Nieuwe Apeld Courant
ANNE VOS

Herman van Veen bevlogen in de bres voor kinderen in nood

21 juni 1991

CULEMBORG - "Het moet een herberg worden voor kinderen die lichamelijk of geestelijk zijn afgemat. " Herman van Veen spreekt dé woorden uit alsof hij op het podium staat, overduidelijk articulerend en met de nadruk op het laatste woord. Het is echter niet in zijn hoedanigheid als artiest dat Herman van Veen naar theater De Fransche School in het Betuwse stadje Culemborg is gekomen, maar als de voorzitter van zijn ideële stichting Colombine die vertelt over het nieuwste project. Omringd door voornamelijk vrouwelijke medewerkers en Vrijwilligers' van de Stichting Colombine zit Van Veen in de hal annex bar van het kleintheater in Culemborg. De bedoeling is dat niet alleen Van Veen, maar ook de medewerksters het woord zullen voeren. De bijeenkomst blijft echter een beetje steken in een monoloog van de clown.


Zijn verhaal komt er in het kort op neer dat de nu vijftien jaar oude door Van Veen zelf opgerichte stichting een vakantiehuis wil bouwen voor Nederlandse en buitenlandse kinderen die om een of andere reden een moeilijke tijd doormaken of achter de rug hebben. "Het kan om kinderen gaan die een zware operatie hebben gehad of die problemen hebben thuis. Maar het kunnen ook kinderen uit de Derde Wereld zijn, vluchtelingen bijvoorbeeld", aldus Van Veen.


SPONSORS


Hij verwacht dat het huis er over vijf jaar zal staan, maar waar precies moet nog door de stichting worden uitgevogeld. De kosten van het gebouw - dat twintig appartementen voor de kinderen en eventueel hun ouders gaat bevatten - schat hij op zo'n vijf miljoen gulden.

Met inzamelingsacties door bijvoorbeeld scholieren, is al wat geld binnengehaald, maar het leeuwedeel van de kosten moet gedekt worden door nog te benaderen sponsors. In oktober gaat de geldwerving officieel van start, met een TV-actie uit gezonden door de NCRV. Vijf miljoen is een flink bedrag, beaamt Van Veen. Gezien een eerdere, even dure en geslaagde actie van de stichting - de plaatsing van bacterievrije kamers voor kankerpatiëntjes in de Daniël den Hoed kliniek in Rotterdam, denkt hij echter dat het geld er wel zal komen.

Tot zover de feiten. Het Colombinehuis, zoals het gaat heten, moet echter een 'meerwaarde' krijgen. Als Herman van Veen daarover aan de praat raakt, wordt zijn verhaal heel wat minder feitelijk. "Het is misschien wat filosofisch", "nu zit ik uit te weiden" en "begrijpen jullie het wel" zijn kreten dié hij een aantal keren slaakt. Over het materiaal dat voor het huis gebruikt gaat worden, is Van Veen nog weinig filosofisch. De bedoeling is dat bedrijfjes in landen in de Derde Wereld dat gaan leveren, bij wijze van ontwikkelingssamenwerking.


RIJSTPAPIER


Verder moet het huis een internationale uitstraling krijgen. Ten eerste wat betreft de gasten. "Als daar niet alleen Nederlanders, maar bijvoorbeeld ook een Hindoestaan en een Arabier bij zitten, dan wordt het een ontmoeting van culturen. Daar moeten toch dingen uitkomen waar alle gasten iets mee kunnen", aldus Van Veen. Ook de aankleding van het huis, met name de appartementen, wordt internationaal. Zo stelt Herman van Veen zich voor dat een van de kamers wordt ingericht in Japanse stijl, met rijstpapieren wanden. In zo'n kamer zouden blinde kinderen een heel speciale vakantie kunnen vieren, denkt Van Veen. "De papieren wanden zorgen voor een bepaalde beleving van geluid, en geluid is voor die kinderen heel belangrijk."

Tevens vraagt Van Veen zich af ' wat voor effect een geheel blauwe kamer zal hebben op kinderen met astma'. Blauw is de kleur van de leden van de Afrikaanse stam de Masai, op wie die kamer zal worden geïnspireerd. De man die het nieuwe project van de stichting gaat leiden is Willem Flantua. Tijdens de persconferentie houdt hij zich wat afzijdig, maar na afloop is hij graag bereid nog wat toelichting te geven op de oprichting van het Combine-huis.
"Ja, Herman is wel een beetje op de culturele toer gegaan", zegt hij. "Op zo'n manier filosoferen, dat kan alleen hij." Flantua zelf heeft een wat meer praktische instelling, zo blijkt. Hij vraagt zich af of het naar Nederland ha-len van kinderen uit de Derde Wereld, wel zo makkelijk te realiseren is en of het Colombine huis zich niet beter alleen op Nederlandse kinderen met gezondheidsproblemen zou kunnen richten. Wellicht spreekt dat de mensen in het land meer aan. "Je moet pers slot van rekening ook sponsors warm zien te krijgen."