Parool CORRIE VERKERK |
HOND/MENS |
22 feb 1994 |
| "We kregen Moos toen hij negen maanden was en ik heb hem meteen geconfisqueerd; het is echt mijn hond geworden. Toen ik bij mijn ouders uit huis vertrok om te gaan studeren, is hij nog een poosje meegegaan. Maar op zo'n klein studentenkamertje, dat was uiteindelijk niks. Dus tenslotte ging hij terug naar mijn ouders. En nu woon ik ook weer thuis en is alles als vanouds. Een keer heb ik bijna mijn leven voor hem opgeofferd, vlakbij de Muiderpoort. Ging hij daar midden op straat uitgebreid staan snuffelen. In de verte kwam een auto aanrijden, nogal hard. Moos hoorde niks en het zag er niet naar uit dat die auto voor hem zou stoppen. Tja, toen ben ik zelf maar de weg opgerend. En voor mij stopte die wagen wel. Soms neemt hij eigenaardigheden van andere honden over. Zo logeerde hij ooit drie weken bij honden van vrienden. Toen hij terugkwam. had hij een voorkeur voor eten uit vuilnisbakken en at hij zó de leverworst van tafel, terwijl mijn ouders nog zaten te eten. Daarvoor is hij toen de keuken uitgezet, maar inmiddels mag hij wel de toetjesbakjes uitlikken. Nee, ik denk niet meer dat ik hem dat ga afleren. Hij is toch al acht jaar, zo'n beetje op de helft. Zelf zit ik nu in het tweede jaar van mijn studie bouwkunde aan de HTS. Eigenlijk wil ik later in de reclame, dus met die bouwkunde zal ik niet veel doen. Maar ik wil een hbo-diploma op zak hebben en zo'n opleiding heb je niet in de reclame. Je kunt naar de Rietveld Academie, maar dat vind ik te abstract. Op donderdagen, als ik vrij ben, werk ik als koerier. om mijn telefoonrekening te kunnen betalen. Dan rij ik met een auto door het land. Er zit een radio in, dus je veel. RTL 4, met die domme programma's, mogen ze van mij zo afschaffen. Dan kijk ik, bij wijze van spreken, nog liever naar de EO. En op RTL 5, zogenaamd voor de intelligentere man, zenden ze Miami Vice weer uit. Zielig toch? Zo heb je wel meer van die dingen. Op de radio hoorde ik laatst Herman van Veen, tijdens een optreden voor Nelson Mandela. Die ging een beetje voor Mandela trommelen - nou ja! Maar ik maak me daar niet echt druk over. Ik heb niet zulke overduidelijke meningen. Alhoewel ik wel volg wat er met onze OV-jaarkaart gaat gebeuren. Daar willen ze van alles mee. Of een kaart voor het weekeinde, of voor door de week maar dan alleen tot vier uur, of zo. Heb je daarna nog les, dan moet je je kaartje zelf betalen. Het gekke is, toen die kaart werd ingevoerd, stond iedereen op z'n achterste benen. Nu het kennelijk allemaal te duur wordt en er dingen gaan veranderen, is men daar weer kwaad over. Maar ik erger me eigenlijk meer aan de reinigingspolitie in onze buurt. Sinds hier kennelijk een gemeenteraadslid woont, lijkt het wel alsof de straat zes keer per dag wordt schoongemaakt. Daar wordt op gelet. Maar op het plein in West waar ik tot voor kort woonde, kun je als je oplet nog de rotjes van oud- en nieuw vinden. Hier ligt de reinigingspolitie ook nog eens op de loer om hondeneigenaren op de bon te slingeren, die uit het park komen en hun hond nog niet aan de lijn hebben. Kijk, in de binnenstad kun je honden niet los laten lopen, maar hier is ruimte genoeg. Moos mag van mij ook altijd los. Hij doet niks. Nee, gelukkig zijn wij nog nooit betrapt. Dat kost toch zo'n honderd gulden, evenveel als een heel jaar hondenbelastingn Corrie Verkerk |