van de kinderen die onbevangen en opgetogen aan hun leven beginnen, hebben plaatsgemaakt voor de blauwe plekken die volwassenen 'ontsieren'. De VARA is nog lang niet klaar met Herman van Veen. De 52 afleveringen van de tekenfilmserie Alfred Jodocus Kwak lopen voorlopig nog. En Van Dam sluit niet uit dat er een even lange vervolgserie achteraan komt. De verhalen daarvoor liggen al klaar, alleen het geld (de eerste reeks kostte 40 miljoen) moet nog bijeen worden gezocht. Verder zendt de VARA volgend voorjaar een registratie uit van de nieuwe theatershow van Herman van Veen, komt er een jubileumprogramma bij gelegenheid van diens 25-jarige theatercarrière en zijn de voorbereidingen voor een familiefilm in volle gang. Dat moet een anderhalf uur durende film worden met de titel Zomp, onder regie van Vivian Pieters. Herman van Veen zal een hoofdrol vervullen en verder zal Frits Lambrechts erin optreden. De film moet met Kerstmis volgend jaar in première gaan. Daarna zal de VARA er een driedelige tv-versie van uitzenden. MART VAN DER SANDEN |