Arnhemse Courant RdC |
Jann |
21 nov 1998 |
| Een nieuwe ster aan het Nederlandse firmament van de vocale jazz, dat de laatste jaren al zo rijkelijk is bespikkeld . We hebben het deze keer over de zangeres Jann (we moeten het doen met deze mysterieuze benaming, waarbij we niet weten of het een voor- of een achternaam is, alleen hoe we het moeten uitstreken: gewoon 'Jan', volgens de platenmaatschappij). Ze is 26, heeft op het Haags conservatorium vier jaar viool gestudeerd en daarna nog zes jaarjazzzang; ze is jong maar heeft al aardig wat ervaring. Ze heeft gespeeld en gezongen in de theatershow van Mini& Maxi en maakt deel uit van de begeleidingsgroep van Herman van Veen. Haar cd-debuut maakt indruk. Niet alleen door haar mooie lichtgevoileerde stem, haar perfecte technische beheersing en haar gevoelvolle frasering. Maar ook door het met uiterste zorg samengestelde liedjesprogramma en de hoogst subtiele manier waarop het is vormgegeven. Jann heeft gekozen voor een mooi afgewogen mix van evergreens (uit het oeuvre van Rodgers & Hart en Ellington), latijns-amerikaanse songs, originals, popsongs ('We do what we can' van Sheryl Crow). Allemaal niet alleen 'gezongen', maar 'vertolkt' met opmerkelijk sterke dictie en elegant stemgebruik. En (niet onbelangrijk) prachtig ingetogen begeleid, in een soort minimalistische sfeer. Clichés worden vakkundig vermeden, Jann en haar mannen mikken puur op muzikale inhoud en expressie. Een aanwinst. (RdC) |