| Utrechts Nieuwsblad Cor Scheltis |
Kwak |
21 maart 1988 |
|
Bij het zien van een voorstelling van Herman van Veen bekruipt mij altijd het gevoel dat ik naar een western zit te kijken die zich in Venetië afspeelt of zoiets ver-gelijkbaars. Zwaar aangezet verpakt hij zijn versleten clichés in een monumentaal decor. Zaterdagavond deed dat er even niet toe. Het was bedoeld voor de kinderen. In herhaling weliswaar, zond Veronica de muziekfabel Alfred Jodocus Kwak uit. Een aan het brein van Herman van Veen ontsprongen eendje dat zijn moeizaam bij elkaar gesprokkelde spaarcentjes aan de koning uitleent. Jodocus, een vasthoudende wereldverbeteraar, had dat geld bestemd voor een goed doel. Een kanaal graven tussen land met een overvloed aan water en land zonder water. Maar de koning verbrast het geleende geld ogenblikkelijk zonder ooit van plan te zijn geweest het terug te betalen. Dat komt hem duur te staan. Alfred Jodocus Kwak wipt hem van de troon en neemt het heft in handen. De wijze les uit deze moderne fabel: als je maar door zet, bereik je altijd wel iets. Werd de musical vorig jaar oktober ter ere van de Greenpeace-dag uitgezonden, dit keer vond Veronica aanleiding in de Europese publiekscampagne Noord- Zuid. Voorafgaand aan de fabel rond de kranige eend liet presentatrice Tineke de Nooy in een kort programma zien Wat de bedoeling van de Noord-Zuid campagne is en welke belangen wij, westerlingen, hebben bij goede relaties met de Derde Wereld. Als Tineke op 19 maart 1999 haar goed onderhouden autootje uit 1987 naast een old-timer uit 1973 parkeert om in de supermarkt hagelslag en nog wat andere zaken te halen treft ze daar lege schappen aan. Koffie, thee, pindakaas en hagelslag zijn niet meer te krijgen. De bedrijfsleider weet te melden dat de Derde Wereld de grondstoffen voor die producten niet meer aanlevert. Kordaat zoekt de presentatrice Piet Bukman, de minister van ontwikkelingssa-menwerking op. Die speelt het spelletje mee en legt uit dat het door de lage prijzen niet langer interessant is voor de boeren in de arme landen om grondstoffen voor de rijke landen te verbouwen. Daarom zijn onze winkels leeg. De rijke landen konden geen overeenstemming bereiken en de Nood- Zuid campagne is jammerlijk mislukt, aldus een ietwat ongemakkelijk kijkende Bukman. Ook deze fabel bevat een wijze les. Willen wij de pindakaas als broodbeleg behouden dan dienen we te beseffen dat om het met Herman van Veen te zeggen: 'onze familie niet alleen in de Koekoekstraat 16 bis woont, maar ook in Brazilië'. Een prachtige gedachte. Maar waarom bekruipt mij het gevoel dit voor dit koene kruisridder verhaal Hilversum niet de juiste locatie is ? Ach wat doet het er ook toe. Het was toch maar een kinderprogramma. (Door Cor Scheltis) |